วันหยุดอยู่บ้านเลี้ยงลูก ค้นหานิตยสารสำหรับสตรีมาอ่านเพื่อหานิทานสำหรับเด็กมาเล่าให้ลูก ๆ ฟัง บังเอิญเปิดพบข้อคิดดี ๆ ซึ่งผู้เขียนฝากไว้ให้คิด เป็นเรื่องของอาแปะคนหนึ่ง กับการทำใจยอมรับกับหลาย ๆ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในชีวิต เรื่องที่เกิดขึ้น ไม่ว่าจะร้ายหรือดี สิ่งที่เกิดตามมา มันอาจจะดีก็ได้ หรือ มันอาจจะร้ายก็ได้ เพียงเราเตรียมใจยอมรับก็เพียงพอ เพื่อชีวิตที่ไม่ประมาท มันอาจจะดีก็ได้ เรื่องมีอยู่ว่า.....
มีอาแปะคนหนึ่ง เลี้ยงม้าตัวเมียไว้ 1 ตัว อาชีพของแกคือ นำม้าตัวเมียไปจ้างผสมพันธ์ และเมื่อได้ลูกม้า แกก็จะนำลูกม้าไปขาย อยู่ต่อมาวันหนึ่ง ม้าตัวเมียนั้นได้หายไปจากบ้าน ผู้มีน้ำใจได้มาแสดงความเสียใจกับอาปะกันมากมาย เพราะอาแปะเป็นคนดี เป็นที่รักของทุก ๆ คน อาแปะได้แสดงความขอบคุณ และตอบกลับไปด้วยน้ำเสียสุภาพว่า "มันอาจจะดีก็ได้"
ต่อมาอีก 2 - 3 วัน ม้าตัวเมียนั้นได้กลับมาพร้อมกับม้าตัวผู้ 1 ตัว ชาวบ้านรู้ข่าว ต่างก็แสดงความยินดีกับอาแปะ เพราะต่อไปนี้อาแปะนั่งจิบน้ำชา ก็มีลูกม้าขาย ไม่ต้องไปเสียเงินจ้างเขาผสมพันธุ์ อาแปะแสดงความขอบคุณต่อเพื่อนบ้าน และตอบกลับด้วยน้ำเสียงสุภาพว่า "มันอาจจะร้ายก็ได้"
และอีกไม่นานนัก ลูกชายคนเดียวของอาแปะได้กระโดดขึ้นขี่หลังม้าตัวผู้ ซึ่งเป็นม้าพยศ ลูกชายอาแปะตกลงมาขาหัก ชาวบ้านสงสารเพราะอาแปะมีลูกชายเพียงคนเดียว จึงมาแสดงความเสียใจ และปลอบโยนให้กำลังใจ แต่อาแปะกลับตอบด้วยสีหน้าปกติ วาจาสุภาพเหมือนทุกครั้งว่า "มันอาจจะดีก็ได้"
บ้านของอาแปะอยู่ชายแดนมณฑลหนึ่งในเมืองจีน ซึ่งชายหนุ่มทุกคนต้องไปเป็นทหารสู้รบป้องกันบ้านเมือง แต่ด้วยเหตุที่ลูกชายอาแปะขาหักพิการ จึงไม่สามารถไปเป็นทหารได้ จึงได้อยู่ดูแลอาแปะอย่างมีความสุข
ในชีวิตคนเรานั้น มีหลาย ๆ เรื่องฝ่ายเข้ามาในชีวิต หากเราเจอปัญหา และคิดว่ามืดแปดด้าน อย่าท้อถอย เพราะเหตุการณ์นั้นอาจมีสิ่งที่ดีเกิดขึ้นก็ได้ ในขณะเดียวกัน ถ้าได้สิ่งใดสมปรารถนาก็อย่าดีใจจนออกนอกหน้า เพราะมันอาจจะร้ายก็ได้
ขอให้ประโยคสั้น ๆ นี้ "มันอาจจะดีก็ได้" เป็นกำลังใจให้เราทุกคนสู่ต่อไป ขอให้ประโยคนี้ "มันอาจจะร้ายก็ได้" เตือนให้เราไม่ประมาท
เนื้อหาดีค่ะ
ให้ข้อคิดได้หลายข้อเลยทีเดียวค่ะ
ทั้งสอนให้เราไม่ประมาท
ทั้งให้กำลังใจเราที่กำลังได้รับความเดือดร้อน หรือมีความทุกข์
ฟาฟาก็จะคอยเป็นกำลังใจให้ป้ามลทำงานอย่างเต็มที่นะค่ะ
ไปล่ะค่ะ บายบาย
ขอบใจฟาฟานะค่ะที่แวะมาเม้น
โอกาสหน้าแวะมาอีกนะค่ะ ป้าจะคอย
ยินดีด้วยที่บันทึกบล็อกได้สำเร็จ
ข้อคิดดี ๆ บางทีก็หายาก เนื่องจากมีอยู่ทั่วไป แต่หากไม่มีใครหยิบยกมา เรากไม่เห็น หาไม่เจอ
อ่านแล้วได้เตือนตัวเองไม่ให้ประมาท และไม่ท้อแท้นะคะ
ต้องขอบคุณ แม่น้องเพียวเพียว ที่กระตุ้นและสอนให้เขียนบล็อก และรู้ว่า "ไม่เห็นจะยากเลย"
สุดยอด เก่งกว่าเราอีก มีรูปน่ารักด้วย
แหม่..ไม่ได้เข้ามาหลายวัน มีสมาชิกใหม่ซะแระ..ยินดีต้อนรับนะจ๊ะ..จุ๊บ..จุ๊บ..