คำคมหรือสุภาษิตต่างๆที่เกี่ยวกับคำสอนไม่ว่าจะเป็นฝ่ายของพุทธศาสนาหรือของจีนเอง ตามที่เราได้เห็นจากวัดบ้างหรือสถานที่ท่องเที่ยวบางที่หรืออาจเคยได้ยินทางโทรทัศน์ วิทยุ ก็ตาม สิ่งเหล่านี้ท่านคิดว่ามันมีคุณค่าหรือไม่ถึงแม้ว่าจะเป็นเพียงประโยคสั้น ๆสำหรับตัวผมเองชอบมากเวลาอ่านแล้วนำมาคิดทบทวนแล้วทำให้คิดอะไรได้มากมาย บางครั้งเราอยู่กับตัวเองโดยความสงบไม่มีเสียงรบกวนเราก็จะได้อะไรดีๆเสมอแต่สำหรับบางคนไม่ได้สนใจอะไรเลย แต่บางคนก็สนใจก็ไม่ว่ากันเพราะเราทุกคนต่างก็ไม่ผิดต่างก็แต่ว่าความคิดคนเราต่างกัน รองแวะมาอ่านดูกันนะครับหากใครสนใจมีหลายรูปแบบให้ศึกษาเพื่อพัฒนาตัวเองและบุคคลที่อยู่รอบกายตัวของเรา
ตัวอย่างดีกว่าคำพูด.
คนดีไม่เบ่ง คนเก่งไม่โม้ คนโตไม่อวด.
เวลาที่ไม่ต้องการ จะนานที่สุด.
ไฟย่อมไม่อิ่มด้วยเชื้อ.
ข้าศึกอะไรไม่เท่าเกิดตาย สหายอะไรไม่เท่าบุญกุศล’
คนมีความรู้มักจะถ่อมตัว แต่คนไม่มีความรู้มักจะหยิ่งยโส.
โลกเป็นบันไดให้บางคนก้าวขึ้น และบางคนก้าวลงเมื่อสมัครใจ.
จนแต่มีเกียรติ ดีกว่ามั่งมีแต่อัปยศ .
เมื่อชีวิตสั้นเข้า อย่าให้ตัวกู - ของกูยาวออก.
คนตาดี มักตกบ่อลึก.
คนทีพูดเพราะจะเลี้ยงท่านด้วยช้อนเปล่า.
จมโลกแล้วยากที่จะปีนขึ้นพ้นโลก.
แม้นจนยากหากมีธรรมประจำใจ ค่าอำไพกว่าเศรษฐีมีสามานย์.
การทำงานอย่าใช้แต่เท้าเดิน จงใช้หัวเดินด้วย.
จงทำดีแต่อย่าเด่นจะเป็นภัย.
การล่ามช้างด้วยใยบัวยังง่ายกว่าสอนคนห่าม.
ภาวะที่ปราศจากรู้ที่ถูกต้องเรียกว่า “อวิชชา” .
คนเป็นคนด้วยปัจจัย ๕ ปัจจัย๔บำรุงรักษากายปัจจัย๕คือธรรมะบำรุงรักษาใจ
ผู้ร้อนรนหม่อนหมอง ต้องพึ่งธรรม.
ความสุขสิ้นง่าย ความละอายหายยาก.
ความทุกข์ต้องซื้อหา ความสุขได้มาเปล่า ขงจื้อนักปราชญ์ชาวจีนมีผู้มักถามเขาว่า “คนเราตายแล้วไปไหน”ขงจื้อตอบว่า“เมื่อเราเป็นๆอยู่นี่เรายังไม่รู้ว่าเรากำลังไปไหน ตายแล้วจะไปรู้ได้อย่างไร”.
สิ่งที่ดีที่สุด เป็นสิ่งที่มีราคาเยาที่สุด.
ถ้าบุคคลใดจะพ้นจากบาปกรรมได้ เพราะการรดน้ำศักดิ์สิทธิ์แล้วไซร้ กบ เต่า ปู งู ปลาและสัตว์น้ำทั้งปวงก็จะได้ไปสวรรค์เป็นแน่.
คนที่ว่าความสนุกเป็นความสุข เขารู้ชีวิตเพียงแค่รสของความอร่อยเท่านั้น.
