(ทีมอาจารย์พยาบาลนำโดยท่านคณบดีปรารถนา และน้อง ๆ พยาบาล)
<p style="text-justify: inter-cluster; margin: 0in 0in 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal">ตามที่ได้รับการติดต่อจากท่านคณบดีปรารถนา ลังการ์พินทุ์ คณบดีคณะพยาบาลศาสตร์แมคคอร์มิค มหาวิทยาลัยพายัพ ให้ช่วยมาอบรมการเขียนบล็อกให้กับทีมคณาจารย์คณะพยาบาลศาสตร์ ผู้เขียนได้ตอบรับด้วยความยินดีที่จะไปอบรมให้ โดยถือเป็นความโชคดีอีกหนึ่งต่อที่ช่วงวันที่ 24 ตุลาคม 2550 ดร.ขจิต ฝอยทอง ได้มีโอกาสมาเชียงใหม่ ผู้เขียนจึงได้ประสานไปทางท่านคณบดีว่า และได้กำหนดวันเป็นวันที่ 24 ตุลาคม 2550 จึงถือเป็นฤกษ์งามยามดีที่ ดร.ขจิตของเราจะได้เข้าไปบำบัด เอ้ย….ไปช่วยสอนทีมพยาบาล และแล้วถึงวันอบรม อาจารย์ little cat ได้ประสานมาว่า จะมีทีมนักศึกษาเข้าร่วมอบรมด้วยรวม ๆ แล้วประมาณ 60 คน (โอ้โห…เยอะจัง) จึงคิดทบทวนว่าต้องปรับกระบวนท่าอย่างไร ถึงวันอบรมจริง จึงต้องปรับจาการสอนในการเขียน blog G2K เป็น learner แทน ซึ่งการเนื้อหาการอบรมไม่ต่างกัน แต่ต่างกันที่วัตถุประสงค์ของผู้ใช้เท่านั้น ดังนั้น การอบรมดังกล่าว เป้าหมายจะเปลี่ยนจากกลุ่มคณาจารย์ เป็นกลุ่มน้องนักศึกษาเพิ่มเข้ามา และดีใจอีกอย่างหนึ่งคือ ครูเศก หรือ อ.บัวชูฝัก ซึ่งอยู่ระหว่างปิดเทอมและมาพักที่บ้านเชียงใหม่ ได้เข้ามาช่วยสอนด้วย (เยี่ยม….)</p><p style="text-justify: inter-cluster; margin: 0in 0in 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="text-justify: inter-cluster; margin: 0in 0in 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal">สิ่งที่ได้ตามเป้าหมายที่ตั้งไว้คือ คณาจารย์ และนักศึกษาทุกคนมีบล๊อค หรือสมุดบันทึกของตนเอง ซึ่งจากการเข้าไปตามดูแล้วมีน้อง ๆ เปิดบล็อกใหม่ใน learner จากการใช้คำหลัก KM แมคคอร์มิค ทั้งสิ้น 46 blog (เฮ……ได้มากเกินคาดหวัง) และที่ G2K อีก 1 blog </p><p style="text-justify: inter-cluster; margin: 0in 0in 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="text-justify: inter-cluster; margin: 0in 0in 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal">สิ่งที่ไม่เป็นไปตามคาดหวังคือ อยากให้คณาจารย์เข้ามาร่วมอบรม และเพื่อเข้ามา ลปรร.กัน มากขึ้น แต่เนื่องจากช่วงเวลาดังกล่าวคณาจารย์ออกนิเทศนักศึกษาหลายแห่ง ทำให้ไม่สามารถเข้าร่วมอบรมได้ แต่ท่านคณบดีบอกว่าจะทยอยให้ความรู้ในการเขียนบล๊อคกับอาจารย์ที่เหลืออยู่ โดยทีมของคณะพยาบาลเอง เราก็ดีใจที่ทีมคณาจารย์พยาบาลเข็มแข็งและเล็งเห็นความสำคัญของการใช้บล็อกในการ ลปรร.