ค้นหาตัวเอง ... ตั้งมั่นละเว้นความชั่ว ทำความดีให้ถึงพร้อม
มีหลายคนถามไถ่เข้ามาค่ะ... ว่ากะปุ๋มเป็นอย่างไรบ้างสบายดีไหม ... ทำอะไรบ้างทุกวันนี้
....
“สบายดีค่ะ” มีวิถีชีวิตที่เรียบง่ายมากขึ้นกว่าเมื่อก่อน ความรุงรังในชีวิตน้อยลง และ “ชีวิต” ชัดเจนมากขึ้น มีเป้าหมายแห่งเส้นทางของการดำเนินไป แต่...ความปรากฏที่อาจมีเกิดขึ้นระหว่างเส้นทางถือว่า... เป็นกำไร “ชีวิต” ให้ได้เรียนรู้
กิจวัตรแต่ละวัน... ตื่นนอนแต่เช้ามืดค่ะ... มืดจริงๆ เลยค่ะ.... เปลี่ยนจากเดิมในอดีตเป็นเวลาเข้านอน มาเป็นเวลาตื่นนอน ประมาณตีสามถึงตี่สี่ ลุกขึ้นมาปฏิบัติกิจวัตรประจำวันแห่งการเรียนรู้... ทางจิต ... จากนั้นก็อ่านหนังสือ ทำ detox --------> จากนั้นเตรียมของใส่บาตรค่ะ หรือว่าหากวันไหนอยู่บ้านที่ขอนแก่น เช้ามืดบางวันก็จะขับรถไปใส่บาตร ... ที่วัดหลวงตา (วัดป่าบ้านตาด).... แล้วก็อยู่ฟังเทศน์ต่อ
หรือไม่ก็หลังใส่บาตรเสร็จ ก็วิ่งสัมผัสอากาศยามเช้า... แล้วก็เตรียมอาหาร... “ทาน”
อาหารแห่งวัน ---------> โยเกิร์ตใส่เมิสลี โอวัลติน ขนมปังโฮลวีทนึ่ง และอาจมีผลไม้ปั่น... และที่สำคัญ ทานมื้อเช้าด้วยค่ะด้วยข้าวกล้อง ไม่ทานเนื้อสัตว์ใหญ่ตั้งแต่ไก่เป็นต้น...ไปค่ะ... นี่เป็นอาหารมื้อเดียวของวัน
เตรียมตัวทำงาน... เขียนหนังสือ ทำงานวิจัย รับ consult …ทั้งงานทางด้านจิตวิทยาและงานวิชาการบางครั้งเดินทางไปเป็นวิทยากร... เรื่อง “ความสุข...ในการทำงาน...และการพัฒนาจิต” ถือว่าเป็นโอกาสแห่งการได้ทำ “ธัมทาน” ค่ะ...
หากว่างปลดปล่อยจริงๆ... ก็ไปเที่ยวค่ะ... ชอบการเดินทาง เพราะการเดินทางทำให้เราได้เกิดการเรียนรู้... ซึ่งเส้นทางการเดินทางนี้มีทั้ง “ภายใน” และ “ภายนอก”....
และที่ขาดไม่ได้ คือ การถ่ายภาพ... และอ่านหนังสือ
ทุกวันที่ต้องทำ คือ “วิ่ง”.... ตอนเย็น... หากอยู่บ้านที่ยโสธร ก็เลือกที่จะปั่นจักรยานไปสถานที่วิ่งริมชี วิ่งประมาณสองรอบบึงใหญ่ประมาณสี่กิโลเมตรต่อวัน สูงสุดได้... แปดกิโลเมตร แต่ที่พอดีสำหรับการทานมื้อเดียว นอนน้อย ทำงานมาก และไม่หนักสำหรับตัวเอง ก็พอดีที่การวิ่งสี่กิโลเมตร สำหรับการวิ่งปฏิบัติภาวนา ... “กายาคตาสติ”...
ตอนเย็นๆ.. หลังจากกลับจากการวิ่งบางครั้งก็อบขนมเค้ก บางครั้งก็อ่านหนังสือ บางครั้งก็เขียนหนังสือ ... และเรียนรู้พัฒนาเพื่อขัดเกลา “จิต” ทุกขณะจิต -------> All Time…
ชีวิตรื่นเริงค่ะ... ผ่องแผ้วและเบิกบาน ... มีทุกข์ก็เรียนรู้ทุกข์นั้น มีสุขก็เรียนรู้สุขนั้น มีความหวังว่าสักวัน... ใช้ทุนหมด ก็อาจจะปลดปล่อยชีวิตให้อิสระมากขึ้น ทำประโยชน์คืน “สังคมและโลกมนุษย์” นี้ได้คล่องสะดวกขึ้น....ค่ะ
Text : Ka-Poom
Photo : Benjee & Ka-Poom