แตงโม....รีเทินร์ (น้องใหม่..ฝึกงานพื้นที่...วันที่ 2)
อีกครั้ง...ที่น้องบรรจุใหม่ทั้ง 4 คนจะได้ออกพื้นที่ร่วมกัน หลังจากแยกกันไปฝึกงานในกลุ่ม-ฝ่ายต่าง ๆ และออกพื้นที่แยกกันเป็นบางครั้ง..........
เนื่องด้วยวันนี้เป็นงานใหญ่ “งานคลินิกเกษตรในพระบรมราชูปถัม ฯ” ณ ที่ว่าการอำเภอบึงกาฬ ซึ่งห่างออกไป 170 กิโลเมตร วันนี้ทั้งน้องทั้งพี่จึงต้องตื่นแต่เช้า...ระดมรถทุกคัน (ยกเว้นคันที่น้องใหม่นั่งออกงานวันแรก)...
ท่านผู้ว่าราชการจังหวัดให้เกียรติเป็นประธานเปิดงาน มีหน่วยงานจากกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ร่วม “ออกร้าน” รอรับ “ปัญหา” ของเกษตรกร น้องใหม่ได้ฝึกการลงทะเบียนเกษตรกรผู้เข้าร่วมงาน..(ไม่มีอะไรน่าตื่นเต้น...ใช่ไหม..)
ความท้าทายเริมต้นขึ้นเมื่อขากลับ......หลังจากรับโทรศัพท์ 2-3 สาย รถตู้ก็ต้องแวะที่อำเภอปากคาดที่อยู่ระหว่างขากลับ โดยมีเกษตรตำบลที่บรรจุก่อนหน้าไม่ถึงปี เป็นผู้นำทาง
...ผ่านหมู่บ้าน.....ผ่านป่า...และก็หมู่บ้าน...ป่า...และป่า....กว่า 10 กิโลเมตร แล้วภาพที่ปรากฏ....
ไร่แตงโมกว่าร้อยไร่ถูกปล่อยทิ้งไม่มีคนเฝ้า...
...เรากระจายกำลังออก....เก็บดอกไม้...และยิงกระต่าย ทันที...(ฮา...)
จากความรู้ในมหาวิทยาลัย....สู้การวินิจฉัยโรคแมลงจริง... “เจ้าเป็นอะไรตาย...” คือคำถามที่พืชตอบไม่ได้...แต่เราต้องทำหน้าที่พิสูจน์หลักฐาน..
ไม่มีเจ้าของแปลงให้สอบถามข้อมูล...เพราะสู้สุดฝีมือจนยอมยกธงขาว หอบข้าวของ ม้วนเสื่อ...กลับบ้านไปพร้อมกับคำว่า...เจ้ง..
เกษตรกรที่ปลูกแตงโม ถือเป็นกลุ่มที่มีความรู้เรื่องสารเคมีค่อนข้างสูง
ลำพังเพลี้ยอ่อนที่เห็นไม่น่าจะเป็นปัญหาให้ยอมทิ้งเงินลงทุนหลายหมื่นไปได้...
แล้วอะไรที่เป็นสาเหตุหลัก...
จบประมงมาวินิจฉัยโรคพืชครับ...(ยังไม่เฉลยนะ...รอก่อน)
คนนี้ยืนให้กำลังใจห่าง ๆ (กลุ่มแผนงานไม่เกี่ยวโรคพืชครับ แต่ต้นนี้คุ้น ๆแฮะ..)
ออกจากปากคาดก็ต้องแวะที่อำเภอรัตนวาปี “เมืองพญานาค” อีก
และภาพที่เห็นก็ไม่แตกต่างกันนัก
ดีแต่มีเกษตรกรเจ้าของแปลงกำลัง “โยน” แตงขึ้นรถพ่อค้าที่มาจากกรุงเทพ ฯ
.....แต่แล้วก็ถูกโยนออกนอกรถ เพราะคุณภาพไม่ได้...ซึ่งดูท่าจะมีมากกว่าที่โยนเข้ารถด้วยซ้ำ จนชำใจเจ้าของสวน ปีนี้แตงโมมันรีเทินร์กลับ มันไม่ยอมไปกรุงเทพ ฯ เงินทุนคนละ 4-5 หมื่นก็เลยไม่ยอมกลับ..
