สวัสดีค่ะ กัสจัง หายไปนานกลับมายังคมเหมือนเดิม ซุ่ม
ฝึกปรืออยู่เหรอ ไม่อยากจะเอ่ย เห็นด้วยกับกัสจังทุก......
ประการ รถ เป็นเหล็กแข็งยังยับเยิน นับประสาอะไรกับใจคน เมื่อ
โดนกระทำจะไม่ยับเยินเชียวเหรอ คงต้องใช้เวลานานถึงจะซ่อม
ได้
สวัสดีครับคุณกัสจัง
อูย...อาจารย์หายไปหลายวัน...มาถึงก็พูดเรื่องถูกชน...มีบริษัทโฆษณาผ่านทีวี " ชนหนักชนเบาเราซ่อมได้ " ลองติดต่อดูน่ะครับ...๐๒-๙๔๔๔๕๖๗-๙
โชคดีครับ
หวัดดีจ้ะ...กัสจัง
แหม...คมซะ ! เราไม่ชนเขา เขาก็ชนเรา เราก็ว่าเราอยู่ของเราดี ๆ
แล้วน๊ะเนี่ย เห็นด้วยจ้ะ ที่ว่า ไม่มีอู่ไหนซ่อมให้เหมือนเดิมได้
โห ชอบจังเลยครับ โดน ๆ
วันไหนที่เธอขับรถแล้วเจอทางคดเคี้ยวจนเปลี่ยวใจ ขอให้มองที่ฉันแล้วเธอจะยิ้มได้ในทันได เจอแดดลมฝนเท่าไหร่ จะได้ไม่ไหวหวั่น เธอจะมีฉันและเราจะอยู่เคียงข้างกันไป...แน่นอน อิอิ
ขอบคุณผู้ขับขี่ยวดยาน..ทุกท่าน..(คุณลิ้มศรี นายช่างใหญ่ คุณวินดี้ น้องเอก และ คุณประจักษ์ จ้า )ที่ให้ความสนใจเคารพกฏจราใจ..เอ้ย..จราจร..ที่ได้ทำถนนผ่านเข้าไปในหัวใจอันเด็ดเดี่ยว..เดียวดายบ้าง..ไม่เดียวดายบ้าง...เมื่อท่านให้ความสนใจรถที่พาเราไปหารักทุกวัน...กัสจังก้ออุ่นใจ...พร้อมกับต้องบอกว่าถ้าสังคมนี้อบอวลไปด้วยอุ่นไอรักของผู้คนที่ให้ความสำคัญกับคำว่า " ใจเขาใจเรา " ละก้อ...สังคมนี้คงน่าอยู่กว่านี้อีกเยอะเนอะ!!!