ไปเที่ยววัดบ้านแก่งมา เจอดอกไม้สีส้มสดแจ่มมาก ต้นสูงใหญ่กิ่งก้านแข็งแรง แล้วดอกเธอก็ห้อยลงมาตามกิ่งให้เห็นสวยงาม ถามคนข้างๆบอกว่าคนแถวนี้เค้าเรียกว่า ต้นโศก แต่วันนี้ลองค้นหาข้อมูลก็เจอซะหลายดอกโศก หลายแบบมาก ..เลยสับสนกับความงามว่าดอกโศกนี้มีที่มาอย่างไรกัน
วันนี้ 3 พ.ค.51 หลังจากค้นหาข้อมูลทั้งจากคำว่า"ดอกโศก" "ต้นอโศก"ก็ยังไม่ใช่ซักทีเลยลองหาอีกคำ"อโศกสปัน"ตามที่คุณ. ARAM แนะนำมาก็เลยได้ข้อมูลเพิ่มเติมมาว่า
ลักษณะ : ไม้ต้น สูงได้ถึง 20 เมตร ทรงต้นแผ่กว้าง กิ่งอ่อนมีขน ใบ ใบประกอบแบบขนนก ออกสลับ ใบอ่อนสีแดงเป็นพู่ห้อยลงสวยงาม ใบย่อย มี 7-11 คู่รูปรี หรือขอบขนานแกมรูปใบหอกกลับ กว้าง 2.5-5.5 เซนติเมตรยาว 5-18 เซนติเมตร ปลายเรียวแหลมเป็นหางยาวโคนสอบ หรือ มนเบี้ยว ดอกสีแดงสะดุดตา ออกเป็นช่อกลมแน่นที่ปลายกิ่ง กว้าง 20-25 เซนติเมตรซ่อนอยู่ในพุ่มใบด้านใน แต่ไม่มีประโยชน์จากส่วนใดของต้นดอกอโศกปรากฏนอกซะจาก..สวยงามและร่มรื่นให้ความชื่นใจต่อผู้พบเห็นค่ะ
ดอกมันสวยจนทำให้ คิดถึง คนรัก ก็เลยเกิดความเศร้าโศก นี่ล่ะครับ ที่มาของดอกโศก ในความคิดของพ้ม อิๆ
ชอบมากครับ ผมประทับใจกับดอกชนิดนี้มาก ดอกตูมก็สวย ตอกบานก็สวยอีกแบบ เห็นครั้งแรกที่วัดเหมือนกัน คือบนวัดพระธาตุดอยสุเทพเชียงใหม่ ครับ ชื่ออีกอย่างหนึ่งเรียก อโศกสปันครับ
เป็นคนที่มีชื่อเล่นว่าดอกโศกค่ะ อาจจะไม่มีคนเชื่อว่ามีคนชื่อนี้อยู่จริง เพราะฟังแล้วมันรู้สึกเศร้าพอควรแต่เป็นคนไม่เศร้านะค่ะ ที่ชื่อนี้เพราะคุณแม่ชอบหนังเรื่องดอกโศกที่เพชรพัชราแสดงมากก็เลยตั้งชื่อให้ค่ะ