เรียนรู้จากเด็ก >>> ๓/๗

ปั่นแปะผ่านไป ก็มีอีกสารพัดเรื่อง........ วันนี้ได้โอกาสชั่วโมงพบครูที่ปรึกษา เราก็คุยกันต่อไปอีกว่าที่จริงห้องเราก็มีเรื่องดี ๆ ทำกันเนอะ แต่มันน้อยไปหน่อย  .........เด็ก ๆ ยังติดใจอยากแต่งกาพย์ยานี ๑๑ อีก พูดง่ายๆว่ากำลังมันในอารมณ์ว่างั้นเถอะ .......(ผลงานถูกโชว์ที่ป้ายนิเทศ หนูทำได้ หน้าห้องเรียนตนเอง.)   ขอแต่งอีกครูจึงให้หัวข้อ  ๓ / ๗  ให้จับกลุ่มละ ๕ คน ช่วยกันแต่ง  ลองอ่านดูนะคะ

              ๓/๗

เด็กดี๓/๗                          มีเรื่องเด็ดยิ่งกว่าใคร

เรื่องชั่วต้องทำใจ               เพราะใครใครก็รู้ดี

เรื่องดีเราก็ทำ                      เป็นประจำทุกวันนี้

เรื่องชั่วพอกันที                   ทำเรื่องดีกันเถอะเอย

                            ..........

นักเรียน ๓/๗                    ทั้งใจเด็ดและกล้าหาญ ( โดดลงไปงมน้องม. ๑ ที่ตกคูนำข้างส้วมตึก ๕ )

ฝึกฝนจนเชี่ยวชาญ          ทั้งการงานรับผิดชอบ

ผิดกฎเราไม่ทำ                 ไม่ควรจำมาประกอบ

เรื่องดีเราก็ชอบ                 เรารอบคอบทำความดี

                                 .......

คนดี ๓/๗                         จะต้องเด็ดกว่าใครใคร

ดีชั่วมั่วกันไป                   จนใครใครนั้นลือกัน

ถึงแม้จะอยู่ไกล                แต่หัวใจยังผูกพัน

ขึ้นชื่อลือดังลั่น                เพราะรักกันตลอดกาล  ( บอกครูเสมอถ้าใครเดือดร้อน แล้วไปช่วยกัน)

                               .........

เด็กดี ๓ / ๗                  มีทีเด็ดกว่าใครใคร

ทุกคนก็กลุ้มใจ             ที่มีใครมาว่าเรา   ( พวกทำดีกลุ้มใจ )

พากเราก็อดทน              หมั่นฝึกฝนไม่มัวเมา

ไม่มีใครว่าเรา                เพราะห้องเราเป็นเด็กดี

 

เป็นอย่างไรบ้างคะ  ผลงาน จากเบื้องหลังชีวติจริง  ครูพรรณาได้มีโอกาสพาพวกเขาไปเยี่ยมผู้พิการซ้ำซ้อนที่บ้านปากเกร็ด ( ราชาวดีหญิง, ชาย )  ขึ้นรถก็ประทับใจเจ้าถิรวัฒน์( สุดห่าม เฮี้ยว เที่ยวขอคนอื่น ) ซื้อขนมถุงละ ๑ บาท ไป ๒๐ ถุง  ถามว่าเอาไปทำไมเยอะแยะ  เขาบอกว่าเอาไปแจกน้อง ๆ  เมื่อถึงสถานสงเคราะห์นักเรียนทั้งหมดมีอาการเศร้า และสงสารบางคนน้ำตาไหล สอบถามได้ความว่า สงสาร  และจะทำตนให้ดีกว่าที่ผ่านมา  ทุกคนประทับใจคุณชัชาลย์  อำไพ ผู้พิการที่มีความสามารถทำให้ผุ้เยี่ยมเยือนมีกำลังใจที่จะสู้ต่อไป