การให้ที่ยิ่งใหญ่

มีเมตตาให้กันและกัน

เราชาวเวชนิทัศน์ขอเชิญเพื่อนชาวธัญญารักษ์ นำหลักการดำเนินชีวิตตามหลักพระพุทธศาสนาที่ว่าการให้ที่ยิ่งใหญ่คือ การให้อภัยซึ่งกันและกัน นำมาเป็นหลักในการปฏิบัติงาน เพราะการทำงานนั้นทุกคนจะต้องมีการกระทบกันทั้งทางวาจาและการกระทำ เพราะการทำงานนั้นจะไม่สามารถทำตามความต้องการของแต่ละบุคคลได้ทุก ๆ คนอาจจะมีบ้างที่ไม่ได้ ซึ่งสาเหตุนี้ก็จะเป็นต้นเหตุให้นำมาซึ่งความขัดแย้งกันได้ และนั้นก็เป็นที่มาของการทำงานที่ไม่มีความสุข เราชาวเวชนิทัศน์ก็พบปัญหาเหล่านี้เหมือนกัน คือเราไม่สามารถตอบสนองความต้องการของท่านได้ทุก ๆ อย่าง ซึ่งเราถือว่ามันเป็นเรื่องปกติ แต่เราก็พยายามเต็มที่ที่จะสนองตอบความต้องการของทุก ๆ ท่าน เพราะเราชาวเวชนิทัศน์นึกอยู่เสมอว่า " การให้ที่ยิ่งใหญ่ก็คือการให้อภัย " และนี่ก็คือหลักการทำงานของเราชาวเวชนิทัศน์

[อาจารย์ โกศล คงสมปราชญ์]

สวัสดีครับ

• การให้ที่ไม่เสียเงินก็คือการให้อภัย
• ถ้าไม่รู้จักการให้อภัยผิด และไม่คิดที่จะลืมความพลาดพลั้ง ก้จะหาความเมตตาไมด้ยากลำบากจัง เพราะพลาดพลั้งย่อมมีทั้ว ทุกตัวคน
• คำสั้นๆแต่มีความหมายแต่การให้อภัยยังไม่พอครับเหมือนคนเราต้องมีอาหารหลัก ๕ หมู่ คนเราบางครั้งต้องการอาหาร บางครั้งต้องการคำปรึกษาหรือแค่พุดคุยให้สบายใจ บางครั้งเราต้องการความช่วยเหลืองานด้วยกำลังจากท่าน และบางครั้เราต้องการให้คนรอบข้างดีเสมอต้นเสมอปลาย
• ถ้าเราเองให้เวลาควรให้ ปลอบใจในเวลาเศร้า เข้าไปช่วยเหลือเมื่อเขาลำบาก และทำตนดีสม่ำเสมอ นิยามการให้ที่ยิ่งใหญ่ก็น่าจะสมบูรณ์

[เบิกบาน]

ขอบคุณสำหรับข้อเสนอแนะที่ดี ๆ เช่นนี้ พวกเราจะนำมาร่วมปฏิบัติในการใช้ดำเนินชีวิตแห่งการอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข