[15]โข่ง Diary : วันนี้โข่งขอเมาท์เรื่องลุงแบ๊กแบ๊ก

พอสมาชิกสมทบ อย่าง พี่บ๊อกบ๊อก พี่เฉาก๊วย และ ผมวิ่งตาม ก็จะออกวิ่งนำอย่างขันแข็งเป็นจ่าฝูง ..

หวัดดีงับ โข่งเองนะงับ ..

วันหยุดสบาย ๆ (เอ ความจริงโข่งก็หยุดทุกวันนะ งิงิงิ )หมาน้อย(ตัวเขื่อง) อย่างผม อยากมีเรื่องอยากเมาท์อย่างเขามั่ง ..

ที่บ้านคุณแม่ ...ผมมีเพื่อน..เยอะแยะ..ลุงแบ๊ก พี่บ๊อก กะพี่เฉาก๊วย..บางทีก็พี่น้ำตาล ป้าดอลล่าห์ผมมีความสุข และตื่นเต้นทุกครั้งเมื่อเห็นรถเราวิ่งตรงไปในซอยเข้าบ้าน ..แทบรอให้แม่เปิดประตูไม่ไหว ..มีครั้งหนึ่ง..ผมกระโจนออกไปตั้งครึ่งตัว ..แม่ร้องจ๊าก ..ปรากฏว่าแม่ยังไม่ทันปลดสายจูง...จุก สิคุณ ..ผมงี้หัวห้อย ..สภาพเหมือนหมาฆ่าตัวตาย ..แม่ขยุ้มคอแทบไม่ทัน ..(ตอนนั้น โข่งตัวไม่เขื่องขนาดนั้น งับ ถ้าเป็นตอนนี้คาดว่าแม่คงปล่อยให้ตาย)..หยุดเรื่องนี้ไว้ก่อนดีก่า ..เพราะนี่ไม่ใช่ประเด็น.

วันนี้ผมขอเมาท์เรื่องลุงแบ๊ก ซะโหน่ย ..ครั้งแรกที่เห็นลุกแบ๊ก ..ผมทึ่ง..หวาด ๆ ปนสนใจ .. ..ลุงแก..ช่างหยิ่งยะโส ..โอหัง...มั่นใจในตัวเองอย่างร้ายกาจ ..ผมไปบ้านครั้งแรก อายุ เดือนกว่าเอง ..ตัวนี๊ดเดียว ..เล็กกว่าพี่เฉาก๊วยอีก ..ผมรู้สึกว่าลุกแบ๊ก ตัวช่างโตและน่าเกรงขาม ..ใครมาลับ ๆ ล่อ ๆ เดินผ่านหน้าบ้าน ข้างบ้าน พี่แก่เห่าสนั่น ..ไล่ซะเปิด กระเจิดกระเจิง ..ผมละชื่นชมแกจริง ๆ ใหม่ ๆ แกไม่ยอมให้ผมเข้าใกล้เลย ..ผมละก็พยายามผูกมิตร ด้วย ..ดม ๆ ก็แล้ว ทำท่ายอมก็แล้ว ลุงแกเล่นบทขู่สม่ำเสมอ ..เวลาลุงขู่ทีไร แม่ก็ออกมาปราม ..ผลคือ ลุงแกงอน สะบัดสะบิ้ง เป็นหญิงแก่ เจ้าอารมณ์ไปเรย ..มีบ่อยครั้ง ที่ผมเคยเห็นลุงแกงอน จนไม่ยอมกินข้าวด้วย ..

ลุงแกจะ show off สุด ๆ เวลามีผู้บุกรุก ...ยิ่งแม่เรียก เหมือนกับ ยุส่งเลย ..แต่มีขำๆ คือ มีหลายหนผมสังเกต เวลาป้าดอลล่าห์ อัสเซเชียน ข้างบ้าน มาวน ๆ เวียน ๆ ลุงแบ๊กจะเห่านำร่อง ..พอสมาชิกสมทบ อย่าง พี่บ๊อกบ๊อก พี่เฉาก๊วย และ ผมวิ่งตาม ก็จะออกวิ่งนำอย่างขันแข็งเป็นจ่าฝูง ..แต่พอไม่มีใครวิ่งตาม ...แกก็จะถอยเข้าบ้าน แต่ยังรักษาฟอร์ม ดุโดยการเห่าอย่างดุเดือด จนแม่ต้องออกมาปิดประตูรั้ว..ป้องกันไม่ให้ป้าดอลล่าห์เข้ามาขย้ำคอลุงเข้าให้ (ป้าดอลล่าห์ ตัวใหญ่เป็นสองเท่าของลุงแบ๊กแบ๊ก งับ)

ที่นอนที่โปรดของลุงคือ เก้าอี้หวายหน้าบ้าน ซึ่งเป็นที่นั่งของคุณตาด้วย.มาดคุณชายบนเก้าอี้หวาย ช่างร้ายเหลือ ...มีครั้งนึง แม่ไล่ยังไง ลุงแบกก็ไม่ยอมลง ..มาทำตาปริ๊บ ๆ อ้อนสุดชีวิต แม่หมั่นใส้สุด ๆ ได้คว่ำเก้าอี้ ตกลงผ้าคลุม ทั้งหมา ..ลุงแบ๊ก งอนสุดชีวิต วันนั้นทั้งวัน แม่เรียกยังไงก็ไม่ยอมเข้าใกล้ ..แม่อุตสาห์ซื้อไก่ปิ่งมาง้อแล้วนะ..ยังไม่สนใจเลย ..เสร็จผม กะพี่เฉาก๊วย ..งิงิงิ

ผมยังมีเรื่องจะเมาท์ลุงแบ๊กอีกเยอะ ...แต่คงต้องเป็นวันหลังแล้วล่ะ ..ตอนนี้ผมง่วงเต็มที ..(แม่บอกว่าเด้กหลับเยอะ ๆ จะโตเร็ว..ผมต้องโตกว่าลุงแบ๊กให้ได้ งิงิงิ)..ไว้ว่าง ๆ จะมาเมาท์ใหม่นะงับ..

..โฮ่ง โฮ่ง..งื๊ด งื๊ด ..( แปลว่าราตรีสวัสดิ์ พรุ่งนี้เจอกันใหม่งับ)

เอารูปมาฝากให้ดูงับ ลุงแบ๊กแบ๊ก ผู้เฒ่าทรนง