เราจะทำให้ผู้คนในองค์กร เข้าใจ และร่วมเรียนรู้พัฒนาไปด้วยกันได้อย่างไร


ในการเข้าร่วมนทนาประเด็นเรื่อง  แรงบันดาลใจ

มี ผู้เข้าร่วมตั้งคำถามว่า  แล้วเราจะสร้างแรงบันดาลใจให้กับผู้คนต่างๆทั้งองค์กรให้ ...

 ให้เขาสามารถมีเเรงบันดาลใจที่จะเรียนรู้ 

    แรงบันดาลใจที่จะพัฒนา ที่จะเปลี่ยนแปลง

   แรงบันดาลใจที่จะทำในสิ่งที่ดีกว่า  ในสิ่งที่ไม่เคยทำมาก่อน

 

 ผมนใจต่อคำถามนี้มากครับ

ไม่ใช่ว่าผมทราบคำตอบหรือรู้แล้ว  ..

  แต่ว่ามันเป็นคำถามที่ผมก็เคยถามบ่อยๆ....และทุกวันนี้เราก็ยังแสวงหาคำตอบอยู่

  โดยการมองที่ภายในของเรา   และการพยามศึกษาจากตำรา  สังเกตุ  สอบถาม เรียนรู้จากผู้คนอื่นๆ

 

       ตอนนี้เข้าใจเบื้องต้นว่า

        ผู้คนนั้นต้องอยู่ในสภาวะที่จิตใจเขาพร้อมจะทำเมื่อใด   เมื่อนั้นเขาจะสามารถทำได้เอง

   

  แล้วอะไรเล่าที่ทำให้เกิดความพรั่งพร้อมกับผู้คน...

       - ความต้องการพื้นฐาน  โดยเฉพาะเรื่องปากท้อง  ความรู้สึก

       - ความพึงพอใจในเรื่องต่างๆ ที่ตนคาดหวัง

       - ความรู้ที่มีอยู่..

       - ธรรม.. ธรรมชาติที่ดีงาม  ที่ถูกต้อง  ผมคิดว่ามันสำคัญที่สุดครับ

 

  ท่านสมคบแบ่งปันไว้อย่างน่าสนใจที่คนเรานั้นต้องดำเนินในวิถีที่เป็นธรรมชาติ  ถึงจะลดความผิดพลาด  หรือหลงทางไปได้..

    สำหรัลผม  วิถีธรรมนั้นเป็นสิ่งที่มีไว้แล้ว  เพียงเราเรียนรู้เดินตาม  และปรับใช้กับชีวิตของเรา  การทำงานของเรา  ผู้คนที่อยู่รอบข้างเรา....

 

   ที่ทำตอนนี้คือ

   พยามเดินไปในเส้นทางที่เป็นธรรมชาติ  มากที่สุดครับ  ใช้ธรรมนำหน้า ตามกำลังสติปัญญาที่เรามี   การขับเคลื่อนงานต่างๆ  ผ่านการเรียนรู้ที่จะเข้าใจภายในจิตใจของเราเอง  เพื่อที่จะเข้าถึง ผู้อื่นๆ เรียนรู้เพื่อลดอัตตา  ตัวตน  ตัวกูของกู...  โดยมีพื้นฐานและเป้าหมายที่ความดี ความจริง  ความงาม  และเพื่อก่อเกิดปัญญา...

    การดำเนินกิจกรรมที่เน้นการมีส่วนร่วม

     กิจกรรม งานที่เปิดพื้นที่ทางความคิดต่อผู้คน

     กิจกรรมที่ทำให้เกิดการสื่อสารกัน  และสื่อสารภายในจิตใจตนเอง

     กิจกรรมที่เน้นความสุข  ความมีชีวิต...

    และที่สำคัญคือเน้นไปในคุณค่าและศักศรีความเป็นมนุษย์ของแต่ละผู้คน

 

   แล้วท่านคิดว่าอย่างไรบ้างครับ

หมายเลขบันทึก: 185429เขียนเมื่อ 31 พฤษภาคม 2008 12:47 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 00:18 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

องค์การอนามัยโลกให้คำขวัญวันงดสูบบุหรี่โลก ว่า เยาวชนรุ่นใหม่ ร่วมใจต้านภัยบุหรี่

เป็นประเด็นที่น่าสนใจ และพี่เองก็คิดในเรื่องที่ใกล้เคียงกันครับ ที่ว่า  

แล้วเราจะสร้างแรงบันดาลใจให้กับผู้คนต่างๆทั้งองค์กรให้ ...ให้เขาสามารถมีเเรงบันดาลใจที่จะเรียนรู้ แรงบันดาลใจที่จะพัฒนา ที่จะเปลี่ยนแปลง  แรงบันดาลใจที่จะทำในสิ่งที่ดีกว่า  ในสิ่งที่ไม่เคยทำมาก่อน