แตงเถาตาย
นี่...ต้องผ่าพิสูจน์ (ไม่ใช่หมอพรทิพย์นะ)
คงจะจำกันได้ว่าเมื่อต้นเดือนมกราคมมีฝนหลงฤดูเข้ามา และอากาศเย็น อาจจะเป็นผลของภาวะโลกร้อนหรืออะไรก็ตาม
แต่มันส่งผมให้แตงโมที่ปลูกไว้และกระทบกับสภาวะดังกล่าว ตายทั้งแปลง หรือถ้าปลูกเหลื่อมกันช้าหน่อย หรือปลูกก่อนหน้านี้หน่อย ก็พอเก็บได้บ้าง พอได้ทุนคืนบ้าง
รวมมูลค่าความเสียหายครั้งนี้นับล้านบาท เกษตรกรต้องแบกภาระหนี้นี้ต่อ เพื่อรอแก้มือปีหน้า ถ้าไม่โชคร้ายเกินไป
ด้านเกษตรก็คงได้แค่ช่วยเหลือกรณีเกิดภัยพิบัติ ได้ชดเชยไร่ละไม่เกิน บาท
น้องใหม่ก็ได้เจองานที่หินมาก ๆ อีกงาน เพราะสิ่งที่เรียนมา ไม่สามารถช่วยแก้ปัญหาให้เกษตรกรได้ “เหลือบ่ากว่าแรง”
แต่ก็เป็นการ “เก็บเกี่ยวประสบการณ์”
วันที่ส่งตัวน้อง ๆ ลงอำเภอ เราได้ยินคำว่า “ขอบคุณสำหรับเรื่องราว และมุมมองที่พี่ ๆ ได้พาสัมผัส” แล้วน้อง ๆก็ลาไป
แต่จะไปไหนพ้น เดี๋ยวพี่ก็จะไปตามงานเธอที่อำเภอเหมือนเดิมละ แล้วเจอกัน...
พ่อตัวแมงเม่า....พ่อเถาแตงโม
เห็นภาพต้นงิ้ว....แล้วร้องโอ้โฮ้
น้องจิอยากกิน...แตงลูกโตโต
เจ้าแตงลูกน้อย...ขอสักสองโล
เห็นโยนลูกแตง...หนูกลัวหัวโน
แวะมานั่งโม้.....สุขใจจริงเอย
* คิคิ สวัสดีเจ้าค่ะ น้องจิแวะมาป่วนเล่นๆ คิคิ เห็นการเดินทางแล้ว น่าสนุกมากๆ คิคิ ..รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ
เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ ---> น้องจิ ^_^
สามภาพแรกออกแนวศิลปะเลยนะครับ
แต่เห็นภาพต้นงิ้วแล้วเสียว ครับ ...
สวัสดีค่ะ
น่าเห็นใจเกษตรกรจังเลยค่ะ แต่เล่าให้ขำๆได้นะคะ แล้วที่นั่้นเค๊าไม่มีนักวิชาการให้คำปรึกษาหรือคะว่าเป็นโรคอะไร ต้องทำอย่างไร หรือว่าเป็นมากเกินกว่าจะแก้ได้
ตกลงเพราะอากาศเปลี่ยนหรือคะ ที่ทำให้ตายหมด..โทษทีค่ะ สงสัยเยอะไปหน่อย
สวัสดีค่ะ
* แตงที่ผ่า....เหมือนเคยกินนะ...ไม่อร่อยเลย...แต่ก็กิน...เสียดาย
* เห็นภาพแล้ว....ทำงานจริง.....ตีมือให้...ปรบๆๆ
* โม้.....มั่ง สุขใจเหมือนกันแฮะ ได้กลอนหน้าต่างกับกลอนประตูน้องจิมาค่อยหายเหนื่อย ขอบใจสำหรับกำลังใจจ้า
สวัสดีค่ะพี่
สวัสดีค่ะ
เข้ามาดูคำตอบ....ชอบคำตอบนี้จริง ๆ
๑. เกษตรกร ...มาจาก....กะ = ประมาณว่า (คาดว่าจะได้)....เศษ = ไม่ใช่ชิ้นใหญ่ ไม่ใช่ส่วนดี.....กรรม = กะว่าจะได้แต่กรรมจริง ๆ ได้แค่เศษมัน... แต่ก็ยังทำ......ไม่เข้าใจ เหมือนกันครับ
๒. นักวิชาการก็ผมเองแหละครับ....ถ้าเกษตรกรมาปรึกษาก็ให้คำปรึกษา...แต่เกษตรกรปลูกอะไรตรงไหนมักไม่บอกเกษตร ขายได้ราคาก็ไม่ว่างคุยกับเกษตร....พอเป็นโรค แมลงลง ขายไม่ได้ถึงเรียกหาเกษตร ....แต่ก็ต้องทำใจครับ .....เหมือนหมอที่ไม่ป่วยก็ไม่มาหาหมอ บางครั้งป่วยหนัก ก็สุดความสามารถหมอครับ
****เห็นสัจจธรรมดีจริงๆ ***