Episode 10 ค่ำคืนของ Paris
การดูงานวันนี้พวกเรามากันตั้งแต่ 10 โมงเหมือนเดิม ก็ เวลาเดิมครับ เดินกัน 8 ชั่วโมง ได้นั่งพักกันตอนทานกลางวันเท่านั้นเอง
วันครึ่งเพิ่งดูจบไป Hall เดียว แต่ เป็น Hall สำคัญ ดูกันละเอียดหน่อย ที่เหลือก็เร่ง Speed กันนะครับ
มันมีตั้ง 7 Hall นะครับ แต่ บาง Hall ย่อยออกเป็น Hall ย่อยอีกหลาย Hall
รวมแล้วก็ 11 Hall
เดินกันขนาดนี้ ก็ต้องมีเมื่อยกันบ้างแหล่ะครับ
วันนี้อาการเมื่อยทวีความรุนแรงมากขึ้น ถึงกับต้องหาที่นั่งกันช่วง หกชั่วโมงไปแล้ว...มีพี่อยู่คนแกปวดหลังเป็นทุนอยู่แล้ว เลยต้องหยุดกันบ่อย
ผมเลยได้พักตามแกเลย เพราะตัวเองก็เมื่อยเหมือนกัน แถวบ้านเรียกอาการ"หลังเดี้ยง"
มีคนบอกว่า "หลังเดี้ยง" เนี่ยแก้ได้ โดยการออกกำลังให้แผงหลังแข็งแรง
ผมเองก็กะเอาการดูงานนี่แหล่ะ มา Fit ร่างกายกันใหม่ เพราะ ทำงานก็ไม่ค่อยจัดเวลาไปออกกำลังกายกันเลย
อ้วนหมูเรียกพี่ (ที่ทำงานมีน้องอยู่คนชื่อหมู) อ้วนจนกางเกงจะใส่ไม่ได้อยู่แล้ว (แต่ไม่ใช่เหตุผลที่เอาไว้อ้างตอนถอดกางเกงนะครับ)
กลับจากดูงาน Trip นี้ลดได้สักสองสาม Kg ก็ น่าจะดีครับ
...
กลับจากงานเดินทางด้วยรถไฟเหมือนเดิม
ใครจะเปลี่ยนวิธีเดินทาง ผมคงต้องค้านหัวชนฝา เพราะซื้อตั๋ว "สัปดาห์" มาแล้วนี่ครับ
พี่ๆ กล่มนี้เค้าก็มุ่งแต่ทำงานกันจริงๆ นะครับ เย็นก็เข้า Apartment นอน ไม่เห็นมีใคร เห่ออยากไปเที่ยว Paris ชมคนชมเมืองเหมือนผมเลย
หรือว่าเห่อเหมื่อนกัน แต่ เก็บอาการกันก็ไม่รู้ หุหุ
ขากลับวันนี้ไม่มีอะไรตื่นเต้นบนรถไฟเหมือนเมื่อวานหรอกครับ (จะให้มีเรื่องตื่นเต้นทุกวันคงไม่ไหวเหมือนกันนะครับ...ประสาทจะรับประทานเสียก่อน)
แต่ระหว่างขากลับมีพี่กลุ่มหนึ่งบอกว่าจะขอแยกตัวไปซื้อของฝากหน่อ่ย เพราะพรุ่งนี้ต้องกลับแล้ว (มีกลับกันก่อนสองคน)
ผมได้ยินปั๊ป ไม่สนใจอะไรแล้ว ขอไปด้วยทันที ไม่งั้นมา Paris หนนี้ จะเหมือนไป Malaysia คราวที่แล้วแน่ เพราะไม่เห็นอะไรเลย
พี่เค้าก็ใจดีให้ตามไปได้...เห็นได้ยินว่าจะไปซื้อ กระเป๋าหลุยส์
ร้านมันอยู่ตรงถนน ชอง เอลิเซ่ย์ ซะด้วยซิ
คืนนี้เริ่มจะมีสีสันบ้างแล้วซิ
...
ความเห็น (2)
- มารอดูกระเป๋าหลุย์
- อิอิอยากได้ใบที่อยู่หน้าร้านคะ
- ใบยักษ์มากเลย
ชอง เอลิเซ่ย์
ถนนคนเดิน สวยมากค่ะ