Dialogue กับคนในครอบครัว
23-10-50
ดิฉันมีโอกาสฟังอาจารย์ชุมพลที่สอนดิฉันให้รู้จักการทำKMกับคนในครอบครัวเช่นสามีและภรรยา
ดิฉันจำได้ว่าก่อนหน้าที่อาจารย์จะสอน บางครั้งดิฉันจะไม่ค่อยให้ความสำคัญกับการฟังมากนัก
บางที่สามีพูดยังไม่จบดิฉันจะพูดสวนและเสนอความเห็น ชอบพูดขัดกันเวลาคุยกัน
หลังจากอาจารย์สอนทำให้ได้คิดว่าคนเราบางทีมักจะลืมคนที่อยู่ใกล้ตัว( คงคิดว่าเป็นของตาย )
เมื่อเกษียณคุณราตรีที่เคยเป็นรองหัวหน้ากลุ่มงานการพยาบาลสอนดิฉันว่า เวลาผู้อำนวยการไปใหนอย่าลืมพาคนที่บ้านไปด้วยนะ
เราจะได้มีเพื่อนคุยเพราะเราเกษียณแล้ว
ดิฉันเกษียณคงทำให้สามีไม่ค่อยเหงาเพราะเราจะไปใหนด้วยกัน แต่ทำให้ดิฉันต้องมาฝึกชีวิตใหม่เพราะต่างคนต่างเคยมีลูกน้องมากมาย บางครั้งสามีมาสั่งดิฉันเรื่อง การเติมน้ำมันรถต้องเติมเมื่อเข็มชี้ที่3ใน4ของถังซึ่งปกติดิฉันจะเติมเมื่อเข็ม ชี้ empty
การกินอาหารของร้าน seven ซึ่งทำไว้เป็นpackๆซึ่งดิฉันจะไม่ชอบ แต่ชอบที่จะทานตามร้านต่างๆ
การอาบน้ำและลงมาทานอาหาร หรือการทานอาหารแล้วรีบไปอาบน้ำ
ดิฉันบอกสามีเบาๆว่าพ่อไม่ต้องสั่งมากนะคะเพราะดิฉันไม่ใช่คนรถของพ่อค่ะ
โชคดีที่อาจารย์ชุมพลเตือนสติก่อนเกษียณทำให้ดิฉันฟังและเข้าใจสามีมากขึ้น
ชีวิตหลังเกษียณก็มีความสุขขึ้นทำให้เตรียมตัวที่จะอยู่ด้วยกันไปอีกนาน
เราจะผลัดกันเป็นลูกน้องบ้างเป็นนายบ้างค่ะ เวลาซื้อกับข้าวดิฉันอาจจะต้องขออนุมัติก่อนก็ได้ค่ะ
ความเห็น (2)
สวัสดีครับพี่อัจฉรา...
ดีใจครับที่ได้ยินว่าพี่มีความสุขกับชีวิตครอบครัวและที่การไฟฟ้า...
ผมเองก็ฝันว่าจะเกษียณไปทำเป็นฟรีแลนซ์ตามใจตนเอง ตอนประมาณ 45 ครับ :) แต่สงสัยจะยากกกกกก
ยังคิดถึงพี่เสมอครับ...
เรียนหมอKeen
ขอบคุณที่มาทักทายค่ะ พี่ตรวจทั่วไปที่กฝผ.ในวันอังคารกับวันศุกร์ แต่มาตรวจภายใน( ภายนอกไม่ตรวจ )ที่ บำราศ วันพุธ พฤหัส ค่ะ
รู้สึกมีความสุขกว่าช่วงเป็นผู้อำนวยการในแง่ของการไม่ต้องรับผิดชอบทางด้านการเงินและการสร้างผลงานที่ต้องแสดงให้เห็นความสามารถของเราค่ะ
ทราบว่าหมอยุ่งเรื่องงานวิจัยมาก พี่ยังเป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