ผ้าขาว

ผ้าขาวหนาเนื้อดีผืนใหญ่ผืนหนึ่ง..เริ่มต้นจากความสะอาดบริสุทธิ์ ถูกใช้เป็นผ้าเช็ดตัว...."ผ้าเช็ดตัวผืนใหม่". ผ่านการชำระล้างให้สะอาดอยู่เสมอ....วันหนึ่งเกิดความผิดพลาดอย่างรุนแรงที่ทำให้ผ้าผืนนั้นไม่สามารถกลับคืนมาขาว (หม่นๆ ตามอายุ) ได้อีก..

ผ้าผืนนั้นกลายมาเป็นผ้าเช็ดโต๊ะ...ถูกเรียกว่า "ผ้าเช็ตโต๊ะผืนใหม่"...ได้รับการซักล้างบางครั้งบางคราว...ตกหล่นจากโลกแห่งความสะอาดสวยงามลงมาสู่โลกที่หม่นหมองใช้ชำระความสกปรกบนพื้นโต๊ะ.... ส่วนต่างๆ ของผ้าขาวเต็มไปด้วยสีสันที่ดูไม่สบายตานัก..........

.เวลาผ่านไปเนิ่นนาน...ผ้าขาวผืนนั้นยอมรับตัวเองจากร่องรอยของตน..และการเปลี่ยนสถานะ...วันหนึ่งผ้าผืนนั้นตกหล่นลงพื้นอย่างไม่ได้ตั้งใจ...สุดท้ายก็ไม่ได้รับการแยแสเก็บกลับมาเป็น "ผ้าเช็ตโต๊ะ" อีกเลย.....ผ้าขาวผืนนั้นต่อมาถูกเรียกว่า.."ผ้าเช็ดพื้นผืนใหม่".....

ผ้าขาวตกอยู่ในโลกที่สกปรกเลอะเทอะหนักหนากว่าเก่าหลายเท่านัก.....วันทั้งวันผ่านพ้นไปด้วยความเปียกชื้นเช่นนี้.....จนวันที่มี "ผ้าเช็ดพื้นผืนใหม่(กว่า)" มาทดแทน.. ผ้าผืนนี้ถูกทิ้งลงไปในถังขยะ..........

วันเวลาในโลกผ่านไปอย่างมืดมน.. จนกระทั่งในคืนหนาวเหน็บคืนหนึ่งท่ามกลางภูเขาขยะที่แผ่ตัวไกลออกไปในความวับแวมของแสงดาวเดือน....เด็กน้อยหน้าตามอมแมมซีดเซียว.. เสื้อผ้าขาดรุ่งริ่ง...หยุดยืนมองสิ่งที่อยู่ปลายเท้าเล็กน้อย....ดึงผ้าผืนใหญ่สีมอมแมมออกมาจนตัวเขย่ง... หน้าตาเจ้าหนูปรากฎรอยยิ้ม..ร้องเรียกแม่...พร้อมกางผ้าหนาผืนนั้นออก แม่มองเห็นลูกถือผ้าอยู่ในมือ....ก็เดินเข้ามาด้วยรอยยิ้ม...หยิบผ้านั้นมาจากมือเจ้าหนูแล้วบอกกับลูกว่า....

"ลูกจ๋า.....คืนนี้เราไม่ต้องทนหนาวแล้วล่ะลุก...."

ผ้าผืนนี้กลายเป็น "ผ้าห่มผืนใหม่" สำหรับเธอและลูกในคืนที่หนาวเหน็บคืนนั้น.....

-------------------o

[fudgy]

ครั้งหนึ่งเคยเป็นเสื้อ

ต่อมาเป็นผ้าเช็ดโต๊ะ

ล่าสุด..กลายเป็นผ้าเช็ดเท้า...

(*-*)