หน้าเห็นใจเด็กดอย


ชีวิตเด็กน้อยที่รอคอยความเมตา
   จากการที่ข้าพเจ้าสัมผัสกับสภาพความเป็นอยู่ของเด็กนักเรียน  ได้เห็นความแตกต่างของเด็กนักเรียน  บางครอบครัวพ่อแม่แยกทางกัน บางครอบคร้วพ่อแม่เสียชีวิต  และผู้ปกครองต้องไปทำงานต่างจังหวัด  เด็กต้องอาศัยอยู่กับตาหรือยายที่แก่ไม่สามารถทำงานหนักได้  เด็กก็มีสภาพความเป็นอยู่ตามมีตามเกิด  อาหารประจำวันคือนำพริก  เมื่อครูไปเยี่ยมบ้าน  แม้กระทั้งในห้องนำ  ก็มีเครื่องใช้ไม่มากนัก    ครอบครัวของชาวม้งจะนิยมมีลูก  และยังรักษาขนบธรรมเนียมประเพณีเดิมจากสภาพความเป็นอยู่นี้ทำให้เด็กนักเรียนเกิดการเรียนรู้ที่ช้า  อาชีพส่วนใหญ่  ปลูกกะหลำปลี  ทำไร่ทำนาตามฤดูกาล  แต่ช่วงเศรษฐ์กิจไม่ค่อยดี  ผู้ปกครองต้องไปรับจ้างในต่างจังหวัด 
หมายเลขบันทึก: 161931เขียนเมื่อ 28 มกราคม 2008 18:10 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 22:31 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

สวัสดีครับคุณครู

  • สบายดีนะครับ
  • เด็ก ๆ ต้องภูมิใจที่มีครูเข้าใจพวกเขา
  • ฝากกลอนเป็นกำลังใจให้นะครับ

                               อยากให้โลกนี้เป็นสีชมพู
                               และมีเธอมาอยู่เคียงข้างฉัน
                               เพื่อแต่งแต้มเติมสีความผูกพัน
                              ให้ปลายทางความฝันมีฉันและเธอ

**มาทักทายผมที่ blog ได้นะครับ**

สวัสดีครับ คุณครูขจร :)

  • การเขียนบันทึกมีคะแนนให้นะครับ
  • แต่ดูเหมือนคุณครูขจรไม่ได้เข้าหลายเดือนแล้ว
  • ไม่ทราบว่า จะให้คะแนนคุณครูยังไง
  • ขอให้เขียนบันทึกต่อไปเรื่อย ๆ นะครับ

ขอให้กำลังใจ :)

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท