Bloom in my heart (special)

ทำไมผู้หญิงคนนี้ จึงทุ่มเท ทั้งแรงกาย สติปัญญา และทรัพย์สินส่วนตัว เพื่อทำอะไรมากมาย สำหรับคนอื่นที่ไม่รู้จักกัน โดยที่ไม่หวังผลตอบแทนได้ขนาดนี้ ทั้ง ๆ ที่ ไม่ต้องทำก็ได้

"bloom in my heart "   ฟังดูอาจจะมีแต่เรื่องสุขใจ  แต่สำหรับบันทึกนี้ มันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูก ตั้งแต่หลังปีใหม่ที่ได้ยินข่าวสิ้นพระชนม์ของสมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอฯ 

 ตั้งแต่หัวค่ำ เห็นข่าวในพระราชสำนัก รายงานว่า พระบรมวงศานุวงศ์หลายพระองค์เสด็จโรงพยาบาลศิริราช และมีแถลงการณ์ ที่ได้ยินแล้วรู้สึกไม่ค่อยดี

คืนนั้น เป็นคืนนึงที่นอนไม่หลับ ไม่รู้คิดยังไงตัดสินใจเปิดโทรทัศน์ทิ้งไว้ทั้งคืน   แล้วตัวเองก็หลับ ๆ ตื่น ๆ ตลอดเวลา จนกระทั่งประมาณ ตี 4  ก็ได้ยินเสียงจากโทรทัศน์ เป็นข่าวรอบดึก  ช่องใดช่องนึง   ผู้ประกาศข่าว แจ้งว่า พระบรมวงศานุวงศ์เกือบทุกพระองค์เสด็จกลับมาที่ศิริราชอีกครั้งตอนตี 2  ในใจก็รู้สึกลึก ๆ ว่าไม่ค่อยปกติเท่าไหร่ แต่ไม่กล้าคิดไปล่วงหน้า

หลังจากนั้นไม่นาน นอนต่อก็ไม่หลับ ลุกขึ้นไปอาบน้ำ พอตี 5 เดินออกจากห้องน้ำ โทรทัศน์ช่องที่เปิดทิ้งไว้ ก็มีแถลงการณ์สิ้นพระชนม์พอดี  หันมองหน้าคนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ แล้วต่างคน ต่างไม่พูดอะไรเลย อึ้ง นิ่ง  อยู่ซักพัก  จากนั้นจึงไปรีดเสื้อสีดำ เพื่อแต่งตัวไปทำงาน

ที่เขียนมาข้างบนนี้ ยังไม่เข้าเรื่อง "Bloom in my heart " เลย  

สิ่งที่ Bloom อยู่ในใจ เกิดขึ้นหลังจากวันนั้น หลังจากที่ได้รับฟังเรื่องราวชีวิต และพระกรณียกิจของสมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอฯ (ซึ่งคนเกือบทั้งประเทศไม่รู้จักเป็นการส่วนตัว ไม่เคยเจอหน้ากัน)

ทำไมผู้หญิงคนหนึ่ง  จึงทุ่มเท ทั้งแรงกาย สติปัญญา  และทรัพย์สินส่วนตัว เพื่อทำอะไรมากมาย สำหรับคนอื่นที่ไม่รู้จักกัน โดยที่ไม่หวังผลตอบแทนได้ขนาดนี้  ทั้ง ๆ ที่ ไม่ต้องทำก็ได้

การทำความดีของเราที่ผ่านมา เทียบไม่ได้เลย แล้วก็ไม่แน่ใจตัวเองด้วยว่า ถ้ามีโอกาสมากขึ้น  จะทำได้ขนาดนั้น

สิ่งที่ Bloom อยู่ในใจก็คือ  ผู้ที่อบรมสั่งสอนเธอ สอนยังไงกัน ถึงสามารถสร้างคน ๆ นึง ให้เป็นแบบนี้ได้  เป็นสิ่งที่ทุกคนควรศึกษาและเอาเป็นตัวอย่าง

ซึ่งถ้าบ้านเมืองเรามีคนแบบนี้ได้ซักครึ่งนึง คนที่มีโอกาสที่ดีกว่า มีกำลังมากกว่า สามารถช่วยเหลือผู้ที่ด้อยโอกาสกว่าด้วยความเต็มใจและไม่หวังผลตอบแทน  ประเทศชาติคงจะมีแต่ความสุข ความเจริญก้าวหน้า รวมทั้งความสามัคคี ซึ่งถือเป็นสิ่งสำคัญที่คนในชาติต้องมี

อยากขอบคุณทุกคน ที่ได้อบรมลูกหลาน ให้เป็นคนแบบนี้ได้ คุณนั่นแหละค่ะ  ที่เป็นคนสร้างชาติ และบริหารประเทศอย่างแท้จริง ๆ (ไม่ใช่นักการเมือง ในแบบทุกวันนี้ค่ะ)

การทำความดีในปี 2551 นี้ ขอถวายเป็นพระราชกุศลแด่สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากัลยานิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์