เยี่ยมบ้านนักเรียน

ทัวร์บ้านลูกศิษย์ด้วยสองแถว

เตรียมพร้อมออกเดินทาง เวลา 14.30 น

วันนี้ครูตุ่มและครูฉลอง เตรียมการออกเยี่ยมบ้านลูกศิษย์ โดยเหมารถสองแถวสวัสดิการโรงเรียนไว้ วันนี้เราเตรียมการ ไว้ 12 บ้าน คาดว่าจะได้ครบ ครูตุ่มเปลี่ยนชุดเรียบร้อยแล้ว เพื่อความทะมัดทะแมง พร้อมลุย ตื่นเต้นนะ เพราะมีลูกศิษย์ไปกันเป็นทีม พักไว้ก่อนนะคะ เดี๋ยวมาเล่าต่อนะคะ รถมารอแล้ว ครูตุ่มเพิ่งหายไข้ ฝนปรอย ๆ ด้วยนะนี่ แต่อยากไปน่ะ ... หนูอยากไป น่ะ

......กลับมาแล้ว มาเล่าต่อ ถึงบ้าน หนึ่งทุ่มยี่สิบนาที ไปทัวร์ได้ 14 บ้าน โอย ! ทั้งสนุกทั้งเหนื่อย เราก็รีบ ๆ ทุกบ้านแหละ แต่ก็คุยได้ทุกบ้าน เจอคุณแม่ของทรายบ้านแรก เอาน้ำมาแจก ลูก ๆ ที่ไปด้วยลงไปทั้งทีม เต็มบ้านไปหมด พอบ้านที่สอง คุณแม่นั่งอยู่หน้าคอนโด เลยคุยกันหน้าบ้าน แม่ยายมุกยังดูเด็ก ๆ อยู่เลย ก็บอกคุณแม่ขาลูกสาวน่ารักดี อยู่โรงเรียนไม่มีปัญหาอะไร อยู่กับคุณแม่เป็นอย่างไรบ้าง คุณแม่ก็ว่าไม่มีอะไร งั้นขอถ่ายรูปหน่อย ไว้เป็นหลักฐานว่ามาเยี่ยมแล้วนะคะ พอบ้านที่สามลูกชาย บ้านนายโอ๊ป พอครูฉลองถามว่าลูกเคยทำการบ้านที่บ้านบ้างไหม คุณพ่อบอกไม่เคยเลย ทีนี้เลยคุยยาว เพราะลูกบอกทำที่โรงเรียนเสร็จแล้ว จริงอ๊ะเปล่า...บ้านยายออย

เขียนแผนที่บอกอยู่ถนอมมิตร โน่น! บ้านคุณเธออยู่ทางด่วนฝั่งนวลจันทร์น่ะ เข้าไปก็ลึ๊ก ๆ กว่าจะถึง

