ลังกาวี : ตัวตนผู้นำ 2

บ้านพี่เมืองน้อง

         เสียงเล่าลือว่า อดีตผู้นำมาเลเซียจะพัฒนาเกาะลังกาวีให้เทียมเท่าจังหวัดภูเก็ต เนื่องจากเป็นจังหวัดหนึ่งที่คนทั่วโลกใฝ่ฝันจะมาเยือน เป็นเกาะที่มีความงดงามมาก  จนได้นามว่าไข่มุกแห่งอันดามัน  เป็นมุกเม็ดงามแห่งท้องทะเลไทย เป็นศูนย์กลางการเดินทางสู่หมู่เกาะต่าง ๆ ในท้องทะเลอันดามันและยังเป็นเกาะที่มีประวัติความเป็นมายาวนาน เนื่องจากเคยเป็นเกาะอุดมสมบูรณ์ด้วยแร่ดีบุก เป็นเมืองท่าค้าขายที่สำคัญกับเมืองท่าอื่น ๆ ในแหลมมลายู เช่นปีนัง และสิงคโปร์ จะเห็นได้จากการผสมผสานงานศิลปะทางวัตถุสิ่งปลูกสร้าง  การตั้งถิ่นฐานปรากฏอาคารบ้านเรือนและตึกรามเก่าแก่ศิลปะแบบจีนผสมยุโรป เกิดเป็นแบบเฉพาะที่เรียกว่า ชิโน-โปรตุกีส ซึ่งยังคงมีให้เห็นทั่วไปในตัวเมืองภูเก็ต เกาะภูเก็ตกลายเป็นเมืองตากอากาศที่สำคัญของเมืองไทยและของโลก ด้วยมีหาดทรายสวยงามมากมายโดยฝั่งตะวันตกของเกาะ นับตั้งแต่หาดไม้ขาว หาดในยาง หาดบางเทา หาดสุรินทร์ หาดกมลา หาดป่าตอง หาดกะรน หาดกะตะ หาดในหาน นอกจากนี้ยังมีเกาะน้อยใหญ่รอบข้างที่สามารถเดินทางไปท่องเที่ยวได้อีกหลายเกาะ เช่น เกาะในอ่าวพังงา เกาะนาคาใหญ่ เกาะนาคาน้อย เป็นต้น

