Next station Siam


Next station Siam

ในความคิดเห็นของคนต่างจังหวัด ที่เข้ากรุงเทพฯ ไม่บ่อยนัก แต่มักใช้เส้นทางรถไฟฟ้าที่ต้องผ่านสยามเป็นประจำ ....พบว่าพอรถไฟฟ้าลดความเร็ว พร้อมกับเสียงเบรคเพื่อเตรียมพร้อมจะจอด  คนที่อัดแน่นอยู่ในรถไฟฟ้า เตรียมพร้อมจะลงเป็นจำนวนมาก .....พบว่ามีนักวิ่งร้อยเมตรอยู่เป็นจำนวนมากรอคอยสัญญาณ ปี๊ป ปี๊ป ปี๊ป ปี๊ป  พอรถไฟฟ้าจากอ่อนนุชไปหมอชิตจอดพร้อมกับรถไฟฟ้าขบวนที่จะไปสีลม นักวิ่งที่ต้องการเปลี่ยนเส้นทางจะออกจากจุดสตาร์ทบริเวณประตูรถไฟฟ้าขบวนที่นั่งมา  เข้าสู่เส้นชัยที่ประตูรถไฟฟ้าอีกขบวนนึง และนักวิ่งที่ขบวนรถที่จะไปสีลม ก็วิ่งสวนกลับมาเปลี่ยนเส้นทางไปหมอชิต เช่นเดียวกัน...ส่วนเราที่ยังไม่รู้จะไปไหน ก็ยืนมึนท่ามกลางนักวิ่งเหล่านี้...คนกรุงเค้าด่วนกันขนาดนี้เชียวรึ!!!

การเข้ามาที่นี่ในช่วงเวลาแค่เพียงสั้น ๆ คุณอาจเจอกับเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดมาก่อน.....

เด็กชายอายุ 18 ปี จากต่างจังหวัด หน้าตาหล่อกำลังดี รูปร่างกำลังเฟิร์ม เพราะเป็นนักกีฬาเทนนิส  ไปเดินเล่นแถวสยามพารากอน  เล่าว่า

"ผมกำลังเดินเข้าสยามพารากอน มีผู้ชายคนนึง  ท่าทางแมนมาก  เดินเข้ามาถามว่า ...น้องอยากถ่ายแบบหรือเปล่า? "

"ถ่ายแบบอะไรครับ?"  ถามกลับไป

"ถ่ายแบบเปลือย-อกน่ะ น้อง   ใส่เกงกางเอวต่ำ  เห็นสะดือ"  คุณแมนตอบกลับมา

"อ๋อ...ไม่ล่ะครับ ผมไม่ชอบ  ขอบคุณครับ"  เด็กชายตอบกลับ

"เอางี้  งั้นพี่ขอเบอร์หน่อย...พี่เป็นแมวมอง  หาเด็กหน้าตาดีไปถ่ายแบบนิตยสาร  งานโฆษณา..ถ้ามีงานเหมาะ ๆ แล้วพี่จะโทรกลับ" คุณแมนดึงดันต่อ

"ครับ..."  ให้เบอร์ไป

"เอ้อ...น้อง  พี่เป็นเกย์นะ...รับได้หรือเปล่า?"  คุณแมน กทม. บอก

"อ้อ..ผมไม่ชอบเกย์ครับ" ตอบจากใจจริง

"น้อง...แม่ให้ตังค์กินหนม วันละเท่าไรล่ะ?" คุณ กทม. ถาม

"50 บาท ครับ" (อุ๊ยตาย...ทำไมคุณแม่ให้เงินน้อยจัง...  แต่อยู่ต่างจังหวัดน่ะ เหลือนะคะ 50 น่ะ ...ถ้าเป็นกรุงเทพฯ กินข้าวมือเดียวจะพอหรือเปล่า?)

"เดี๋ยวพี่จะโทรมานะ  มีงานให้ทำ" คุณ กทม. ให้ความหวัง

หลังจากคุณ กทม. (กระเทยแอ๊บแมน)  ก็เพียรพยายามส่ง message เข้ามาบ้าง โทรมาบ้าง หลายครั้ง แล้วฝากข้อความไว้ว่า  มีงานดี เงินดีให้ทำนะน้อง แต่ต้องลองถ่ายแบบดูก่อน ...มีเสียงตอบรับจากปลายทางว่า "หมายเลขที่ท่านเรียก  ไม่ว่างรับสายในขณะนี้ค่ะ"

อีกตัวอย่างหนึ่งประสบกับตัวเอง...ผู้หญิงไทยใจเกินร้อยอ่านแล้วอาจจะเจ็บใจ...แต่จะทำไงได้ล่ะ  ณ สถานที่แห่งนี้  ไม่รู้ว่าใครต่อใคร  ใครเป็นใคร...

