การแก้ปัญหาที่น่าทำ
ข้าพเจ้าเป็นครูผู้สอนวิชาคณิตศาสตร์โรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา หรือที่เราเรียกกันโดยทั่ว ๆไปว่า “โรงเรียนเณร” แต่โรงเรียนเณรจะมี 2 แผนก คือ แผนกที่ศึกษาธรรมและบาสี ซึ่งจะเรียนเน้นไปทางศาสนาพุทธกับภาษาบาลี กับอีกแผนกหนึ่ง คือ แผนกสามัญศึกษาซึ่งจะเรียนวิชาสามัญเหมือนกับโรงเรียนมัธยมศึกษาทั่วไป แต่มีเรียนเสริมทางศาสนาบ้างแต่ไม่เน้นมาก
ปัญหาหรือห่วงที่เกิดขึ้นกับครูโรงเรียนเณร คือ เณรและพระส่วนใหญ่จะเรียนวิชาคณิตศาสตร์และวิชาวิทยาศาสตร์อ่อนมาก เมื่อเรียนอ่อนผู้เรียนจึงไม่สนใจเรียน มักหาทางหลบเลี่ยงหรือหลับในเวลาเรียนบ่อย ๆ
ข้าพเจ้าจึงทดลองใช้วิธีอธิบายเนื้อหาวิชาอย่างสั้น ๆ แล้วแบ่งผู้เรียนในห้องออกเป็นกลุ่มย่อย ๆ กลุ่มละ 4 – 5 รูป แล้วให้แต่ละกลุ่มตั้งโจทย์ในเรื่องนั้น ๆ กลุ่มละ 3 ข้อ แล้วข้าพเจ้าก็จะคัดเลือก หนึ่งข้อ ที่เห็นว่าน่าสนใจ แล้วให้กลุ่มถัดไปออกไปทำหน้ากระดาน ทำทีละครึ่งหนึ่งของจำนวนกลุ่มที่มีอยู่ในห้อง ถ้ากลุ่มใดทำถูกต้องจะได้ 1 คะแนน ถ้าทำไม่ถูกไม่ได้คะแนน ให้กลุ่มเจ้าของโจทย์เฉลย ถ้าเฉลยถูกกลุ่มนั้นได้ 1 คะแนน ถ้าเฉลยผิดถูกหัก 1 คะแนน การทำโจทย์หรือการเฉลยของกลุ่มต่าง ๆ ข้าพเจ้าจะอธิบายเฉลยขั้นตอนวิธีทำให้ผู้เรียนทั้งห้องฟังอีกครั้งหนึ่ง จากนั้นก็ให้กลุ่มที่เหลือทำต่อไปจนครบ
คะแนนที่แต่ละกลุ่มทำได้จะนำมารวมปลายเทอม กลุ่มที่ได้คะแนนที่ 1- 3 จะได้รับรางวัลจากครูผู้สอนตามแต่ที่ได้ตกลงกันไว้ตั้งแต่ต้นเทอม
ด้วยวิธีนี้ ข้าพเจ้าสังเกตเห็นว่าผู้เรียนตั้งในเรียนดีขึ้น เมื่อมีการแข่งขันกันตลอดเวลาเรียน ปรากฎว่าไม่มีผู้เรียนนอนหลับในเวลาเรียนเลย ผู้เรียนบางคนไปค้นคว้าหาโจทย์ยาก ๆ มาถามเพื่อนกลุ่มอื่น เพื่อให้กลุ่มตนชนะ การเรียนของผู้เรียนส่วนใหญ่ดีขึ้นกว่าเดิมมาก ไม่ค่อยหลบเหมือนตอนเปิดเรียนใหม่ ๆ
ความเห็น (4)
ได้อ่านเรื่องราวเกี่ยวกับการสอนคณิตศาสตร์พระและเณรชอบมากๆๆๆๆ
และได้ประสบการณ์ใหม่
อยากให้อาจารย์เล่าเรื่องการไม่ชอบวิชาการหรือชอบของเณรมาให้ฟังบ้าง
ส่วนวิธีการของอาจารย์ดีมากแต่คงเสียเวลา
อ่านแล้วเป็นวิธีการเรียนการสอนที่ดีมาก ถ้านำมาประยุกต์ใช้บวิชอื่น ๆ จะได้ผลดีมาก
ขอชื่นชม อาจารย์ที่ทุ่มเทเพื่อนักเรียนเณร
เป็นการจัดการเรียนการสอนที่น่าสนใจเพราะนักเรียนอาจจะมีความรู้พื้นฐานที่แตกต่างกัน ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