คิดถึง..เพชรพระอุมา
นานแล้ว..ที่ไม่ได้พบกัน และนานแล้ว..ที่ไม่ได้ไปเยี่ยมเยือน ทำให้คิดถึงมากแต่ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลาจึงต้องตัดใจ ป่านนี้เธออยู่ดีไฉน...ทั้ง
รพินทร์ ไพรวัลย์ จอมพรานแห่งหนองน้ำแห้ง อดีตนักเรียนทหารและร้อยตำรวจเอก ผู้เงียบขรึม
แงซาย จอมจักราแห่งมรกตนคร อดีตนายทหารกองโจรกะเหรี่ยงยศร้อยโทรูปหล่อม๊าก สูง ผิวทองแดง คู่ปรับจอมพราน
ดาริน วราฤทธิ์ คุณหญิงหมอ นักจิตวิทยา และนางฟ้าที่ทั้งสวย เก่ง อวดดี
เชษฐา วราฤทธิ์ คุณชาย เจ้านายผู้ใจดี น่าเคารพ
อนุชา วราฤทธิ์ ชายหนุ่มผู้น้อยใจ เจ้าบทเจ้ากลอน หวังตายดาบหน้า ผู้ตามหาขุมทรัพย์พระอุมา
ไชยยันต์ อนันตรัย หนุ่มเจ้าสำราญ ร่าเริง อารมณ์ดี
มาเรีย ฮอฟมัน สาวลูกครึ่ง นักนิรุกติศาสตร์ ผู้เกินคำบรรยาย
พร้อม สมุน 4 พรานคู่ใจ ได้แก่
พรานบุญคำ ผู้เก่งกล้าอาคม และรอบรู้นิทานข้างกองไฟ
พรานจัน พรานเส่ย พรานเกิด ลูกสมุนของจอมพราน
และเจ้าส่างปา เจ้าต่องสู คนรับใช้ของมาเรีย ฮอฟมัน ชีวิตคือกัญชา
พร้อมเจ้าคะหยิ่น หัวหน้ากะเหรี่ยงบ้านหล่มช้าง นักเลงโต ท่าทางเหี้ยมเกรียมดุดันแต่กลัวผีเป็นที่สุด
นี่เฉพาะภาคแรก เท่านั้น ทุกครั้งที่มีโอกาสเข้ากรุงเทพฯ จะชอบมองและส่งใจถึงพวกเขาเมื่อเราผ่านดงพญาไฟ ตามจิตนาการเทือกเขาพระศิวะ
ถ้าอยากรู้ต้องพิสูจน์ด้วยตนเอง...เพราะ
ถ้าคุณเป็นผู้หญิง..ไม่รู้จะเลือกรักใครระหว่างคู่ปรับรพินทร์และแงซาย
แต่..ถ้าคุณเป็นผู้ชาย ไม่รู้จะให้ตัวเองเป็นใครระหว่างแงซายกับรพินทร์
แต่..เขาบอกว่า..ถ้าสถานการณ์ปัจจุบัน ทั้งรพินทร์และแงซายอยู่ในข่ายน่าสงสัย
ขอขอบพระคุณเจ้าของบทประพันธ์ พนมเทียน นักประพันธ์ผู้ยิ่งใหญ่ และความสุขที่ใหญ่ยิ่งของเพชรพระอุมา อิ่มเอมทุกครั้งที่ได้อ่านและวางไม่ลง
ความเห็น (6)
หมูแดง
จำได้ว่าอ่านจบครั้งแรกตอนราว 18-19 ปี (เช่ามาอ่าน)... และเมื่อมาบวช บางครั้งเจอที่บางวัด บางเล่ม ก็อ่านเล่นๆ เสมอ ในยามว่าง...
ฟังว่า พล็อตเรื่องนี้มาจาก ขุมทรัพย์โซโลมอน ต่อมาจึงได้อ่านเรื่องนี้ฉบับภาษาอังกฤษ ก็พอยืนยันว่าพล็อตเรื่องทำนองเดียวกัน...
แต่ เพชรพระอุมา ขยายเนื้อเรื่องออกไปหลายสิบเท่าของขุมทรัพย์โซโชมอน ...
............
สำหรับนิยายเมืองไทยทำนองนี้ เท่าที่เคยอ่านมา... เรื่อง ขุนเขาพญาไฟ (และภาค 2 ภูผามหาพรหม) ของ ระวี ก้องหล้า ซึ่งเคยลงในหนังสือบางกอก ความยาวก็หลายร้อยตอนเหมือนกัน น่าสนใจที่สุด และพอจะ บังอาจ เทียบเคียงเพชรพระอุมาได้...
