ย้อนรอยวิชาการ

 

 บันทึกนี้เขียนขึ้นเพื่อแนะนำเล่าเบื้องหลังการเตรียมงาน ( คน )

เห็นผลงานหนังสือเหล่านี้...... นี่คือหนังสือที่ถ่ายสำเนา เพื่ออวดโฉม แจก จำหน่าย ในงานวิชาการ  เป็นหนังสือที่สำเนาโดยเครื่องปริ้นเตอร์ที่ถ่ายเอกสารได้  แล้วเย็บเล่ม

หนังสือที่ชุดที่อยู่ในภาพนี้....ครูพรรณา ตั้งใจถ่ายไว้ ๓ ชุด

นี่คือต้นฉบับการ์ตูนลุยคลองสองพี่น้องบ้านเรา

๑. เพื่อให้นักเรียนบางลี่อ่านกัน ....ที่ป้ายนิเทศน์ ( เมื่อก่อนติดต้นฉบับ ปรากฎว่าชำรุด ....เมื่อจะนำมาถ่ายสำเนาใหม่ก็ไม่สวยแล้ว.....น่าเสียดาย......

๒. เพื่อให้นักเรียนที่เข้าเรียนในห้อง ๕๑๗  ได้อ่านเล่นยามว่าง หรือครูติดราชการ 

 ๓. เพื่อสะดวกและรวดเร็วในการจัดบริจาค  ....จัดทำมาเรื่อย ๆ .....ทุกวัน ได้วันละ ๒ - ๓ เล่ม ช่วงพักกลางวัน

 

ภาพนี้เป็นสำเนา

 ผู้มีจิตใจเป็นกุศลค่ะ....... น้องมิก จตุพงศ์  ปิ่นแก้ว  และน้องฟ้า ทิพยาภรณ์  ใจซื่อกุล  ม. ๑/๑  ......เขาอาสาช่วยครู.....มาทุกวันที่ว่าง  .......

 

 

ภาพนี้สำนักงานครูพรรณา  ค่ะ  เวลามีกิจกรรม......  ห้ามใครจัดโต๊ะ  ......มีอะไรวาง ๆ ไว้  .....โต๊ะนี้ทั้งครูและเด็กใช้ร่วมกัน..... งานใครๆ ก็วางและหยิบเอง......ห้ามเคลื่อนย้ายของคนอื่น......มัวจัดเก็บทุกครั้งเสียเวลาค่ะ....อย่างน้องฟ้านี่  พอเลิกเรียนจะมาช่วยได้สักหน่อย.....เมื่อนักเรียนเดินแถวหมดแล้วก็จะคว้ากระเป๋าวิ่งไปดักรอรถประจำที่จะออกจากโรงเรียนตรงป้อมยาม.....โชคดีที่ห้อง๕๑๗ อยู่ชั้นที่๑ ใกล้บันได และประตูออกโรงเรียน....ส่วนน้องมิก...ช่วงเย็นอยู่ได้ไม่เกิน ๑๖.๓๐ น. ( บางวันเท่านั้น ).....ดังนั้นต้องวิ่งแข่งกับน้องฟ้า....

ผลงานสำเนาหนังสือการ์ตูนนี่ก็ฝีมือเขาทั้งหมด.....ครูพรรณาแค่บอกวิธีการและเทคนิคการวางกระดาษ การตัดกระดาษ  ให้เท่านั้น

เขาติดครูพรรณา  ตั้งแต่เข้าร่วมค่ายการ์ตูนลุยคลองฯ

แต่ครูพรรณา  ติดนิสัยของเด็ก ๒ คนนี้ค่ะ

๑. ทำงานเต็มแรง เต็มกำลังความสามารถ  เต็มความคิด

๒. สุดยอดแห่งนักประหยัด ....สองคนนี้จะเก็บขวด กระดาษ  ...พูดง่าย ๆ ขยะ....ไปขายด้วยนะคะ....เขาจะเก็บกลับบ้าน.....ที่โรงเรียนก็มีกิจกรรมขายขยะ....แต่เด็ก ๆ ต้องฝากครูไว้.....ทั้งสองก็ไม่เคยขอฝาก.......ห้องครูพรรณา  ไม่รับฝาก.....กลัวเด็กหยิบผิดค่ะ  ๕๕๕๕๕๕ 

