ความหมายของ สิทธิ สิทธิผู้ป่วย สิทธิมนุษย์ชน การพิทักษ์สิทธิ์ 2.1.1 ความหมายของสิทธิ สิทธิผู้ป่วยถือเป็นเรื่องใหม่ในสังคมไทย ดังนั้นเพื่อให้เข้าใจเรื่องสิทธิผู้ป่วยมากขึ้นจึงจำเป็นต้องเข้าใจคำว่า “ สิทธิ ” ก่อนเป็นพื้นฐาน มีนักวิชาการและนักกฎหมายหลายท่าน ได้ให้ความหมายของสิทธิไว้มากมาย เมื่อวิเคราะห์ถึงการให้ความหมายของสิทธิพบได้ 3 ลักษณะ คือ อำนาจ (Power) ข้อเรียกร้อง (request) และความชอบธรรม (rightness) แต่การให้ความหมายมักจะใช้ลักษณะทั้ง 3 ที่วิเคราะห์ได้รวมกันไว้ ทำให้ความหมายของคำว่า “สิทธิ” คลอบคลุมมากยิ่งขึ้น ในประเทศไทยได้มีผู้ให้ความหมายไว้ ดังต่อไปนี้ ความหมายในลักษณะของ “อำนาจ” เช่น พจนานุกรม ราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542 ให้ความหมายของ สิทธิ ว่าหมายถึง อำนาจอันชอบธรรม เช่น บุคคลมีสิทธิและหน้าที่ตามรัฐธรรมนูญ เขามีสิทธิ์ในที่ดินแปลงนี้ ( ป.,ส.) : (กฎ) อำนาจที่จะกระทำการใดๆได้อย่างอิสระโดยได้รับการรับรองจากกฎหมาย พิกุลทิพย์ หงษ์เหิร (2538) ได้ให้ความหมายของ สิทธิ ว่าหมายถึงอำนาจอันชอบธรรมของมนุษย์ในการกระทำ หรือการครอบครองสิทธิอย่างถูกต้องตามกฎหมาย ดาราพร คงจา (2541) ให้ความหมาย สิทธิ ว่าหมายถึง อำนาจหรือความชอบธรรมหรือประโยชน์ที่กฎหมายรับรองและคุ้มครองหรือรักษาผลประโยชน์อันพึงมีพึงได้ของบุคคลนั้น ความหมายในลักษณะ “ ข้อเรียกร้อง ” เช่น เฉลิมเกียรติ ผิวนวล (2530) ได้ให้ความหมาย สิทธิ ว่าหมายถึง ข้อเรียกร้องซึ่งได้รับการสนับสนุนจากมาตรฐานหรือกฎหมายทั่วไปบางอย่างอันเป็นปรนัย (Objective) หรือเป็นที่ยอมรับกัน ชัยวัฒน์ ถิรพันธ์ (2534) ให้ความหมายของสิทธิ ไว้ว่า เป็นข้อเรียกร้องทางศีลธรรมของปัจเจกชนซึ่งสังคมยอมรับ วิฑูรย์ อึ้งประพันธ์ (2537) ให้ความหมายไว้ว่า สิทธิ คือ ข้อเรียกร้องอย่างเป็นธรรมต่อบุคคลอื่น หรือต่อสังคมให้เคารพในพฤติกรรม หรือเจตคติของบุคคลใดบุคคลหนึ่ง และขณะเดียวกันคนนั้นก็มีหน้าที่ต่อผู้อื่นในทำนองเดียวกัน ความหมายในลักษณะของ “ ความชอบธรรม ” เช่น สมศักดิ์ โล่ห์เรขา (2528) ให้ความหมายว่า สิทธิ หมายถึง ความชอบธรรมที่บุคคลอาจใช้ยันกับผู้อื่นเพื่อคุ้มครอง หรือรักษาผลประโยชน์อันเป็นส่วนพึงมีพึงได้ของบุคคลนั้น สรุปได้ว่า สิทธิ หมายถึง อำนาจหรือประโยชน์ของบุคคลที่จะเรียกร้อง หรือการกระทำการใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับตนเอง ผู้อื่นหรือทรัพย์สิน โดยได้รับการรับรองและคุ้มครองจากกฎหมาย 2.2.2 ความหมายของสิทธิผู้ป่วย วิฑูรย์ อึ้งประพันธ์ (2535) ได้ให้ความหมายของคำว่า “ ผู้ป่วย ” ไว้ว่าผู้เจ็บป่วยทางด้านร่างกายและจิตใจและรวมถึงผู้ที่ได้รับบริการทางการแพทย์และสาธารณสุขทั้งหมดซึ่งอาจเรียกว่า เป็นผู้รับบริการทางการแพทย์และสาธารณสุข (Health Care Consumer) ดังนั้น สิทธิผู้ป่วย หมายถึงสิทธิของพลเมืองทุกคนที่ไปรับบริการทางการแพทย์ หรือสาธารณสุข สิทธิดังกล่าวมีรากฐานมาจากสิทธิมนุษยชน หลักการสิทธิผู้ป่วยจึงเป็นที่ยอมรับในระดับสากล เป็นสิทธิของทุกคนที่จะตัดสินใจในกิจกรรมต่าง ๆ ส่วนตัวด้วยตนเอง (Self -determination) ซึ่งแสดงถึงความเป็นอิสระของมนุษย์ (Human autonomy)และแบ่งสิทธิผู้ป่วยไว้เป็น 2 ประเภท คือ1. สิทธิทางจริยธรรม เป็นสิทธิทางธรรมชาติที่เกิดขึ้นเอง เช่นสิทธิของมนุษย์ที่จะมีอิสระเสรี สิทธินี้มีความเท่าเทียมกัน และไม่สามารถเปลี่ยนมือได้2. สิทธิทางกฎหมาย เป็นอำนาจที่มีความชอบธรรมโดยมีกฎหมายรับรองสกุลรัตน์ ปิยนิจดำรงค์ (2539) ให้ความหมายไว้ว่า สิทธิผู้ป่วย หมายถึง สิ่งที่ผู้ป่วยพึงได้รับเมื่อมาใช้บริการหรือรับการรักษาที่โรงพยาบาล ทั้งเรื่องการพยาบาลและสิ่งจำเป็นสำหรับการดำรงชีวิต โดยผู้ป่วยทุกคนควรได้รับอย่างเท่าเทียมกันตามมาตรฐานที่กำหนดไว้และผู้ป่วยก็มีหน้าที่จะต้องปฏิบัติ ตามสิทธิหน้าที่ของตน สรุป สิทธิผู้ป่วย หมายถึงอำนาจหรือประโยชน์อันชอบธรรมที่ผู้ป่วย หรือผู้มารับบริการทางสุขภาพพึงได้รับ ตามที่บัญญัติไว้ในกฎหมายรัฐธรรมนูญ และคำประกาศสิทธิผู้ป่วยจากสถานบริการสุขภาพ และผู้ให้บริการรักษาพยาบาล
ไม่มีความเห็น