                นอกจากเสียงเล่าลือเชิงอุตสาหกรรมเชิงท่องเที่ยวแล้ว  ตามประวัติว่ากันว่าเกาะภูเก็ตกับเกาะลังกาวี มีความเกี่ยวข้องเชิงประวัติศาสตร์  ย้อนหลังไปประมาณ 200 ปีที่แล้ว สองสามีภรรยาคู่หนึ่งได้ให้กำเนิดบุตรสาวในเดือนรอมาดอน ในวันที่ 9 เดือน 9 หรือ เดือนถือศีลอดของศาสนาอิสลาม    ที่ถือว่าเป็นมงคลอย่างมากเด็กหญิงมะซูรี เกิดมาพร้อมกับนำสิ่งดีดีตามมาสู่ครอบครัว  มะซูรีได้รับการกล่าวขวัญว่าเป็นหญิงที่งดงามที่สุดคนบนเกาะลังกาวี ความงดงามของนางเป็นที่เลื่องลือไปถึงพระกรรณ์ของเจ้าชายวันดารุส โอรสแห่งลังกาวี   ที่สุดได้ก่อเกิดเป็นความรัก และได้อภิเษกสมรสในเวลาต่อมา ท่ามกลางการไม่เห็นด้วยของหมู่ญาติ เนื่องจากความแตกต่างชนชั้นกัน ด้วยแรงแห่งความรักทั้งสองได้ครองคู่กันจนเจ้าหญิงมะซูรีให้กำเนิดพระราชโอรสพระนามว่าวันกาเฮม     ต่อมาเจ้าชายวันดารุสต้องไปรบเพื่อปกป้องบ้านเมือง จากการขยายอาณานิคมของสยามประเทศ  เจ้าหญิงมะซูรี และเจ้าชายชายวันกาเฮมจึงต้องอยู่ตามลำพัง จึงเปิดโอกาสให้กลุ่มคนผู้ไม่หวังดีกล่าวหาว่านางมะซูรีคบชู้กับนักดนตรีต่างถิ่น เป็นอันให้เจ้าเมืองโกรธเป็นอย่างมาก พิพากษาประหารชีวิดโดยทันที โดยไม่ได้ไต่สวนสอบถามหาความจริงแต่อย่างใด เมื่อถึงแดนประหาร ท้องฟ้ามืดครึ้มพายุฝนเทกระหน่ำลงมาอย่างไม่ขาดสาย สาตราวุธใดๆก็ไม่อาจทำร้ายเธอได้  พระนางจึงบอกกับเจ้าเมืองว่าจะฆ่านางต้องใช้กริชประจำตระกูลของนางเท่านั้น เมื่อกริชมาถึง มะซูรีจึงกล่าวว่า  หากแม้นข้าบริสุทธิ์ โลหิตที่หลั่งรินออกจากตัวข้าขอจงสีขาว หากแม้นข้าบริสุทธิ์ ขอให้แผ่นดินเกาะลังกาวีนี้ประสบแต่ทุกข์เข็ญนานไปตราบ 7 ชั่วอายุคน  สิ้นคำอธิฐานเพชฌฆาตก็ลงกริชประหาร ปรากฏว่าเลือดที่ไหล่รินตกลงพื้นดินเป็นล้วนเป็นสีขาว  ต่อมาจึงมีการเรียกขานพระนางมะซูรีว่า เจ้านางเลือดขาว เจ้าชายวันดารุสหลังจากกลับจากการทำศึกรู้เรื่องราวต่างๆจึงเสียพระทัยเป็นอย่างมาก จึงตัดสินใจสละราชสมบัติ บ้างก็ว่าลงเรือล่องหายไปในทะเล บ้างก็ว่าอพยพหนีมาอยู่ที่เกาะภูเก็ต  ต่อมามีการเล่าลือเกี่ยวกับทายาทรุ่นที่ 7 ของพระนางมะซูรีในจังหวัดภูเก็ต  คือนางสาวศิรินทรา ยายี หรือ เมย์ บุตรสาวของนายสุวรรณ ยายี ผู้พ่อซึ่งมีอาชีพรับจ้างขับรถในหาดป่าตอง กับนางสุนี ยายี ผู้แม่  เธอมีน้องชายอีก 1 คน  หลักฐานที่แสดงว่าเป็นญาติสายโลหิตเดียวกัน คือกำไร กริช และรูปภาพ รวมทั้งสิ่งปลูกสร้างที่ยังปรากฏอยู่ที่เกาะลังกาวี ต่อมาเกาะลังกาวีมีการถอนคำสาบโดยการเชิญนางสาวศิรินทรา ยายี มาร่วมด้วยเรื่องราวเกี่ยวกับพระนางมะซูรี  มีข้อเท็จจริงมากน้อยประการใดเป็นเรื่องที่ปรากฏมีเป็นหลักฐานที่เกาะลังกาวี  รายละเอียดต่างๆ  หากใครสงสัยอยากรู้คงต้องศึกษาเพิ่มเติม  แต่สิ่งหนึ่งที่โยงใยกันคือ เมืองภูเก็ตกับเมืองลังกาวีมีสายสัมพันธ์กันในลักษณะเช่นนี้ ซึ่งสะท้อนให้เห็นว่าเรื่องราวเป็นกาวเชื่อมโยงสังคมให้เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันได้

             เกาะลังกาวี  หลังจากที่คำสาบถูกถอนไปแล้ว ก็เกิดการเปลี่ยนแปลงเป็นสถานที่ใครๆ  รู้จัก สิ่งหนึ่งที่เห็นก่อนขึ้นเกาะคือนกอินทรีย์ มีคนบอกว่านกตัวนี้ช่างปั้นเป็นคนไทยจากจังหวัดศรีษะเกษ  ข้อเท็จจริงอย่างไรถ้าอยากรู้ไปตามหาเอาเองหละกัน  ลักษณะของเกาะที่เปลี่ยนไปคือการถมทะเลเจาะภูเขา  คือเนรมิตให้เป็นทำให้เกิดก็ว่าได้  จะอย่างไรก็ตามหลายคนที่เคยมาอาจมีมุมมองที่แตกต่าง  แต่สิ่งหนึ่งที่เราเห็นคือวิสัยทัศน์ของผู้นำที่เห็นสิ่งที่คนอื่นไม่มอง   ทำสิ่งที่คนอื่นมองแต่ไม่ได้ทำ ประเทศบ้านใกล้เรือนเคียงของไทยกำลังก้าวเดินไปอย่างไม่หยุด แต่ชายแดนใต้เรากลับมีข่าวที่เป็นอุปสรรคต่อการไปเที่ยวทุกวัน  การทำเพื่อคนอื่นเป็นงานเหนื่อยและยาก  แต่จะเหนื่อยกว่าถ้ามือมีบาดแผล เพราะมือที่มีบาดแผลไม่สามารถจะจับยาพิษได้ 

[มาริสา]

เหลือเชื่อจริงๆๆๆๆ

[มาริสา]

มาเล+ไทยก็เป็นพี่น้องกันแท้ๆๆๆๆ