สวัสดีครับ สวัสดีจากเมืองหงสา
ชมเชยโคลงดั้นฯสุดยอดครับ
ข้าวกำลังราคาแพง ชาวนาอาจหลุดพ้นหนี้
หนี้ของชาวนา มาจาก
แหล่งหนี้สินมากมายเหลือเกิน แต่รายได้มีทางเดียว
ทำไงกันดีละชาวนา
สวัสดีอาจารย์ ..
ที่เมืองหงสา ฝนตกหรือป่าวครับที่นครสวรรค์ฝนตก
เติมข้อ 10.หนี้วิบากกรรมแต่ชา ติ ปางก่อน
ขอบพระคุณอาจารย์ครับ เมื่อรู้ สมุฏฐานของหนี้แล้ว น่าจะหาทางดับทุกข์อันเกิดจากหนี้ได้นะครับ ผมก็ลูกหลานชาวนาครับผม
โคลงดั้น บทนี้แต่งไว้ตั้งแต่รัฐบาลยุค ดร.ทักษิณ ครับ ใช้ชื่อว่า กสิกรรมาลัย (กสิกรรม+อาลัย=ที่อาศัยแห่งกสิกรรม ควงศัพท์ขึ้นใหม่) แต่เห็นว่าคำว่า มาลัย ไปพ้องเสียงกับคำว่า มาลัย เลยแก้คำเป็น กสิกรรมนิจจา (กสิกรรม+อนิจจา) ครับ
ตอนนี้ข้าวแพง น่าจะแพงไปอีก 1-2 ปี ข่าวเขาว่าอย่างนั้นนะครับ แต่น้ำมันก็แพงไปด้วย ค่ายาค่าปุ๋ยก็แพง เพลี้ยกระโดดมาลงวูบเดียว ความพังพังทลาย ในฐานะลูกหล่นชาวนา ทำอะไรไมได้มาก นอกจากแต่งโคลงสะท้อนชีวิตของชาวนาเพียงเท่านี้ล่ะครับ สวัสดีอีกครั้งนะครับอาจารย์ ฝนหยุดตกแล้วอีกสักพักก็จะไปแล้วคัรบนั่งเป็นเพื่อนหมออีกคนหนึ่ง แกกำลังนั่งทำเอกสารขอ ซี 9 อยู่ ฮา...
โอ้โห...เห็นถึงฝีมือทางวรรณกรรมเลยนะคะเนี่ย...
โคลงดั้น บทนี้แต่งไว้ตั้งแต่รัฐบาลยุค ดร.ทักษิณ ....ขนาดมาถึงยุค..ทั่นสมัคร...ยังสามารถใช้โคลงนี้ได้นะคะ..เฮ้อ..ประเทศไทย
สวัสดีครับอาจารย์สายลม อักษรสุนทรีย์ ขอบคุณแต่แวะมาเยี่ยมชมครับ บทกวีกล่อมเกลาจิตใจคน และเป็นมิตรแท้ในยามสุขและเศร้า ครับ
สวัสดีครับอาจารย์เกศวิไล แค่พอแต่งได้ครับ โคลงดั้น แต่งด้นๆ ดั้นๆ ไปตามประสาครับ ส่วนเรื่องการเมืองว่าด้วยเรื่องของการแก้ปัญหาความยากจน ก็เป็นหน้าที่รัฐบาลครับผม คนแต่งกลอน/โคลง ก็ได้แค่สะท้อนสิ่งที่คิด ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาเยี่ยมชมครับ
สวัสดีค่ะ
* มาร่วมรับรสบทกวีค่ะ
ขอบคุณอาจารย์พรรณาครับ
น่าสงสารชาวนาเหลือเกินกับโครงการสร้างหนี้ต่างๆ มากมายเหลือเกิน
วงจรอุบาทว์=โง่ จน เจ็บ
มาเยี่ยมคุณกวินค่ะ
เมื่อก่อนพ่อแม่มิมก็ทำนา แต่เป็นหนี้บานเลย ทุกวันนี้ไม่ทำแล้ว ปลูกผักขายดีกว่า
กลอนเพราะมากค่ะ
สวัสดีค่ะคุณกวิน
เมื่อเด็กๆ เคยไปนาของตากับยายค่ะ ชาวนาไม่เคยสบายเลย
โตมาหน่อย ตากับยายเปลี่ยนไปทำสวนส้ม(ส้มบางมดที่โด่งดัง)
เก็บส้มขายพ่อค้าคนกลางแล้วส้มที่เหลือติดต้นรสอร่อยนัก
แต่ส้มก็ราคาไม่ดีเท่าตอนนี้เลย ทุกวันนี้ทั้งตาและยายไม่อยู่แล้ว
กินข้าว กินส้ม นึกถึงตากับยายทุกที
เพลงนี้ฟังตอนที่เรียน ปวช. คิดถึงเพื่อนเก่าจังค่ะ
ไม่รู้ว่าเด็กที่เรียนศิลปะสมัยนี้จะยังฟังเพลงเพื่อชีวิตกันอยู่หรือเปล่า
ขอบคุณค่ะ