สวัสดีครับท่านผู้อ่านที่เคารพทุกท่านเช้าวันนี้ผมไปตลาด ไปที่ร้านขายหนังสือพิมพ์
ผมรู้สึกเสียใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับมนุษย์ที่ร่วมโลกอยู่ด้วยกันกับเราในข่าวบอกว่าวัน
นี้มีการฆ่าตัวตายสามศพด้วยกัน ผมอ่านหัวข่าวแล้วผมบอกได้เลยว่าผมเสียใจจริงๆทำไำม
เรื่องอย่างนี้ต้องเกิดขึ้นแล้ว และยังต้องเกิดขึ้นอีก และก็จะเกิดขึ้นไปเรื่อยๆ ผมทนดูสภาพ
สังคมของเราไม่ได้อดสูใจมากและหน่วยงานราชการของเราไปไหนกันหมดทำไมไม่รีบ
ออกมาวิเคราะห์วิจัยว่าสาเหตุใดคนของประเทศเราต้องทำลายชีวิตตัวเองไม่เว้นแต่ละวัน
หน่วยงานจิตแพทย์หน่วยงานประกันสังคมและยังมีอีกหลายๆหน่วยงานไปอยู่ไหนกัน
หมด หรือต้องการให้คนของเราตายมากกว่านี้ ถ้าตายกันมากๆทีนี้ละสบายเขาแน่วันไหน
ประเทศของเราอ่อนแอลง ประชาชนไม่มีคุณภาพมีแต่คนไม่มีคุณภาพ ถ้าตายกันหมดมี
ีประเทศอื่นมายึดประเทศไม่ต้องออกแรงเลยนะท่านรีบออกมาช่วยกัน อย่ามัวแต่อธิบาย
ทางโทรทัศน์จ้อแต่หน้าจอทีวีกันเป็นประจำ อธิบายอยู่ได้ทำไมไม่รีบออกมาอย่าช้านะครับ
รีบรีบกันหน่อย ถ้ายังไม่มีใครออกมาก็ว่ากันไป ่เวลานี้และขณะนี้ผมก็ขอเป็นกำลังใจ
ให้กับผู้ผิดหวังทุกๆท่าน ผมขอวิงวอนนะครับ อย่าได้คิดฆ่าตัวตายเลยมันเป็นสิ่งที่ทำ
ได้ง่ายกับการทำลายชีวิตตนเอง แล้วเราทำไมต้องทำอย่างนั้นเราต้องตอบปัญหา
ตรงนี้ให้ได ้ถ้าตอบคำถามได้ถ่องแท้ลงไปแล้วเราค่อยคิดอีกครั้งหนึ่ง ปัญหาทุกคนต้อง
มีปัญหาแต่ว่าแต่ละคนนั้นมีปัญหาอย่างไรจะแตกต่างกันออกไปเช่นเรื่องความรัก เรารัก
เขาแล้วอยู่มาเขาไม่รักเรา เราคิดได้ไหมว่าเราทำบุญร่วมผัวตัวเมียกันมาแค่นี้จึงต้อง
แยกจากกัน หรือคิดเสียว่าเมื่อชาติก่อนเราแย่งของเขามาชาตินี้เขามาเจอกันเขาก็มา
เอาของเราไป ถ้าเราทำใจได้อย่างนี้ไม่ดีกว่าหรือ อย่างเรื่องเราเป็นหนี้เขาหาให้เขา
ไม่พอให้เราขอชลอหรือผลัดผ่อนจะได้ไหม ถ้าเขาไม่ให้เราจะทะยอยให้ ถ้าเขาไม่ยอม
ก็จนใจ และความอดทนเราต้องอดทนนะครับ เกิดเป็นมนุษย์ต้องสู้ต้องดิ้นรนครับมันเป็น
การทดสอบความอดทนเป็นไปได้ไหมว่า คนอย่างเราจะอดทนได้ไหมถ้าอดทนไม่ไหว
เราก็แพ้กับชีวิตของเราเอง ไม่รู้นะผมคิดว่าเป็นการทดสอบชีวิตของเรา จากบุญหรือ
กรรมที่บันดาลให้เราเป็นไป หรือผมอาจจะคิดไปเอง ท่านผู้อ่านช่วยคิดด้วยนะครับ
ผมเคยนะครับเคยได้ยินเขาพูดกันว่าฆ่าตัวตายทำไม เป็นเขาๆไม่ฆ่าตัวตายแน่ แต่พอ
ถึงเวลา ใครไม่รู้หัวใจใครหรอกว่าหัวใจในขณะนั้นมีความคิดเ็ป็้นอย่างไร เรื่อง ความ
อดทน ความผิดหวังสมหวัง คนคิดสั้น ผมก็เขียนไปแล้วและวันนี้ได้มาเขียนซ้ำอีกก็
หวังว่าท่านผู้อ่านคงไม่ว่ากันนะครับ เขาบอกว่าอยู่คนเดียวให้ระวังความคิดอยู่กับมิตร
ให้ระวังศัตรูอย่าลืมนะครับ เราเกิดมาอยู่ร่วมกันอะไรผ่อนผันยืดหยุ่นกันได้ก็ช่วยๆ
กันนะครับ สิ่งต่างๆเหล่านี้ถ้าใครไม่โดนไม่รู้แน่ผมรับประกันและเวลาจะช่วยเหลือกัน
ต้องรีบช่วยกันนะครับไม่ใช่ว่า ถ้าออกโทรทัศน์หรือลงหนังสือพิมพ์ให้เป็นข่าวฉันถึง
จะช่วยเหลือหรือร่วมทำบุญด้วย อย่างนั้นอย่าทำเสียดีกว่า เขาเรียกว่าทำบุญเอาหน้า
อะไรเราพอช่วยกันได้ก็ช่วยกันไปไม่ใช่คอยแต่จะดูถูกกัน
สุดท้ายนี้ผมขอกล่าววิงวอนนะครับว่าอย่าได้ท้อแท้ในชีวิตนะครับ
จงลุกหรือตื่นจากภวังค์ได้แล้ว มาทำการต่อสู้กับชีวิตของตัวเองให้ถึงจุดมุ่งหมาย
ของเราให้ได ้ไม่ใช่เรายังไปไม่ถึงเส้นชัยของชีวิต แล้วเรามายอมแพ้ได้อย่างไร
ผมขอเ็ป็้นกำลังใจและเอาใจช่วยนะครับ สู้จงสู้และสู้ต่อไปวันนี้เรายังเดินได้ไกล
แล้ววันต่อไปเราจะเดินให้ไกลกว่านี้ไม่ได้หรือ
สำหรับวันนี้ผมขอให้ทุกท่านที่กำลังประสบปัญหาชีวิตไม่ว่าปัญหานั้นๆ
จะเป็นรูปแบบใดผมขอเอาใจช่วยทุกคนขอให้ยืนหยัดต่อสู้ต่อไปครับ
ขอให้คุณพระศรีรัตนตรัยจงคุ้มครองให้ผู้สู้กับชีวิตทุกท่านจงสู้และอดทน
มีความมานะพยายามต่อไปสักวันหนึ่งท่านต้องพบกับความสำเร็จแน่นอน
สวัสดีครับ
จาก แก้วสาริกา