โสนไทย...เป็นได้ทั้งอาหารและยา

เอ่ยชื่อโสน หลายคนคงอาจจะนึกถึงบทเพลง เช่น  โสนบานเช้าสะเดาบานเย็น โสนน้อยเรือนงาม หรือไม่ก็นึกถึง เมนูขนมไทย เช่น ขนมขี้หนู ขนมดอกโสน คนสมัยเก่านิยมเอาสีของพืชธรรมชาติมาปรุงแต่งสีสันของขนมและอาหาร คุณเชื่อหรือไม่ว่าโสนนี้นอกจากจะเอามาปรุงแต่งเป็นสีของขนมและอาหารแล้ว โสนยังได้ขึ้นชื่อว่า เป็นสมุนไพรที่มีสรรพคุณเป็นยาไทยได้ดีอีกด้วย เพราะมีสารประกอบด้วย คาร์โบไฮเดรต เส้นใย โปรตีน แคลเซี่ยมสูง อีกทั้งฟอสฟอรัส ธาตุเหล็ก วิตามินเอ วิตามินบี 1 บี 2 รวมถึงวิตามินซี โสนเป็นพืชล้มลุก พืชไม้พุ่มขนาดกลาง ลำต้นสูง เปราะบาง มีกิ่งห่าง ใบเล็กเป็นฝอย คล้ายใบมะขามหรือใบกระถินดอกเป็นสีเหลือง คล้ายดอกแค ดอกแก่จัดจะมีเมล็ดในฝักคล้ายถั่วเขียว ต้นสูงประมาณ 2-3 เมตร โดยทั่วไปจะขึ้นอยู่ริมคูน้ำ ริมคลอง ในที่ชื้นแฉะ จะขึ้นง่าย จะขึ้นเองตามธรรมชาติ ไม่ต้องบำรุงรักษา คนไม่นิยมปลูก ถ้าจะปลูกก็ใช้เมล็ดหว่านก็ขึ้นได้ดี ส่วนของโสนที่นำมาเป็นยาได้ คือ ลำต้น และดอก โดยนำเอาต้นโสนมาเผาไฟให้เกรียม  แล้วเอามาต้มชงเอาน้ำมาดื่มเป็นยาขับปัสสาวะ หากปวดมวนท้องไส้ก็เอามาผัดน้ำมันเล็กน้อยหรือเอามาลวกจิ้มน้ำพริกรับประทานเป็นอาหารได้เลย ตามหลักความจริง ดอกโสนนั้นบานตอนเย็น แต่เชื่อว่าเพลงที่เอามาแต่งเพื่อให้เนื้อหาทำนองสอดคล้องนั่นเอง