ตั้งคำถามให้ดีก็นำไปสู่การเรียนรู้ 2

ต่อจากบันทึกฉบับที่แล้ว ที่เล่าเรื่องขำขันไว้ว่า ผู้นำฝ่ายค้านสาธิตให้ท่านนายกฯ เห็นวิธีการฝึกคน ด้วยการเรียก สส. หนุ่มเข้าไปถามว่า

“คุณ สส. หนุ่ม.. ใครเอ่ย เขาไม่ใช่พี่คุณ ไม่ใช่น้องคุณ แต่เขาเป็นลูกของพ่อแม่คุณ เขาคนนั้นเป็นใครครับ..”

“ก็ตัวผมเองไงครับ”... สส. หนุ่มตอบหลังจากใช้เวลาคิด 2-3 นาที 

ท่านนายกได้ยินก็เกิดอยากจะนำไปใช้กับพรรคของตัวเองบ้าง เมื่อได้เจอกับ สส.ห้าว ในพรรคซึ่งมีดีกรีจบถึงปริญญาโทกำลังจะต่อเอก จึงลองถามดูบ้าง

“นี่ คุณ สส. ห้าว.. ช่วยตอบหน่อยว่า ใครเอ่ย เขาไม่ใช่พี่คุณ ไม่ใช่น้องคุณ แต่เขาเป็นลูกของพ่อแม่คุณ เขาเป็นใคร..”

“เอ ผมคิดไม่ออกครับ ขอผมเอาไปคิดก่อนคืนนึง แล้วพรุ่งนี้ผมจะมาตอบนะครับพี่” คุณ สส. ห้าวตอบหลังจากนิ่งคิดไปนานแต่คิดเท่าไรก็คิดไม่ออก

คุณสส. ห้าวเก็บคำถามนี้ไปคิด จนค่อนคืนก็ยังคิดไม่ออก แต่ด้วยศักดิ์ศรีที่รับปากนายกว่าจะไปตอบวันรุ่งขึ้น จึงตัดสินใจโทรไปถามท่านรัฐมนตรีร่วมพรรค

“ฮัลโหล พี่แหยม ผมห้าวนะ มีคำถามสำคัญจะถามพี่หน่อย...” สส. ห้าวถามด้วยความร้อนใจ

“คำถามอะไรวะ สำคัญมากถึงขนาดต้องโทรมาดึกดื่นขนาดนี้เชียว...” ท่านรัฐมนตรีแหยมตอบด้วยความรำคาญเพราะง่วงนอน

“สำคัญพี่.. ฟังคำถามนะ ใครเอ่ย เขาไม่ใช่พี่ของคุณ ไม่ใช่น้องคุณ แต่เขาเป็นลูกของพ่อแม่คุณ… ตอบได้มั้ยพี่”

“อ๋อ... ก็ตัวพี่เองไงล่ะ” ท่านรัฐมนตรีตอบหลังใช้เวลาคิดไม่นานนัก 

รุ่งขึ้น คุณ สส.ห้าวเดินเข้าไปพบท่านนายกถึงทำเนียบฯ ด้วยความปิติที่ไขปัญหานี้ออก เมื่อพบท่านนายกจึงรีบบอก

“ท่านนายกครับ ผมรู้คำตอบแล้ว คำถามที่ท่านถามผมเมื่อวาน”

“ไหน ๆ ว่ามาซิ ตอบว่าอะไร”

“คำตอบก็คือ ท่านรัฐมนตรีแหยมครับ” สส. ห้าวตอบด้วยความมั่นใจ 

ท่านนายกฯ ได้ฟังคำตอบก็รู้สึกอิดหนาระอาใจ โบกมือไล่ให้ สส.ห้าวออกไปนอกห้องทำงาน พร้อมนึกในใจว่า

“เรื่องแค่นี้ก็ตอบไม่ถูก คำถามนี้ที่ถูกมันต้องตอบว่า สส. หนุ่มต่างหาก… เฮ้อ ! ” 

แล้วท่านผู้อ่านตอบคำถามของท่านผู้นำฝ่ายค้านกันถูกไหมครับ หลาย ๆ คนที่ได้ฟังเรื่องขำขันนี้ ก็ตอบไม่ได้ คุณสุนทร ดาวประเสริฐ ชี้ให้เห็นผมได้เห็นประเด็นนี้ว่า นี่แสดงให้เห็นว่า “คนเรามักมองออกนอกตัว ไม่ได้มองย้อนกลับเข้ามาที่ตัวเอง” นึกแต่ว่าเป็นใครอื่น ก็เลยไม่ได้นึกว่าคำตอบที่ถูกก็คือตัวเราเอง 

ส่วนเรื่องขำขันนี้ ใครจะเอาไปใส่ชื่อนักการเมืองที่มีตัวตนจริงเข้าไปให้ตรงบุคลิก (เหมือนตอนที่ท่าน อ.ประสาร เล่า) ก็แล้วแต่จะจินตนาการเอาครับผม