บันทึกจากคลินิกเบาหวาน
วันนี้เป็นอีกวันที่ได้ไปทำคลินิกเบาหวาน เป็นอีกวันที่กลับไปอยู่ในสถานการณ์ที่ต้องพูดซ้ำๆ หลายๆหน กับคนไข้ เพราะส่วนมากเป็นผู้สูงอายุ และก็ควบคุมน้ำตาลไม่ได้ ตามองไม่ค่อยเห็น หูก็ตึงไม่ค่อยได้ยิน แล้วก็ขี้ลืมด้วย แต่ตลอด 3ชั่วโมงที่ทำงาน กลับรู้สึกมีความสุขอย่างประหลาด ทั้งที่การพบเจอกับคนไข้อย่างนี้น่าจะนำความน่าเบื่อหน่ายมาให้มากกว่า สารสุขหลั่งมาได้อย่างไร .... จากการทบทวนความรู้สึก มันคงมาจากความเข้าใจในความเสื่อมถอยของคน ทุกคนต้องแก่ และร่างกายก็เสื่อม ทั้งที่ไม่อยากเสื่อม ...ความเข้าใจในสภาวะปัญหาของคนแก่ในปัจจุบัน ที่ถูกทอดทิ้งมากขึ้น อยู่บ้านคนเดียว จะให้ทำยังไง บางคนเห็นดวงตาลึกลงไปแล้ว ก็ให้สะท้อนใจ จนไม่สามารถจะซ้ำเติม ด้วยคำพูด หรือกิริยาใดๆได้อีก .....การถามชัดๆ พูดทวนซ้ำๆ ย้ำให้แน่ใจ จึงเป็นคุณภาพสิ่งส่งมอบที่คนสูงอายุควรได้รับ .....หนูเบื่อยายไหม?
เทศกาล....น้ำตาล(ในเลือด)ขึ้น....ทุกครั้งที่มีเทศกาล จะพบว่า คนไข้เบาหวานจะควบคุมน้ำตาลไม่ได้เป็นแถว คราวนี้ก็ ตรุษจีนถามไปก็จะบอกว่า กินขนมเทียน ขนมเข่ง ก็มันอยากกิน นานๆที แต่.....เมืองไทยมีเทศกาลติดต่อกันเกือบทุกๆ3-4 เดือน ทั้งของไทย จีน ฝรั่ง คนไข้เบาหวานก็เลยฉลองเทศกาล จนคุมน้ำตาลไม่ได้ทั้งปี ......เฮ....
เห็นแล้วก็อยากกิน ....คุณยายคนหนึ่ง น้ำตาลขึ้นสูงมาก บอกว่า ลูกสะไภ้ซื้อขนุนมา เลยกินไปเกือบครึ่งกิโล ....เขาซื้อมาให้เห็น ..ให้กิน มันก็อยากกินอดใจไม่ได้อ่ะ ....คำแนะนำสำหรับญาติคือ อย่าซื้อของต้องห้ามสำหรับคนไข้เบาหวานเข้าบ้านเยอะๆ ยิ่งคนแก่จะเสียดายของ ก็ต้องกินให้หมด....เรื่องอื่นไว้ว่ากันที่หลัง ยายว่างั้น
อยากให้น้ำตาลมันลด.....คุณยายอีกคนหนึ่ง หมอพบว่า เพิ่มจำนวน insulin เอง ยายบอกว่า รู้สึกว่าปัสสาวะบ่อยสงสัยน้ำตาลจะขึ้น เลยเพิ่ม insulin เองก็ไม่เห็นเป็นอะไรนี ยายบอก ถามไปๆ ก็พบว่ามีอาการ น้ำตาลต่ำทุกวัน แต่อาการไม่รุนแรง เพราะยายรู้ว่าถ้ามีอาการอย่างนี้ ต้องกินน้ำหวาน ....คนไข้อย่างนี้ ขั้นตอนแรกมักจะเจอ ดุ ก่อน หมอมักจะรมณ์เสียกับคนไข้อย่างนี้มากสุด ทำไมไม่ทำตามหมอสั่ง รู้ไหมว่าการเพิ่มยาเองมันอันตราย! ....คนไข้ "ก็อยากให้น้ำตาลมันลดน่ะ" case นี้ก็น่ารัก คุยกับยายนาน กว่าจะปล่อยตัวยายกลับบ้านได้ ...และหวังว่ายายจะไม่เพิ่มยาเองอีกนา..
สักวันเราก็ต้องแก่ และคงต้องตายด้วยการเจ็บป่วยอะไรสักอย่างหนึ่ง หมั่นสร้างสมความเข้าใจ และบุญเสียแต่วันนี้ เผื่อ วันนั้นของเรา จะมีคนเข้าใจเราบ้าง ..
ความเห็น (1)
หัวอกพยาบาลคลินิกเบาหวานเหมือนกันค่ะ ทั้งที่เหนื่อยแสนเหนื่อยแต่แฝงไว้ด้วยความสุข ในแต่ละวันที่ได้ทำอะไรเพื่อคนไข้ของเรา หัวหน้าบอกว่ารู้สึกดีมากๆเมื่อได้ยินเราพูดว่า*คนไข้ของเรา*