สัปดาห์ที่แล้วที่ไปลงรถไฟฟ้าสถานีสยาม  พอเดินลงมาถึงถนน เจอผู้ชายต่างชาติคนนึงเดินสวนมา ทักว่า

"Good morning"  เราหันไปตอบกลับพร้อมกับยิ้ม ในฐานะที่เคยเป็นวิทยากรอบรมโครงการเจ้าบ้านที่ดีมีทั่วไทย  แล้วก้าวเท้าเดินต่อ 

ผู้ชายต่างชาติอ้วนเตี้ย อายุประมาณ 50 กว่า ๆ เดินตามมาพูดว่า "may you help"  เราหันกลับไป นึกว่าจะให้ help หรือ hell อะไร  ผู้ชายคนนั้นถามว่า "Where are you from?" 

"I'm Thai" ตอบไป

เอ้ออ..ผู้ชายคนนี้จะว่าไงต่อล่ะ  แล้วถามทำไมเนี่ยว่ามาจากไหน?? เราดูตัวเราแล้วเหมือนคนต่างจังหวัด มากกว่า คนต่างชาติ นะ

"I don't believe you. You're so beautiful"

ประโยคหลังเนี่ย  เป็นที่รู้ทั่วกันนะ (คิดในใจ)

"I am Thai" ตอบคำเดิม

จริง ๆ การสนทนาก็น่าจะจบได้แล้ว  แต่ผู้ชายต่างชาติ คนนี้พูดต่อว่า "Can we meet?"

อ้าว...ก็ meet แล้วนี่ไง!!!

"Meet at hotel" ผู้ชายคนนั้นตอบมา พร้อมทำหน้าตาพร้อมที่จะไป meet at a hotel เต็มที่

"excuse me?" ยื่นหน้าเข้าไปนิดนึง เพื่อให้เขายืนยันคำพูดนั้นอีกครั้ง

"Can we meet at hotel?"  ชัดเลยทีนี้  ...ด้วยคำถามนี้ ทำให้สาวใหญ่อย่างเรารู้สึกอะอักกระอ่วน มวนท้อง  ความคิดเริ่มสับสน  ฉากการฆาตรกรรมในหนังเรื่อง SAW วนเวียนเข้ามาอยู่ในหัว...

"Where are you from?" ถามกลับไปด้วยน้ำเสียงปกติเหมือนเดิม แต่แววตามเริ่มฉายแววโหดดด

"Italy" ผู้ชายคนนั้นตอบกลับมา  แววตายังมีความหวังอยู่

...เราบอกกับผู้ชายคนนั้นด้วยเสียงเรียบ ๆ แต่หน้าตาจริงจัง พร้อมชี้หน้าด้วยท่าทางสุภาพว่า "คุณไม่ควรพูดอย่างนี้กับผู้หญิงไทย  ผู้หญิงไทยให้เกียรติกับคนอื่นเสมอ  การพูดแบบนี้กับผู้หญิงแบบนี้ถือเป็นการดูถูก   มันเป็นอันตรายมากสำหรับคุณที่มาคนเดียวแบบนี้  คุณอาจจะไม่ปลอดภัยและอาจไม่ได้ชีวิตอย่างมีความสุขตอนแก่  หรือเค้าอาจจะแจ้งความจับคุณได้...

ผู้ชายคนนั้นหน้าซีดสนิท  จากคำพูดที่บอกว่า คุณสวย เมื่อตอนต้น  เกือบกลายเป็นความซวยของแกแล้วนั่น... ประโยคที่พูดกับเค้าสุดท้ายก่อนเดินจากไปคือ "Come back to your country,please"

เรื่องภัยแบบนี้ชอบเอาไปเล่าให้นักศึกษาฟัง  เพื่อจะได้จัดการกับชีวิตได้ถูก  เวลาเราถูกกระทำแบบนี้ ต้องตั้งสติให้ดี  อย่าให้คนคิดชั่วจิตต่ำ  มาทำให้เราเกิดอาการสติแตก  โวยวายโวกเวกเสียบุคลิกที่ดีงามไป...ขนาดว่าเราอายุปูนนี้ แต่งตัวออกจะเรียบร้อย  ยังโดนเลย  ...แล้วพวกเด็กสาว ๆ  นุ่งสั้น จนเครื่องในแทบจะปลิ้นออกมา ...จะรอดภัยแบบนี้ได้ยังไง....

หมายเลขบันทึก: 173126เขียนเมื่อ 26 มีนาคม 2008 12:07 น. ()แก้ไขเมื่อ 16 มิถุนายน 2012 10:03 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

แตดีมากเลยที่ตอบฝรั่งไปแบบนั้น เค้าจะได้รู้ ว่าผู้หญิงไทยไม่ใช่คนง่ายๆ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท