10: ศัตรู ที่แท้คือ ผู้ให้
พึงรักษาจิตของตน เหมือนคนประคองบาตรเต็มด้วยน้ำมัน
อันศัตรู คือผู้จู่ มาสอบไล่
ให้รู้ได้ ว่าเรามี ดีเท่าไหน
หรือดีแต่ จะโกรธยืน เป็นฟืนไฟ
บังคับใจ ไว้ไม่อยู่ สักครู่เดียว
อันศัตรู คือผู้ สวรรค์ให้
ตรงที่ได้ มีจิต คิดเฉลียว
ว่าอดกลั้น นั้นแหล่ะ เป็นพระเทียว
ไม่ลดเลี้ยว ไม่เป็นมาร พล่านนรก
อันศัตรู คือผู้สอน สัจธรรม
ว่าอาฆาต นั้นคือน้ำ สกปรก
อย่าเก็บใว้ ในใจ ให้ใจฟก
จะเวียนวก ว่ายสงสาร นานนักเอย
เพราะฉะนั้น ศัตรู คือผู้ให้
แต่กลายเป็น ผู้ร้าย เหตุใดเหวย
เพราะผู้รับ รับไม่เป็น อย่างเช่นเคย
ถ้ารับเป็น พวกเราเอ๋ย หมดศัตรู
พุทธทาสภิกขุ
ธรรมะพจน์ของท่านพุทธทาสภิกขุ เป็นแรงบันดาลใจให้แต่งกลอนบทนี้ต่อ ค่ะ
อันศัตรู ที่แท้ คือผู้ให้
ฝึกใจได้ ไม่หงุดหงิด น่าพิศวง
ฉันทำได้ คุณก็ได้ แค่ใจปลง
ไม่โกรธคง เป็นสุข ตลอดกาล (แต่งเมื่อเดือน สิงหาคม 2550)
ประณยา จองบุญวัฒนา
27 มีนาคม 2551
ความเห็น (7)
ขอบคุณสำหรับคติธรรมดีๆครับ
เอามาฝากอีกนะครับ
ขอบคุณสำหรับคติธรรมดีๆครับ
เอามาฝากอีกนะครับ
- แล้วจะนำมาฝากอีกนะคะ ขอบคุณเช่นกันค่ะ
ตามคุณ Nan & Ball มาจากบันทึกคุณ HeadOfArt ค่t
อ่านความเห็นชอบ และมาดูตามประวัติ รู้สึกทึ่งคุณแณณมากเลยค่ะ (สงวนสิทธิ์ไหมคะเนี่ย) เลยมาสมัครเป็นเพื่อน (แต่พี่คงจะ สว กว่ามากเลย)
- ขอบคุณค่ะ แณณก็ไปเยี่ยมหน้าเพจของคุณดาวลูกไก่มาค่ะ ได้ perception ว่าพี่ (ขออนุญาต นับญาติเลยนะคะ ) น่าจะเป็นคนที่มองโลกในแง่ดี และสามารถมีความสุขได้ ในทุกวัน
- ดีใจค่ะ อยากมีเพื่อนแบบนี้ ตัวเองจะได้มองโลกสดใส ไม่เศร้าหมองตลอดไปค่ะ
- ขอบคุณสำหรับมิตรภาพนะคะ คำว่า เพื่อน ไม่มีอายุเป็นอุปสรรคอยู่แล้วค่ะ แณณเองชอบมีเพื่อนอายุมากกว่า เพราะจะทำให้เราเรียนรู้จากประสบการณ์ของรุ่นพี่ได้
- เพื่อนอายุน้อยกว่าก็ชอบ เพราะทำให้เราเป็นเด็กและมองโลกสดใสค่ะ
อ่านแล้วดีมากเลย เป็นการเพิ่มกำลังใจให้ตัวเองได้ดีมากมาก
สวัสดีค่ะคุณ pp
- ตรงตามวัตถุประสงค์ของการนำธรรมะพจน์ของท่านพุทธทาสภิกขุมาเพิ่มในบันทึกของแณณเลยค่ะ
- บางครั้งคนที่อยู่ในห้วงปัญหา คนปลอบเท่าไร ก็ไม่หายทุกข์
- พอไปอ่านธรรมะ หรือเจอข้อคิดอะไรดีๆ แป๊ปเดียว เท่านั้น หายทุกข์ได้เลย นะคะ