เรื่องนี้ พระเอกชื่อ เด็ด สายฟ้า นางเอกชื่อ เดย่า .... และมีบริวาร ฯ มีฝรั่ง ฯ มี ... ฯ คล้ายๆ กับเรื่องเพชรพระอุมา แต่พล็อตเรื่องต่างออกไป... (เริ่มอ่านตั้งแต่เด็กๆ ประมาณ 13-15 ปี)
ตามเรื่อง เริ่มต้นเป็นการจ้างไปสำรวจ... แล้วพากองคารวานสำรวจบุกไปเรื่อยๆ ... นานหลายปี เรื่องก็ยังไม่จบ นักเขียนคงจะเบื่อจึงเปลี่ยนชื่อเป็นภูผามหาพรหม (ภาค 2) แต่กองคาราวานเดิม ยิ่งลึกลับยิ่งขึ้น...
อาตมาก็ตามอ่านอยู่หลายปีว่าจะจบอย่างไร แต่ตอนจบนั้น ใช้อำนาจมหาฤาษีให้ทุกคนตื่นขึ้นมาในหมูบ้าน และคล้ายๆ กับฝันถึงการเดินทาง...
เฉพาะตอนจบ รู้สึกว่าไม่ค่อยประทับใจเท่าไหร่ !
............
ส่วนนิยายทำนองนี้ของนักเขียนอื่นๆ เช่น ลูกดอกจรวด ของ สิงขร หรือ ล่องไพร ของ น้อย อินทนนท์ ก็มิอาจเทียบเคียงสองเรื่องนี้ได้...
เจริญพร
- หนังสือชุดนี้
- ทำ ดิฉันกลายเป็น โรคติดนิยาย
- วางไม่ลง จิตใจหมกมุ่นครุ่รคิดจนเกินพอดี
- และกลายเป็นคสายตาสั้น ค่า
- แฮะ ๆๆ
กราบนมัสการ พระมหาชัยวุธ
อ่านแล้วเกิดทุกข์ จนต้องหามาเป็นเจ้าของ เคยอ่านใน เดลินิวส์ และเช่าจากห้องสมุดโรงเรียน ประทับใจภาคแรก ภาคจบอภินิหารมากไป เจ้าค่ะ
- ในบางกอก จะติดตามมือปราบสิบแผ่นดิน
- แปลกที่เรื่องอื่นอ่านแล้วไม่ประทับในความทรงจำเท่าเรื่องนี้
กราบมนัสการพระคุณเจ้าเป็นอย่างสูง
ขอบคุณมาก coffee mania ที่เข้ามาเยี่ยมเยือน หนังสือชุดนี้ ทำให้
- เป็นโรคติดนิยายซ้ำซ้อน
- วางไม่ลง
- จิตใจเหมือนร่วมวีรกรรมตอนกำลังหนีอาตัวรอดจากสัตว์ป่า
- เหมือนซอกซอนเข้าไปในป่าลึก
- อยากฟังนิทาน
- รู้เรื่องปืนนิ๊ดหนึ่ง
- ฯลฯ
- โดนค่อนขอดจากคนในครอบครัว เพราะไม่สนใจใคร และอะไร
มือปราบสิบแผ่นดิน รู้สึกว่าของสิงขร (ไม่แน่ใจ) ซึ่งอาตมาก็เคยอ่านนิดๆ หน่อยๆ เพราะรู้สึกว่า ตอนเรื่องนี้ลงนะ จะบวชแล้ว จึงทิ้งหนังสือบางกอกไป เพียงแต่คราวใดเจอห้องสมุดในวัดก็เก็บมาอ่านเล่นๆ... แต่ก็อ่านเท่าที่เจอ ไม่ติตต่อ ทำนองว่า อ่านมั่วๆ..
จำได้ว่า พระเอกชื่อสงคราม ตอนแรกเป็นพลตำรวจ กำลังเรียนนิติศาสตร์ ชอบลูกสาวผู้การ... เรื่องนี้ยาวเหมือนกัน เพราะเจอครั้งสุดท้าย สงครามได้เป็นนายพลแล้ว (5 5 5)
นิยายเรื่องเก่าๆ ที่เราเคยอ่านก็คล้ายๆ สถานที่เราเคยไปเที่ยว หลายๆ ปีเมื่อกลับมาอ่านซ้ำก็เหมือนกับได้กลับไปเที่ยวที่เดิมอีกครั้ง...
แต่นิยายใหม่ๆ อาตมาไม่ได้อ่านมาหลายปีแล้ว ฟังหลานๆ เล่าเรื่องนิยายญี่ปุ่น เกาหลี จึงได้รู้ว่า บรรณพิภพ (โลกหนังสือ) ขยายตัวตลอด...
เจริญพร
กราบนมัสการ พระคุณเจ้า
- มือปราบสิบแผ่นดิน อ่านถึงประมาณแผ่นดิน7 หรือ 8 ไม่แน่ใจ เพราะอ่านไม่ต่อเนื่อง อาศัยหยิบของคนที่ติดบางกอกอ่าน
- ขณะนี้ เขาบอกว่าจบไปแล้ว
กราบมนัสการ เจ้าค่ะ