การให้คำปรึกษาแบบไร้รูปแบบ "เข้าถึง เข้าใจ และพัฒนา"
ตอนสอบสัมภาษณ์เข้าทำงานที่นี่ คำถามข้อหนึ่งที่กรรมการถามผมก็คือ
คุณคิดว่าคุณจะทำอะไรเป็นสิ่งแรกเมื่อได้ทำงานที่นี่?
คำตอบของผมก็คือ "โครงการการให้คำปรึกษาแบบไร้รูปแบบ"
คณะกรรมการก็งงกันใหญ่ ถามผมต่ออีกว่า มันเป็นยังไงหรือ เจ้าโครงการที่ว่านะ
ผมก็อธิบายขยายความให้ฟังว่า เป็นโครงการที่ไม่มีรูปแบบชัดเจน ไม่มีโต๊ะให้คำปรึกษา
ไม่มีเบอร์โทรเพื่อขอคำปรึกษา ไม่มีห้องให้คำปรึกษา ไม่มีเจ้าหน้าที่คอยให้คำปรึกษา
ไม่มีรูปแบบใดๆทั้งสิ้น ไม่ต้องเขียนโครงการ ไม่ต้องตั้งงบประมาณ แต่ต้องอุทิศตัวและหัวใจ
คิ้วของกรรมการแต่ละท่านก็ยิ่งผูกโบว์เข้าไปอีก ผมก็อธิบายต่อไปว่า
จะต้องสนิทสนมกับเด็ก(นักศึกษา)
เข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตพวกเค้า ต้องรู้ว่าเค้าชอบกินอะไร ที่ไหน
ต้องรู้ว่าเค้าชอบฟังเพลงแนวไหน ชอบอ่านหนังสืออะไรบ้าง ชอบดูหนังหรือละครเรื่องอะไร
เค้ามีปัญหาเรื่องเรียนวิชาไรบ้าง ถ้าเรารู้ได้อย่างนี้ เวลาเค้ามีปัญหาเค้าก็จะเข้ามาปรึกษาเราเอง
โดยไม่รู้ตัว และเราก็จะมีวิธีแก้ปัญหาได้ถูกต้องตรงกับปัญหานั้นๆ.....
หลักการง่ายๆ แต่ทำยาก ต้องใช้ใจเข้าแลก ต้องทำด้วยความจิงใจ เสมอต้นเสมอปลาย
อยู่มาวันหนึ่ง ผมบังเอิญขับรถผ่านไปเห็นป้ายๆหนึ่งเขียนว่า "เข้าถึง เข้าใจ และพัฒนา"
ผมก็ยิ้มออกมา สิ่งที่ผมกำลังทำ เป็นแนวพระราชดำริที่จะแก้ปัญหาชายแดนใต้อยู่พอดี
ใครจะเอาวิธีการนี้ไปใช้ก็ไม่ว่ากันนะครับ ใช้ได้ผลในหลายๆอย่าง ทั้งการแก้ปัญหา ชาวบ้าน ชุมชน หรืออะไรหลายๆอย่าง
แต่ที่สำคัญประการหนึ่ง ต้องให้เค้าพึ่งตัวเองได้ ช่วยให้คำปรึกษาได้ แต่ให้เค้าเป็นผู้แก้ปัญหาเอง
ฝากทิ้งท้ายนะครับ "ชุมชน(นักศึกษา/องค์กร)จะเข้มแข็งได้ ก็ต่อเมื่ออยู่ได้โดยไม่มีเรา"
ความเห็น (7)
เช่นกันค่ะ ดิฉันชอบบันทึกของคุณตุมปังมาก ๆ เนื่องจากดิฉันเป็นผู้หญิงที่ไร้ระเบียบ ไม่มีรูปแบบ และรักอิสระเป็นที่สุด จน คิดว่าตัวเองบ้าหรือเปล่าที่แก้ปัญหาต่าง ๆ ด้วยวิธีการเช่นนี้ แต่ไม่นะ (บอกตัวเองเสมอว่าต้องใช้วิธีนี้ถึงจะได้ผล) ดิฉันทำงานมาหลายปี ต้องเจอกับผู้คนหลายประเภท หลายชนชั้น ปัญหาที่เกิดขึ้นจากการทำงานก็คือ การแบ่งพวก ความคิดของตนยิ่งใหญ่ และดีที่สุด ดิฉันในฐานะผู้รับผิดชอบโครงการจะทำอย่างไรดี ?????? มึน ๆๆๆๆๆ (เป็นเด็ก ก็เป็นเด็ก แถบยังอายุรุ่นลูก ๆ ของแต่ละท่านอีก) ด้วยความที่อยากให้งานออกมาดี และทีมงานมีความสุข ดิฉันจึงใช้วิธีการ "ใจแลกใจ" "ใจเข้าถึงใจ" และไม่นานคะ ปัญหาที่ดิฉันเจอก็แก้ได้ด้วยวิธีนี้นี่แหละ วิธีที่ไม่มีกฏ ไม่มีระเบียบ และไม่มีรูปแบบ (ตายตัว) ดีใจจังที่มีเพื่อนร่วมทางแล้ว ขอบคุณมากที่คุณเขียนออกมาได้ดีมาก
ขอบคุณมากครับ สำหรับคำติชม ผมก็ดีใจเหมือนกันครับที่ได้เพื่อนร่วมอุดมคติ....
อ้อ...พี่ชายขอบครับ พี่ทิ้งเมลล์ไว้ที่ไหนครับ ผมเพิ่งหัดใช้เลยไม่ทราบครับ....
ขอบคุณมากครับ ผมขอใช้ hotmail แล้วกันนะครับ แอ็ดไว้ใน msn สะดวกดีครับ....
อ๋อ....อย่างงี้เอง เข้าใจแล้วว่าทำไมพี่สนิทกะน้องๆ ^^ อิอิ
Dr.Ka-poom
การให้คำปรึกษาไร้รูปแบบ
การให้คำปรึกษาไร้รูปแบบ....หากแต่ไม่ไร้จิตวิญญาณที่จะเข้าไปให้ถึง
ซึ่งความเข้าใจในใจของ "มนุษย์"...
เพียงเท่านี้...เราก็รับรู้ได้ว่า.."ทุกข์"
ที่เขามี...คืออะไร
และเข้าใจอย่างเข้าใจ..ในเขา...