สิ่งที่ไม่จำเป็นอย่างเหลือเฟือกำลังเป็นสิ่งที่สร้างความทุกข์ที่เหลือเฟือแก่มนุษย์.
ผู้ที่จะเป็นผู้นำประชาชน เขาจะต้องรู้จักวิธีตามหลังประชาชนก่อน.
คนไหนพูดไม่จริง เสียงพูดนั้นก็สู้เสียงไก่ขันและเสียงหมาเห่าไม่ได้.
พุทธศาสนาไม่ใช่วัตถุนิยมพุทธศาสนาไม่ใช่มโนนิยมแต่พุทธศาสนาเป็น...สัจจนิยม.
คนเรามีเวลาโง่ด้วยกันทุกคน แต่ไม่มีใครโง่ตลอดกาล.
ความหวังของผู้ขาดทุนทรัพย์ ก็เหมือนกับธนูขาดลูกศร.
การศึกษาคือ....ผู้นำทาง ความรู้คือ....กุญแจ.
ธรรมะถึงใจแล้ว กินข้าวเปล่าก็อร่อยดี.
บุญต้องหาบ บาปต้องละ.
ตัวบาปที่จริงคือ...ความโง่....
ทำบุญอยากให้คนรู้ ไม่ใช่บุญแท้.
ทำบาปกลัวคนรู้ เป็นบาปแท้.
จงคิดถึงความตายไว้บ้าง.
จงหัดตาย เสียก่อนตายให้คุ้นเคย.
โลกบังธรรม รักชังบังนิพพาน.
ทุกสิ่งทุกอย่างเมื่อมันมาเหมือนฝัน มันก็จะไปเหมือนฝัน...เช่นกัน.
ความเห็นแก่ตัวเป็นศัตรูของ...สันติภาพ.
อุปการะคนอกตัญญูเหมือนเทน้ำอบลงในทะเล.
ความดีมีค่ามากกว่าปริญญาบัตร.
ลมร้ายไม่เคยพัดให้ใครดี.
มีปัญหา ? อย่าท้อแท้ ทางแก้มีเสมอ.
ดีที่...ยกโทษ ดีที่สุด...ลืม.
ความรู้เรื่องชีวิต เป็นยอดของศาสตร์ทั้งปวง.
ดาบสองคม เมื่อฟันคนอื่นได้ มันก็อาจย้อนฟันตนเองได้เช่นกัน.
ยศ...ศักดิ์...คือเครื่องหมายล่อให้คนรักและสงวนความดีนี้ไว้.
มารสังคมล้วนแต่มารยาทดี.
อย่าพยายามทำคนอื่นให้เหมือนใจเราเพราะเราก็ยังทำให้เหมือนใจคนอื่นไม่ได้.
อย่าทำตัวเป็นผู้รับอย่างเดียว จงทำตัวเป็นผู้ให้ด้วย.
อย่าพยายามทำสิ่งที่ได้เท่ากับใจ จงพยายามทำใจให้เท่ากับสิ่งที่ได้.
อย่าทำบ้านให้แข็งแรงกว่าพื้นฐาน แต่จงทำพื้นฐานให้แข็งแรงกว่าบ้าน.
จะเลือกคู่อยู่เลือกรักมักสมบัติอย่าประวัติแต่รูปงามตามคำขานเลือกความดีนั้นแหละไซร้จะได้การ ยั่งยืนนานอยู่เป็นสุขทุกเวลา.
กาลเวลาเป็นวิญญาณของโลก.
สิงห์หมดเขี้ยวเล็บเมื่อใด ก็แพ้สุนัขเมื่อนั้น.
จงฝันเถิดแต่อย่าหวังเลย.
กลัวให้ถูกท่า กล้าให้ถูกที่ ดีให้ถูกทาง.
อิจฉาริษยาเป็นโรคมะเร็งทางวิญญาณ.
ชาติผู้ดีใช่ดีที่มีทรัพย์สินหรือปริญญาหรือหลักฐานหรือโคตรเง่าเผ่าพันธุ์วงษ์สิงคารเครื่องหมายอ่านผู้ดีอยู่ที่...ธรรม.
ความวิตกกังวลบั่นทอนชีวิต.
กิเลสมันไม่เลือก ชาติ ศักดิ์ เกียรติ โง่ ฉลาด ถ้ามันเข้าครอบงำครองใจแล้ว ก็จะทำให้ตัวปัญญามือบอด ตายจากความเป็นคนหมด.