กันเพิ่มมากขึ้น</p><p style="text-justify: inter-cluster; margin: 0in 0in 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="text-justify: inter-cluster; margin: 0in 0in 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal">จากการได้มีส่วนเข้าไปช่วยอบรมในการเขียนบล็อกครั้งนี้ ทำให้ได้เรียนรู้ในกระบวนการถ่ายทอดความรู้ เทคนิคการถ่ายทอด ซึ่งใช้กับเด็ก ๆ นั้นต้องมีการใช้เทคนิคการพูดเพื่อเร้าความสนใจ (เช่น เปลี่ยนจากการเรียกตัวเองน้าอึ่งอ๊อบ เป็น พี่อึ่งอ๊อบ…..ฮา…1) และใช้เทคนิคการสอนประชิดตัว (ฮา….2) เด็ก ๆ จะชอบ เมื่อได้รับการเอาใจใส่ และให้ความสนใจในสิ่งที่เค้าทำ การให้เด็ก ๆ มีส่วนร่วมในการคิด มีส่วนร่วมในการออกความคิดเห็น จะช่วยให้เด็ก ๆ ได้มีการแสดงออก สิ่งที่ได้รับเพิ่มอีกหนึ่งอย่างคือ ความมั่นใจ (เพิ่มขึ้น) จากการถ่ายทอดสิ่งที่ตัวเองได้เขียนบล็อกและได้เล่าสู่ให้น้อง ๆ และทีมอาจารย์ฟัง </p><p style="text-justify: inter-cluster; margin: 0in 0in 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p> · ขอบคุณทีมคณาจารย์ และน้อง ๆ ว่าที่พยาบาล คณะพยาบาลศาสตร์แมคคอร์มิค มหาวิทยาลัยพายัพ ทีได้ให้โอกาสพี่ ๆ ได้เข้ามาร่วมแชร์ประสบการณ์ในสิ่งที่พวกเราได้เรียนรู้เพื่อร่วมสร้างสรรค์สิ่งที่ดีงามให้กับสังคม อีกหนึ่งช่องทาง </p><p>· ขอบคุณคณบดีปรารถนา ที่เป็นผู้นำที่น่ารัก และเข็มแข็ง </p><p>· ขอบคุณทีมคณาจารย์พยาบาลผู้น่ารัก และอ่อนหวาน (ใคร ๆ เห็นก็หลงรัก งานนี้น้าอึ่งอ๊อบชิดซ้าย เห็นทีต้องปรับกระบวนท่าให้น่ารัก อ่อนหวานตาม…อิอิ…เผื่อขายออก….ฮา)</p><p>· ขอบคุณสำหรับกาแฟและขนม พร้อมอาหารกลางวันที่อร่อย (อิอิ…ไม่พ้นเรื่องกิน)</p><p>· และที่ลืมไม่ได้คือ ขอบคุณ กัลยาณมิตรทุกท่านที่เฝ้ารอหน้าบล็อค G2K เพื่อให้กำลังใจน้องใหม่ แต่ผิดแผนไปนิดส์…….ที่เราไปเปิดใน learner แทน อย่างไรงานนี้ก็ทำให้รู้อีกว่า น้ำใจพี่น้องท้องเดียวกันใน G2K ไม่เคยเหือดแห้ง ไม่เคยห่างหาย เพื่อนจะพลาดอย่างไร ก็ให้กำลังใจเพื่อน ๆ เสมอ </p><p>· กราบขอบพระคุณแทบอกงาม ๆ มีโอกาสจะตามไปกราบให้ทั่วถึงค่ะ</p><p>· อุอุ </p><p> </p>
งานนี้ตอนถ่ายรูปหมู่จะคิดถึงโก้
ถ้าอยู่คงได้ภาพเด็ด ๆ ครับ
อาจารญ์พยาบาลน่ารักทุกคนครับ รวมทั้งพี่ที่เป็นพี่พยาบาลด้วย
อิอิ
ชื่นชมทีมงานทุกคนนะคะ
แต่ขำ คนข้างบน Ko อ่ะ
น้องหนิง
ทีมเฮฮาศาสตร์เพื่อเพื่อนน้อยกว่านี้ได้ไง
รับเดินทาง(กอด)ทั่วราชอาณาจักร
ท่านใดสนใจให้ช่วยเรื่องอะไร
ขอเพียงส่งเสียงมาจ้า
ครูเศก หรือ อ.บัวชูฝัก ซึ่งอยู่ระหว่างปิดเทอมและมาพักที่บ้านเชียงใหม่ ได้เข้ามาช่วยสอนด้วย (เยี่ยม....)
