เมื่อฉัน (กำลัง) จะต้องตัดสินใจ
ไม่ได้เข้ามาเขียนบันทึกซะนานมาก หลังจากที่ยุ่งอยู่กับการติดต่อที่เรียน ติดต่ออะไรต่อมิอะไรอีกจิปาถะ จนท้ายที่สุด ฉันก็ได้ใบตอบรับให้เข้าเรียน ป.เอก จาก University of Canberra เรียบร้อยแล้ว จะเหลือก็แต่ขั้นตอนของการขอทุนจากกองทุนพัฒนาบุคลากรของมหาวิทยาลัย (ซึ่งฉันก็ไม่แน่ใจว่าจะได้หรือไม่...สาธุ ขอให้ได้ทีเถอะ โอมเพี่ยง) ฉันกรอกใบสมัครและยื่นเอกสารต่าง ๆ ที่มหาวิทยาลัยต้องการแล้วล่ะ วันจันทร์นี้คงจะได้ส่งซะที....
หลายท่านอาจจะงงว่า เอ...ในเมื่อฉันได้ใบตอบรับจากแคนเบอร์ร่าแล้ว ฉันจะต้องตัดสินใจทำอะไรอีก...ไม่ต้องงงหรอกค่ะ ฉันกำลังจะตัดสินใจจริง ๆ ฉันรู้ดีว่าไม่มีใครให้คำตอบนี้ได้ดีเท่ากับตัวฉันเองหรอก (แต่ถ้าได้ท่านผู้รู้และมีประสบการณ์มาก่อน มาแนะนำ ฉันก็ยินดีรับฟังนะคะ อย่างน้อย จะได้ช่วยในการตัดสินใจของฉัน)
เรื่องของเรื่องก็คือ ตอนนี้ฉันอยู่ที่เมือง Auckland, New Zealand แล้วค่ะ มีกำหนดเรียนภาษาอังกฤษที่นี่ 6 เดือน (ส.ค. 51 ถึง ก.พ. 52) ที่ฉันต้องมาเรียนก็เพราะว่า จากการที่ฉันได้ติดต่อกับ Professor ที่ Auckland U. of Technology แล้ว ปรากฏว่าเค้าสนใจงานวิจัยของฉัน แต่ติดปัญหาอยู่ตรงคะแนนสอบ IELTS ของฉันนี่แหละ โดยเฉพาะในส่วนการเขียน ที่ฉันได้คะแนนไม่ถึงเกณฑ์ที่ยูนี้จะรับ อ.ก็เลยอยากให้ฉันสอบภาษาอังกฤษให้ผ่านก่อน และระหว่างนี้ก็แก้ไขเค้าโครงไปให้ อ.ดูด้วย (ฉันได้ไปพบ อ.เรียบร้อยแล้วค่ะ) ที่ยูนี้ฉันจะต้องทำงานร่วมกับอาจารย์ จากนั้นอาจารย์จึงจะส่งแบบฟอร์ม ที่เรียกว่า Form D1 ไปให้ฝ่ายรับนักศึกษา แล้วฉันจึงจะได้ใบตอบรับเข้าเป็นนักศึกษา ป.เอก ของยูนี้อย่างสมบูรณ์
และระหว่างที่ฉันอยู่ที่นิวซีแลนด์นี้เอง ฉันอาศัยอยู่กับญาติ (น้าของฉัน) ทั้งยังได้มีโอกาสทำงานไปด้วย (แต่ต้องไม่เกิน 20 ชม.ต่อสัปดาห์ ตามที่ระบุไว้ในวีซ่านักเรียน) ซึ่งก็มีงานหลากหลายอย่างให้ฉันทำ ไม่ว่าจะเป็น การเป็นผู้ช่วยครูในศูนย์เด็กเล็กที่น้าฉันทำงาน (แม้จะได้ค่าจ้างไม่มาก แต่ก็ยังดีกว่าไม่มีงานทำอะนะ แถมยังได้ประสบการณ์ใหม่อีกด้วย) การเป็นล่ามให้ตำรวจนิวซีแลนด์ (กรณีเกิดเรื่องกับคนเอเชีย โดยเฉพาะคนไทยกับคนลาว) หรือการเป็นล่ามในศาลสูงและศาลประจำอำเภอ (Auckland District Court) สำหรับงานล่ามนี้ ฉันได้ทำตั้งแต่อาทิตย์แรกที่ฉันมาถึงที่นี่เลยทีเดียว เพราะน้าฉันไม่ว่างน่ะสิ ฉันก็เลยได้มีโอกาสไปทำงานนี้แทนน้า ขอบอกว่าท้าทายความสามารถของฉันมากทีเดียว แต่ฉันก็รู้สึกสนุกกับงานนี้มาก
...(ต่อตอนที่ 2)...
ความเห็น (1)
สวัสดีค่ะ
มาร่วมเป็นกำลังใจ
ขอให้ได้ทุนนะค่ะ
และก้ขอให้มีความสุขในการใช้ชวิตในต่างแดน
เป็นกำลังใจให้ค่ะ...ขอบคุณค่ะ..