การทำความดีและความชั่วถึงแม้ผู้อื่นไม่เห็นตัวเราเองก็เห็นเอง.
เกิดมาทั้งทีเอาดีให้ได้ จะตายทั้งทีฝากดีเอาไว้.
ผู้มีสติ มีความเจริญทุกเมื่อ.
เมื่อไม่มีสิ่งที่ท่านชอบ ก็ต้องชอบสิ่งที่ท่านมี.
คน...รวย...ไม่จำเป็นจะต้องเป็นคนฉลาดทุกคน คนจน...ก็ไม่ใช่ว่าจะโง่ทุกคน ฉะนั้น...เงินจึงไม่ใช่เครื่องหมายของความดีมีเกียรติเสมอไป.
ชั่วเป็นผี ดีเป็นคน จนเป็นทาน ฉลาดเป็นครู มุทะลุเป็นพาล.
พระพุทธรูปบังพระพุทธเจ้า คัมภีร์บังพระธรรม ผ้าเหลืองบังพระสงฆ์.
ความกลัวทุกชนิด มารวมกันที่ความกลัวตาย.
บาปถุงล้น ก้นถุงรั่ว.
ธรรมะคือระบบการปฏิบัติที่ถูกต้องสำหรับมนุษย์ทุกขั้นทุกตอน.
นัปปฏิกังขา อนาคตัง รักเขยยานาคตัง ภะยัง ไม่พึงพะวงถึงสิ่งที่ยังมาไม่ถึง พึงป้องกันภัยที่ยังมาไม่ถึง.
ให้การศึกษาแก่คนไม่มีศาสนาก็เท่ากับทำให้เขากลายเป็นปีศาจที่แสนรู้ไปเท่านั้นเอง.
ชีวิตไม่พอกับตัณหา เวลาไม่พอกับความต้องการ.
ไร้เจตนาและสารภาพผิดเป็นเครื่องเปลื้องบาป.
ถ้าหย่อนต้องตึง ถ้าตึงต้องผ่อน.
จงลืมสิ่งที่ตนทำ จงจำสิ่งที่ตนได้รับ.
ไม่มีสมบัติชนิดไหน ที่จะบรรจุท้องของคนโลภให้เต็มได้.
ความเงียบสงบ ย่อมไม่อยู่ในตัวมันเอง.
การทำบุญใช่ขนทุนซื้อบุญได้การทำใจใสสะอาดปราศจากละอองเป็นครรลองของบุญทุนไม่ต้องเปลือง.
ชนะโดยไม่มีการต่อสู้ ไม่มีในโลก.
น้ำคอยจุนหนุนเกื้อเรือจึงลอย น้ำแหละคอยจมเรือเมื่ออับปาง.
รู้จักคนง่าย รู้ใจคนยาก.
โคลนตมมากน้ำหลากพาเป็นน้ำใสไหลเย็นล้างโคลนออกสิ้น.
การอยู่โดยปราศจากความหวัง เท่ากับเป็นการฝังตัวเอง.
สิ่งที่น่าประหลาดที่สุดสำหรับคนเราก็คือว่าคนเรามีความรู้มากที่สุดในเรื่องของคนอื่นและสิ่งอื่น แต่...โง่ที่สุดในเรื่องของตนเอง...หากเราพยายามศึกษาจนมีความฉลาดในเรื่องของตนเอง อย่างแจ่มแจ้งแล้ว จะไม่มีความกลุ้มใจเลย.
วันนี้วันเดียว ดีกว่าพรุ่งนี้สองวัน.
ผมเส้นเล็กที่สุด ย่อมมีเงาได้.
ความเห็นแก่ตัวเป็นบิดาของความชั่วทุกชนิด.
แสงสว่างทำลายความมืด ปัญญาทำลายความโง่.
หมาบ้าเกลียดน้ำ คนบ้ากามเกลียดธรรมะ.
พูดจริง พูดหยาบ ยังดีกว่ากล่าวเท็จเคลือบแฝง.
เป็นหัวของลา ดีกว่าเป็นหางของหมา.
ความประพฤติเดินหน้า วิชาตามหลัง.
ร้องไห้กับคนฉลาด ดีกว่าหัวเราะกับคนโง่.
เสียแล้วไม่ให้ ได้แล้วไม่เอา.
