การมีส่วนร่วมของบุคคลในองค์กร

            เนื่องในวันที่ 5 ธันวาคม 2550 ที่ผ่านมา นั้นการที่หน่วยงานมีนโยบายให้ข้าราชการและลูกจ้างร่วมงานพิธีถวายพระพรให้พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ฯ นั้น ผมก็เป็นส่วนหนึ่งที่เข้าร่วมพิธีตั้งแต่เช้าจนถึงพิธีเย็น ครับ

           ในแต่ละบุคคลย่อมมีความแตกต่างกัน การที่จะให้มาร่วมพิธีทั้งหมดคงเป็นไปไม่ได้บางทีอาจมีภารกิจที่ไม่สามารถมาร่วมได้แต่อย่าลืมนะครับหนึ่งปีมีเพียงครั้งเดียวเท่านั้นครับ เราจงภูมิใจที่ได้เกิดมาเป็นคนไทย ถ้าเราไม่ภูมิใจในตัวเราจะหาใครที่ไหนมาภูมิใจในตัวเรา เราต้องทำตัวให้เป็นทรัพยากรที่ล้ำค่า

            หลายคนชอบพูดว่าทำไม่ได้ แท้ที่จริงแล้วยังไม่ได้ทำ เหมือนคนที่ปากเบาอะไรเล็กน้อยก็บ่นทนไม่ไหว แท้ที่จริงทนไม่ได้ การฝึกตนเองให้ทำในสิ่งที่ถูกต้อง ย่อมนำพาชีวิตไปสู่ความรุ่งโรจน์ถึงระดับที่พอใจ

            ชีวิตที่มีคุณภาพสูงเป็นความปรารถณาของเราทุกคน ความสำเร็จในชีวิตในระดับกลางมีโอกาสเป็นไปได้มาก ถ้ารู้จักไข่วคว้า บังคับฝึกฝนตนเองอยู่เป็นนิจ และพัฒนาไปสู่จดหมาย หาแรงจูงใจหรือพลังขับเคลื่อนให้ตนเอง ขวนขวายหาความรู้ หาข้อคิด ตลอดจนแนวคิดใหม่ ๆ นำมา ฝึกฝนใฝ่หาความรู้และประสบการณ์ ย่อมทำให้ตนไปสู่ความสำเร็จ

            คนแต่ละคนย่อมมีความแตกต่างกัน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องรูปร่าง หน้าตา นิสัยใจคอย่อมไม่เหมือนกันเพราะมาจากหลาย ๆ ที่ มารวมกันอยู่ในองค์กรเดียวกัน ต้องมีการปรับเข้าหากัน มีการเรียนรู้เข้าใจกันเป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่ง คนที่เรียนรู้ได้เร็จก็จะเป็นคนที่มีเสน่ห์ เมื่อมีการรู้จักสัมมาคารวะ รู้จักกาลเทศะ การมีน้ำใจกับผู้คนในองค์กร การหลีกเลี่ยงสิ่งที่ไม่ดีย่อมส่งผลในสิ่งที่ดี ๆ เข้ามาในชีวิต โดยเฉพาะความเมฆตาจากผู้ใหญ่ หรือผู้บังคับบัญชา และเป็นที่รักของทุกคนในองค์กรได้............................................

[สาวหละปูน]

สวัสดีค่ะ...คุณอินทรีย์

• แวะมาเยี่ยมค่ะ
• เห็นด้วยอย่างยิ่งการอยู่ในองค์กร บุคลากรต้องเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่กัน
• เพราะเวลาในแต่ละวันเกือบ 2 ใน 3 อยู่ที่ทำงาน ทำตัวเราให้มีความสุขและคนรอบข้างมีความสุขดีกว่านะคะ
• ลองอ่าน..พระราชดำรัสของในหลวงถึงคนทำงาน...ดูสิคะ  สัจธรรมจริง ๆ

                                         สาวหละปูนเจ้า