๓. มีลักษณะนักธุรกิจทั้งคู่เลยค่ะ.....ใช้ซื้อของที่ตลาด.....เขาสามารถเลือกของได้เหมาะสมกับกับคุณภาพ  ตรงตามการใช้งาน  และราคา.....และแสดงเหตุผลของการเลือกให้เราได้ด้วยนะคะ

* ครูพรรณาเคยใช้มิกซื้อของเพื่อกิจกรรมวันเด็ก.....โดยเด็กแต่ละคนแจ้งความจำนงว่าต้องการอะไรบ้าง

      น้องมิกซักจุดประสงค์การใช้งานของวัสดุ  ซะละเอียดยิบ  รวมทั้งเสนอทางเลือก การใช้งาน  คุณภาพ  ราคา  ความคุ้มค่า  เช่นใช้ชั่วคราวก็คุณภาพ ไม่ต้องดีมาก.....นอกจากนี้รู้จักต่อรองราคาสินค้าด้วยนะ .....

     เมื่อวานใช้ซื้อเชือกฟาง  เขาถามว่า เอาแบบไหนครู  แบบบาง....ๆ ฟู ๆ ....หรือแน่นๆ  ...แข็งๆ .... ครูจะใช้ทำอะไร ......>> มัดของนี่แหละ ใช้แบบไหนดีละ>>>  แบบแข็ง ๆ ครู....  เพราะมันต้องสอดเข้าไปในรูกระดาษ  ถ้าแบบฟูๆ สอดยาก ...... แล้วครูเอาม้วนเล็กหรือใหญ่ ฯลฯ ??????? ครูแทบตายกว่าจะได้ของมา

สอบถามได้ความว่าทั้งสองคนที่บ้านขายของแบบโชว์ห่วย>> ห้างสรรพสินค้าของจีน ตามบ้าน>>>> หรือใครคิดว่ามีคำอื่นดีกว่านี้  ช่วยแนะนำด้วยนะคะ

แสดง่ว่า  ที่บ้าน  ทำให้ดู  อยู่ให้เห็น 

ส่วนน้องฟ้านี่ ถ้ากระดาษกิจกรรมครูพรรณา  ทิ้งแล้ว( ลงตะกร้าแล้ว  เธอจะมาเก็บ  แผ่นไหนยังเรียบอยู่เธอจะพับเก็บ  บอกว่าเอาไปห่อของให้ลูกค้าได้

* ที่น่าแปลกก็คือ  เด็กทั้งสองคนนี้ไม่เคยถามเพื่อขอขยะจากครูพรรณา  เลย  เขาจะเก็บก็ต่อเมื่อครูทิ้งเอง  และมักจะบริจาคตลอดจนยินดีควักกระเป๋าตนเองเมื่อต้องการร่วมกิจกรรม....ทุกครั้งเขาจะถามว่าต้องจ่ายค่าอะไรบ้าง....ครูพรรณา เคยบอกเขาว่าควรเหลือเงินหยอดกระปุกไว้เผื่อเราต้องการร่วมกิจกรรมจะได้ไม่รบกวนผู้ปกครอง  .....และครูก็คิดว่าทางบ้านคงให้สิทธิ์เด็กในเรื่องของรายได้จากกิจกรรมขายขยะ

 

ขอชื่นชมผู้ปกครองของน้องมิกและน้องฟ้า  ทีสามารถสอนให้น้องรู้จักการดำเนินชีวติที่ถูกทาง

[โก๊ะจิจัง แซ่เฮ]

เยี่ยมยอด  เด็กบางลี่ ใจดีจริงๆ  สู้ๆต่อไปนะ ทาเคชิ เอ๊ย น้องๆที่น่ารัก คิคิ

[นาง พรรณา ผิวเผือก]

- ก็เขามีพี่เป็นตัวอย่างที่ดีไง - จัดการเรื่อง ไทย - ญี่ปุ่น แล้วหรือยัง