รักชาติคือรักธรรมรักธรรมคือรักธรรมชาติรักธรรมชาติคือรักตัวเองใครไม่รักธรรมชาติคนนั้นก็ไม่รักตัวเอง.
หัวใจที่ว่างงาน เป็นหัวใจที่ทุกข์ทรมานที่สุด.
คนเขลาเมาแบกทุกข์ไม่ยอมลุกจนขาเรียวหนักอึ้งอยู่ที่เดียวตลอดชาติเป็นทาสกาม.
ห้ามไฟไม่ให้มีควันได้ฤา.
โทษคนอื่นมองเห็นเป็นภูเขาโทษของเราไม่เห็นเท่าเส้นผมกลิ่นคนอื่นนั้นเหม็นเบื่อเหลือทน กลิ่นของตนถึงเหม็นไม่เป็นไร.
เมื่อเงินพูดได้ สัจจะก็เงียบ.
ความสุขทางเนื้อหนังเป็นประดุจเหวที่ลึกกว้างใหญ่และมึดมิดพอที่โลกทั้งโลกจะตกจม และพินาศ.
ความสงบ เป็นสุขอย่างยิ่ง.
ความเพียร พยายามข่มใจเข้มเข็งอดกลั้นอดทนเป็นธรรมฝ่ายลดฝ่ายทำลายกิเลส.
สุขในการให้ ยิ่งกว่าสุขในการรับ.
ความมักง่าย สะดวก สบายเกียจคร้านละเลยเป็นธรรมฝ่ายสะสมเพิ่มเติมกิเลส.
ไม่คดใช้ทำขอ เหล็กงอใช้ทำเคียว คนคดอย่างเดียวใช้ทำอะไรไม่ได้.
น้ำทีละหยด ทำให้หินสึกได้.
นกทุกตัวต้องจิกอาหารป้อนปากตัวเอง.
ยามที่ทุกข์ธรรมะเท่านั้นเป็นมิตรแท้ในดวงใจ.
มโนธรรมเป็นหมอนที่อ่อนนุ่ม.
สะอาด สะว่าง สงบ เป็นเครื่องหมายของผู้มีใจสูง.
ความดีความชั่วไม่ได้อยู่ที่เชื้อชาติการให้กำเนิดแต่อยู่ที่การกระทำการกระทำพาให้เราดีชั่ว ที่พึ่งของเราคือการกระทำ.
สักวาแดนดินถิ่นสยามจะค้นพบแดนใดสุดใฝ่หาพื้นพิภพทั่งทั้งฝั่งคงคาบนเวหาสรวงสวรรค์ชั้นพรหมินทร์ แดนสงบอยู่ที่ใจใช่ที่อื่นใจชุ่มชื่นด้วยความดีใจมีศีลจะสงบพบความสุขทั่วแดนดิน จนสงบพบได้ที่ใจเอย.
ความอดทนเป็นสิ่งที่ขมขื่น แต่ผลของมันมีรสอันหอมหวาน.
สังคมใดที่เต็มไปด้วยสิ่งยั่วยุ คือยั่วยุทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้นทางกายทางใจ สังคมนั้นจะเกิดความพิการทางประสาทเพิ่มขึ้นทุก ๆ วัน.
มนุษย์พยามยามเอาชนะธรรมชาติทุกอย่างให้ได้แต่น่าเสียดายที่เขาไม่พยายามเอาชนะธรรมชาติแห่งการเห็นแก่ตัวของเขา.
ได้ขีดไฟ ก่อนที่มันจะเผาสิ่งอื่นให้วอดวาย มันย่อมเผาตัวมันเองเสียก่อน.
เวลาและกระแสน้ำ ย่อมไม่คอยใคร.
ต้องทำชีวิตให้อยู่เย็นเป็นสุข อย่าทำให้เดือดร้อนนอนทุกข์.
สวัสดีค่ะ คุณขมิ้นเหลืองเดินดินทิ้งท้ายไว้ที่
ต้องทำชีวิตให้อยู่เย็นเป็นสุข อย่าทำให้เดือดร้อนนอนทุกข์.
ขออนุญาตต่อเติมด้วยคนนะคะ
1. น่านฟ้าทะเลลม
สวัสดีครับคุณเอ๊ะเอ๋
ก้าวเเรกที่พลาดไป มักเป็นก้าวใหม่ที่มั่นคงเสมอ