 พี่เองได้ไตร่ตรองเรื่องนี้ไว้ว่า

  • ไม่มีทางที่เราจะทำให้ทุกคนเปลี่ยนแปลงไปในทางที่เราคาดหวังได้ทุกคน  เพราะ คนเรามีลักษณะเฉพาะที่แตกต่างกันมากมาย 
  • เราทำได้เพียงว่า ทำอย่างไรจึงจะสร้างคนให้ได้มากที่สุด
  • เครื่องมือนั้นคืออะไร และรายละเอียดทั้งหมดคืออะไร
  • เครื่องมือนี้ทุกคนสามารถสร้างมันขึ้นมาได้ไหม

 

  • จากประสบการณ์ตนเอง พบว่า  แค่พูดจากันธรรมดา ให้เหตุผลกันแค่นั้นก็บางคนซึ่งน้อยมากก็เปลี่ยน
  • บางคนต้องประสบเหตุโดนใจบางประการก็เปลี่ยน 
  • บางคนผ่านกระบวนการบางอย่างแล้วเกิดสำนึกขั้นสูง แล้วเปลี่ยน ..นี่เองที่เราต้องการกระบวนการนั้นๆ ซึ่งคืออะไร
  • สมัยหนึ่งเรากล่าวถึงกันมากต่อคำว่า Conscientization Process เพราะเป็นกระบวนการสร้างจิตสำนึก แต่ไม่ใช่เรื่องง่ายๆที่จะได้สำนึกนั้นมา
  • พี่คิดว่า สถาบันขวัญเมืองได้พัฒนาเครื่องมือใหม่ขึ้นมา และเป็นเครื่องมือที่พี่เองได้มีส่วนผัสบ้างเล็กน้อยที่สวนป่าก็ประทับใจ และคิดว่านี่คือแนวทางที่สามารถนำไปใช้เพื่อการพัฒนาคนได้ ขึ้นกับการจัดการ เตรียมการ ฝีมือผู้ดำเนินการและการพัฒนากระบวนการนี้
  • พี่เองกำลังพิจารณาพัฒนากระบวนการนี้สู่ภาคการพัฒนาชุมชนครับว่าจะทำอย่างไรเพื่อให้ชาวบ้านได้ผ่านกระบวนการทำนองนี้แล้วเกิดพลังสร้างสรรค์ในการพัฒนาตนเอง ครอบครัวและชุมชน
  • หากมีข้อมูลเพิ่มเติมจะเอามาให้ครับ

ลองไปหาความสงบแล้วฟังเสียงภายในตัวเอง บางทีคำตอบอาจจะอยู่ที่นั่นก้ได้ครับน้องหมอ

สวัสดีครับ

ขอบคุณอาจารย์ประจักษ์ มากๆครับ

สวัสดีครับ พี่

2. บางทราย (คนเข็นครก ขึ้นภูเขา)

...ขอบพระคุณมากครับที่ร่วมแบ่งปัน

คิดถึงพี่นะครับ

เรื่องราวขององค์กร เป็นเรื่องราวที่น่าสนใจ และเป็นพลวัตที่ต้องเรียนรู้ใหม่ๆ ตลอดเวลาครับ...

รูปแบบ ของวงน้ำชา นั้นน่าสนใจมากๆครับ

เป็นห่วงเรื่องการไปตรวจสุขภาพนะครับ

ผลออกมาแล้วเป็นอย่างไรบ้าง

ได้ความคิดจากบันทึกนี้ และได้เรียนรู้นะครับ

ผมได้ให้ OPD และห้องบัตร หาตู้หนังสือมาไว้บริการบ้างแล้วละครับ

ต้องขอขอบคุณความเห็นดีๆมากครับ

เป็นกำลังใจ ให้รพ.ปาย นะคะ เอ แต่ว่า ไม่เจอกันเลยค่ะ

  • เคยท้อแท้กับคน มามากเหมือนกันค่ะ
  • ดูเหมือนกับว่า เราพยายามทำ ทำ และทำ ในขณะที่คนอื่นๆ เฝ้ามองดู
  • เท่านั้นยังไม่พอ ไม่ร่วมมือ และวิพากษ์ ไปต่างๆ
  • ยอมรับว่าท้อมาก
  • ตอนนี้ก็หยุดงานทำใจมา 1อาทิตย์ แล้วค่ะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท