ขนมเด๊ยะ

             เล่าถึงงานแต่งงานที่ผ่านไป สิ่งที่จะทำให้นึกถึงงานสำคัญในระยะนี้อีกงานหนึ่งก็คือ  งานกฐินเพราะแต่ละวันจะมีการมาบอกบุญกันจนไม่เป็นอันทำงาน  และต้องแลกแบงค์ไว้เยอะ ๆ  จะได้เสียบกับไม้ที่ผู้นำบุญนำมาให้ หรือไม่ก็ใส่ซองกฐินมานำมาแจกไม่เว้นแต่ละวัน  ฤดูกฐินกำลังจะผ่านไป  ทำให้นึกย้อนไปว่าวันเวลาเร็วเหลือเกิน  พึ่งรู้สึกว่าออกพรรษามาได้ไม่กี่วัน  เผลอแป๊บเดียวก็จะครบเดือนเสียแล้ว  ตอนงานออกพรรษายังกินขนมเดียะอยู่เลย   ขนมเดียะเป็นขนมพื้นบ้านที่นิยมทำในช่วงออกพรรษา  ตัวขนมจะทำแยกกันเป็น  2  ส่วน  คือส่วนที่เป็นตัวเค็ม (แป้งกวนใส่กระทิและใส่เกลือ รสออกเค็ม ๆ )  และตัวหวาน (แป้งกวนใส่กระทิและใส่น้ำตาล รสออกหวาน ๆ)  นำแป้งทั้งสอนชนิดมาห่อใบตองใบเดียวกัน  โดยแยกกันคนละส่วน  (เหมือนกองแป้ง  2  กอง ห่าง ๆ  กันบนใบตองใบเดียวกัน )  จากนั้นพับใบตองทบเข้าหากันเหมือนขนมทบศอก (นึกภาพที่เราพับข้อศอกตัวเราเองก็แล้วกัน)  จากนั้นนำไปนึ่งให้สุกดี  ก็รับประทานได้  พอพูดถึงแป้งขนมเดียะ บางคนก็บอกว่าเหมือนขนมปลากิมยังไงเล่า  มีแป้งตัวหวานกับแป้งตัวเค็มเหมือนกัน  แต่นำไปนึ่งจึงมีลักษณะต่างไป  หากมีโอกาสไปชิมที่ไหนไม่ต้องแปลกใจก็แล้วกัน       

[ณัฐมน เฮียงสุข]

อยากกินบ้างจัง พี่เอามาให้ชิมบ้างสิจ๊ะ นี่ก็ออกพรรษาตั้งนานแล้ว เคยกินที่บ้านตาก แต่ลืมรสชาติแล้วล่ะ ขอบคุณนะคะสำหรับความรู้ดีดี