พ่อคะ
ทีมอาจารย์พยาบาลฝากคิดถึงพ่อ (แอบเก็บไว้...อิอิ)
เฮฮาศาสตร์ 4 ที่ปาย คงมีทีมงานเข้าร่วมที่เข็มแข็งอีกแรงหนึ่งแล้ว คือ ทีมของพยาบาลแมคคอร์มิคค่ะ
อาจารย์คณบดีบอกว่าช่วงกลางธันวาคม ถึงสิ้นธันวาคม จะปิดยาว ประมาณ 2 สัปดาห์ ถ้าเป็นช่วงนั้นอาจจะดี จึงจะนำหารือจากการจะพบปะกันระหว่าง blogger เชียงใหม่ และ อ.หมอสุธี ในวันที่ 11 พย. นี้ค่ะ แล้วจะแจ้งความคืบหน้าผ่าน blog ค่ะ
ขอบอกค่ะพ่อ "ครูเศก" ไม่ธรรมดา (ชาวเฮฮาฯ ไม่ธรรมดาอยู่แล้ว
พูดแต่ละประโยค กินใจ ลึกซึ้ง เช่น
"เข้ามาใน G2K ไม่เคยเหงา เพราะเรามีเพื่อน"
ตามมาให้กำลังใจค่ะ ดูบรรยากาศอบอุ่นน่าดูเลย ไม่เหมือนที่ มน. เวลาโอไปอ้ะ ไม่ค่อยยิ้มแย้มกันเล้ยยย สงสัยไม่มีอะไรดึงดูดแง๋ ๆ
อิอิ แซวเล่นนนน
สวัสดีค่ะน้าอึ่งอ๊อบ
ติดตามสถานการณ์ค่ะ........โห...สงสาร อ.ขจิตจังเน๊าะ.....ใจหนอใจ...ทิ้งอยู่ทุกที่ร่ำไป....
คณาจารย์แมคคอร์มิค และนักศึกษาในภาพ น่ารักจังค่ะ.........และสุดๆ เฮฮาศาสตร์ทั้ง 3 ไม่เบาเช่นกัน...อิอิ
โอ้ โฮ คุณสมพรนี่ ไวไฟ สุดๆ ถูกใจ สาว สาว McCormick จริงๆ ค่ะ บ่ายนี้ อาจารย์ Little Bear ก็มาขอจุ๊บรูปจากกล้องของเรา เสียดาย มีคนลงรูปตัดหน้าไปแย้ว!!!!
ขอขอบคุณพี่ๆน้องๆชาวเฮฮาศาสตร์ อย่างที่สุดเลยค่ะ หวังว่าเราคงได้ต้อนรับพี่ๆน้องๆอีกนะคะ ถึงแม้ไม่ได้มาอบรมให้ มาเยี่ยมเราบ้างก็ได้นะคะ จะได้รู้สึกอบอุ่นเหมือนในรูปไงคะ
ซาบซึ้งน้ำใจคุณครูทั้งสามเจ้า
ขอเเก้ข่าวค่ะ
คุณพี่ซูซานจ๋า พยาบาลดุน่ะ ตอนนี้ไม่มีแล้วค่ะ.... ที่พยาบาลเจอกันเยอะ...คือ
พยาบาลกั๊ว..กัวค่ะ
แต่มีทางแก้ ดุมา...พยาบาลก็ยิ้มไป
ดุกันไป ยิ้มไป