ในหมู่พวกเราชาว HR เราคงต้องยอมรับกันว่า วันนี้เพื่อน ๆ ชาว HR ของเราอีกหลายคน
ที่พบกับอุปสรรคสำคัญที่ทำให้ไม่สามารถทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพและประสิทธิผลเท่าที่ควร อุปสรรคนั้นก็คือ
การไม่ได้รับการยอมรับจากผู้บริหารระดับสูง หรือ MD และผู้บริหารทั่วไป
นั่นหมายถึงว่า ผู้บริหารไม่เห็นว่า พวกเราเป็นหน่วยงานที่มีความสำคัญต่อความสำเร็จของธุรกิจ
เมื่อมีการเปรียบเทียบกับหน่วยงานอื่นๆ เช่น การตลาด การผลิต การเงิน ฯลฯ เพราะท่านผู้บริหารเห็นว่า
หน้าที่ความรับผิดชอบของเราไม่มีผลกระทบโดยตรงต่อรายได้ขององค์กร เหมือนกับหน่วยงานอื่น ๆ
แต่กลับเป็นหน่วยงานที่ห็นชัด ๆ ว่าเป็นหน่วยงาน "ใช้เงิน" มากกว่า "หาเงิน" เช่น จะจัดอบรม ก็ต้องใช้เงิน
และเมื่ออบรมไปแล้ว ก็ไม่เห็นว่า ผู้ผ่านการอบรมจะทำงานเก่งขึ้น หรือส่งเสริม สนับสนุนให้บริษัท
ลดค่าใช้จ่ายลง หรือทำกำไรให้บริษัทเพิ่มขึ้น คำพูดและทัศนคติเหล่านี้ทำให้พวกเราชาว HR หลายคน
ที่ยินหรือได้รับรู้ต้องเจ็บกระดองใจ
เมื่อหลายวันก่อนได้มีโอกาสอ่านนิตยสารชื่อ Fast Company Magazine ได้เขียนบทความเรื่อง
"Why We Hate HR?" (ทำไมเราถึงเกลียด HR?) ซึ่งเป็นหนังสือที่มุ่งหวังจะ จุดประกายให้ชาว HR ได้ตระหนักว่า
ผู้คนในองค์กรเขามอง HR อย่างไร เพื่อจะได้นำข้อมูลต่าง ๆ เหล่านั้น ไปปรับปรุงการทำงานของตนให้ดีขึ้น
และบทความนี้ได้สร้างความฮือฮาให้แก่วงการ HR ในสหรัฐอเมริกา ได้มากพอสมควร ซึ่งมีชาว HR ได้ถกกัน
ถึงบทความนี้ ซึ่งมีทั้งฝ่ายที่เห็นด้วย และฝ่ายที่มีข้อโต้แย้งกับบทความดังกล่าว
บทความเรื่อง “ทำไมเราถึงเกลียด HR” ได้ตั้ง ข้อกล่าวหาพวกเราชาว HR ไว้
ซึ่งสรุปย่อ ๆ ได้ดังนี้
ข้อกล่าวหาที่ 1 : คน HR ไม่ใช่คนที่เก่ง เขาบอกว่า คนในองค์กรมองว่า คนทำงาน
มักจะเป็นคนที่ทำงานด้านอื่นแล้ว “ไม่รุ่ง” จึงถูกย้ายให้มาอยู่หน่วยงาน HR ในขณะเดียวกันก็มองว่า
ลักษณะงานของ HR เป็นที่ไม่ค่อยจะมีคุณค่า แต่เป็นงานเกี่ยวข้องกับคนซึ่งยุ่งยาก และจุกจิก
เช่น การจัดหาคน ปฐมนิเทศ ฝึกอบรม การจ่ายค่าจ้าง การเบิกจ่ายสวัสดิการ ฯลฯ
ซึ่งผู้บริหารเห็นว่าไม่ค่อยจะสำคัญ หรือท้าทาย
ข้อกล่าวหาที่ 2 : ผู้บริหารบางคนมองว่า หน่วยงาน HR เป็นที่อยู่ของ “คนหมดไฟ"
เพราะเมื่อมีพนักงานคนใดที่ทำงานไม่เก่ง ไม่มีความคิดสร้างสรรค์ ทำเป็นแต่งานบริการ
งานเอกสารที่ไม่ต้องใช้ความคิดมาก พวกเขาก็จะส่งคนพวกนั้นให้มาอยู่หน่วยงาน HR เพราะ
เขามองว่า งาน HR เป็นงานด้านเอกสาร งานบริการ จัดกิจกรรมให้พนักงาน ซึ่งไม่ใช่งานซีเรียสอะไร
ข้อกล่าวหาที่ 3 : HR เป็นหน่วยงานที่คอยสร้างกฎระเบียบต่าง ๆ ที่หลายอย่างไม่ยืดหยุ่น
ทำให้เป็นอุปสรรคในการทำงาน ภาพลักษณ์ของ HR ก็เลย กลายเป็นตำรวจแก่ ๆ เจ้าระเบียบ ล้าสมัย
คอยจ้องจับผิด ใครไม่ใส่ชุดยูนิฟอร์ม ใครมาสาย ใครเสียงดัง...
จากข้อกล่าวหาดังกล่าว หากเรามองว่า ในด้านลบจะส่งผลให้เรา ท้อแท้ หรือ
หมดกำลังใจ ขาดความศรัทธาในอาชีพ และอีกไม่นานเราก็จะมีพฤติกรรมในการทำงาน
ตามคำกล่าวหาดังกล่าวโดยปริยาย แต่ในทางกลับกัน หากเรามองด้านบวกว่า
ข้อกล่าวหาดังกล่าวเป็นความท้าทายที่จะเราจะต้องพิสูจน์ให้เห็นว่า พวกเราชาว HR ไม่ได
้เป็นอย่างข้อกล่าวหา เรา คือ บุคคลและหน่วยงานสำคัญที่ช่วยส่งเสริมและสนับสนุนในองค์กร
ประสบความสำเร็จ เราใช้เงินเพื่อสร้างคนมีความรู้ ทักษะในการปฏิบัติงานได้ตามเป้าหมาย งาน HR
ไม่ใช่แค่งานบริการจัดรถ จัดอาหาร จัดยา แต่เป็นหน่วยงานที่ผลักดันให้วิสัยทัศน์ขององค์กรที่ต้อง
ใช้พลังของคนในขับเคลื่อนประสบความสำเร็จไม่ได้ใช้เวลาไปกับการจับผิดพนักงานแต่เราใช้เวลาไป
กับการสร้างและพัฒนาวัฒนธรรมองค์กรให้องค์กรยืดหยัดอยู่ได้อย่างยั่งยืนและได้เปรียบในการแข่งขัน
เส้นทางที่จะทำให้เราก้าวไปเป็น HR ในดวงใจของผู้บริหารและพนักงานได้นั้น
รอเราอยู่ข้างหน้า ดังนั้น วันนี้พวกเราพร้อมที่จะปรับปรุงและพัฒนาตนเอง เพื่อลบล้างข้อกล่าวดังกล่าว
ได้ยังไงค่ะ วิธีการอะไรบ้าง
สวัสดีคุณ สาว ท่านผู้อ่านทุกท่าน