กลับออกมาเก็บได้บ้านป๊อกกับใบเตย เจ้าป๊อกบอกจะล่วงหน้าไปรอ ปรากฏว่าครูไปถึงเจ้าป๊อกยังอยู่โรงเรียนเลย ส่วนคุณแม่ใบเตยน่ารักมาก เตรียมเป๊บซี่ไว้เลี้ยงเพื่อนลูกด้วย เรียกให้เข้าบ้านให้ได้ เด็ก ๆ เลยต้องเข้าไปกันเต็มบ้าน ครูตุ่มสงสัยว่าทำไมพวกเขาไม่ค่อยตื่นเต้นกับบ้านใบเตย ปรากฏว่าคุณแม่บอกก็พวกเขามาที่นี่กันเป็นประจำอยู่แล้ว เอาะ อ๋อ อย่างนี้นี่เอง พอข้ามฝั่งกลับมาทางออเงิน ก็เก็บไปเรื่อย ๆ ๆ ๆซอยพรพระร่วงได้ สองบ้านนัทกับเบนซ์ ที่บ้านเบนซ์จะเห็นว่าเราถ่ายรูปที่นอกรั้วหน้าบ้าน เพราะคุณปู่คุณย่า ตกใจว่าใครมาหา ต้องอธบายว่าเราผ่านมาเลยแวะ และต้องแนะนำตัวอีกเยอะเลย (บ้านนี้เราไม่ได้จัดไว้ในโปรแกรมแต่เด็ก ๆ บอกว่า ผ่านแล้วก็แวะเสียเลย) แล้วก็บ้านมุกรายนี้มีน้องสาวนั่งไปด้วยอีกคนตอนนี้เริ่มเหนื่อย (คุณครูเพิ่งจะไข้ลด) ชักจะพูดน้อยลง ๆ ให้ครูฉลองคุยบ้าง ถึงบ้านนายเอ๊ด ตากล้องประจำทีม เจอคุณแม่น่ารักมาก เพิ่งกลับมาจากใต้หวัน คุณแม่บอกพูดไทยไม่แข็งแรง ก็คุยกันสนุกดี กว่าจะถึงบ้านฟาร์ คุณพ่อฟาร์รออยู่ พอเห็นหน้าลูกชาย พ่อ บอก มาหอมก่อน น่ารักจริง ๆ พ่อลูก อย่างนี้ซิ ! ลูกจะไม่มีปัญหา และบอกรอพาลูกไปสนามกอล์ฟ(ฟาร์เขาเป็นนักกอล์ฟสมัครเล่น) เลยไม่ได้คุยกัน แต่นัดว่าจะไปอีก อันนี้คุณพ่อบ้านกับพ่อฟาร์รู้จักกันดี ก่อนจะถึงบ้านสุดท้ายยายเกศปล่อยให้รถเลยบ้านตัวเอง ...น่าตีจริง ๆ ..ต้องย้อนมาเสียเวลาอีกแน่ะ เสร็จจากบ้านยายเกศยายผึ้งบอกบ้านหนูต้องยูเทิร์นกลับไป พิโถ ! ก็ทำไมไม่บอกให้แวะก่อน เขาบอกก็คุณครูบอกบ้านต่อไปเกศวลี เขาเลยไม่ได้บอก ..ยิ่งใกล้มืด ยิ่งงงแฮะ ถึงบ้านสุดท้าย นายสันติภาพ(ฟลุ๊ค) คุณย่ากำลังทานข้าว ...ก็คุณย่าขาขอถ่ายรูปหน่อย..หนูไม่รบกวนนะคะ แล้วจะโทรมาคุยกับคุณแม่เขาทางโทรศัพท์นะคะ .....จบข่าว...รวมเบ็ดเสร็จวันนี้ได้ 14 บ้าน (จากที่คาดไว้ 12 บ้านได้แถมมาอีกสอง..ทางผ่าน) ..จะให้สรุปไหมคะว่าได้อะไรบ้างจากการไปทัวร์นี้

1. ลูก ๆ ได้รู้จักบ้านกันและกัน คุณพ่อคุณแม่ คุณย่า คุณยาย คุณปู่ ได้เห็นหน้าเพื่อนของลูกหลาน หลังจากได้ยินแต่ชื่อมานาน

2. คุณครูกับผู้ปกครองได้เห็นหน้ากัน เวลาโทรศัพท์คุยกันจะได้จินตนาการได้ชัดขึ้น

3. คุณครูได้เห็นสภาพแวดล้อม ที่ตั้งบ้าน ทำให้เข้าใจเด็กดีขึ้นว่าทำไมบางวันเขามาสาย บางวันต้องขาดเรียน บางวันขอกลับก่อน มีเหตุผลที่คุณครูได้รับทราบมากมาย

4. ครูกับผู้ปกครองกลายเป็นคนรู้จักกัน (แค่นี้ก็คุ้มแล้วค่ะ) เพราะคนรู้จักกันย่อมประสานงานกันได้ดีกว่าคนไม่รู้จักกัน

5. คุณครูมีโอกาสบอกกับผู้ปกครองด้วยวาจาว่าเราต้องร่วมมือกันในการปั้นลูกของเราให้เป็นคนดีของสังคม ผู้ปกครองก็เห็นใจคุณครู คุณครูก็จะได้พึ่งผู้ปกครอง อ๊ะ อ๊ะ จริง ๆ นะ แม้แต่คนขับรถที่เราเหมาไปยังเข้าใจคุณครูเลย....(เกี่ยวกันไหมเนี่ย)

6. ที่ครูตุ่มคิดว่างานนี้คุ้ม คือ ครูกับลูกศิษย์เกิดความรู้สึก รักกัน คนรักกันน่ะ พูดอะไรก็เข้าใจกันง่าย ขอร้องอะไรกันก็ได้ ว่าอะไรกันก็จะฟัง แล้วอย่างนี้อะไรจะเกินมือครูไปได้จริงไหมคะ

ครูตุ่มสรุปได้เพียงนี้ แหละค่ะ ประโยชน์อันพึงมีอื่น ๆ ยังไม่ได้คาดไปถึงค่ะ แต่ก็คิดว่าคุ้มเหนื่อยแล้วละ