วันนี้ที่ศูนย์ฯ8 มีประชุมเกี่ยวกับแผนงานที่จะทำปี 52 เริ่มประชุม 9โมงเช้า หัวหน้าเรียกไปคุยเรื่องงานก่อนเข้าห้องประชุม เรามีอาการปวดหัวตั้งแต่ตื่นนอนตอนเช้า ปวดบริเวณขมับทั้ง2ข้าง ตอนคุยกับหัวหน้าก็จะปวดเป็นพักๆ เหมือนกับพอใจจดจ่ออยู่กับงานมันก็ลืม พอหยุดพูดก็ปวด เราเลยไปขอยาพาราจากพี่กรุณามากิน เลิกประชุมก็ยังเป็น ตอนบ่ายหมอก้องมาคุยเรื่องงานด้วย เราเหมือนกับจับประเด็นคำพูดของหัวหน้ากับหมอก้องไม่ค่อยได้ เพราะมันปวดหัวมากขึ้น กลับบ้านกะนอนพักมันก็ไม่หลับ เลยไปหยิบหนังสือชีวิตพอเพียงของอาจารย์หมอเกษม วัฒนชัย ที่เพิ่งซื้อมาเมื่อวานมาอ่าน อ่านสักพักไม่หายเลยไปกินยาใหม่ แล้วมานั่งดูรายการวีไอพีที่นำคุณยายแสงอายุ70กว่าแต่ยังไปเรียนหนังสือ รายการจบก็นึกถึงภาพหลวงพ่อจ้อย วัดศรีอุทุมพร ที่ท่านอายุ 90กว่า ร่างกายท่านผอมมากๆท่านยังทำงานจนถึงวาระสุดท้าย ทำให้เราได้ข้อคิดจากคุณยายแสง และข้อคิดในการทำงานของหลวงพ่อจ้อยมาเป็นข้อเตือนใจของเราว่า "ชีวิตนี้มีอะไรที่ยังต้องเรียนรู้อีกเยอะ" แต่ที่แน่ๆตอนนี้เราสงสัยว่าจะได้เรียนรู้อาการไข้หวัดใหญ่ซะละมั่ง
หวังว่า พรุ่งนี้ คงจะตื่นมาพร้อมกับความสดใสนะค่ะ
ถ้าไง คุณนายตั้งให้คุณผู้ชายตั้ง ช่วยนวดหน่อยก็อาจจะทำให้รู้สึกดีขึ้นนะค่ะ(หรือว่ามันจะทำให้แย่ลง)อิอิอิ...
ขอบคุณที่แวะไปเยือนค่ะ
วันนี้คุณได้ทำดีและคิดดี (แม้ยามร่างกายอ่อนล้า)
ขอแรงแห่งความดี+การดูแลตัวเองดีๆ
ช่วยให้คุณสดชื่นขึ้นโดยเร็วนะคะ
อิอิ เป็นเป็ดเหมือนกัน ทำได้ทุกอย่าง แต่ไม่เริ่ดสักอย่าง