แขกผู้มาเยือนจากเรือนใกล้(ห้อง)
วันนี้อากาศช่างดีเสียจริงๆ ฉันตื่นเช้าแต่ก็ไม่ค่อยเช้าสักเท่าไหร่เมื่อเทียบกับทุกวันที่ต้องตื่นไปทำงาน ฉันมีความสุขมากเพราะวันนี้ไม่มีธุระไปไหน เป็นวันสำหรับพักผ่อนของฉันจริงๆ หลังจากที่รู้สึกว่าเหนื่อย อ่อนล้า และวุ่นวายมาทั้งอาทิตย์แล้ว ฉันนั่งคิดว่าวันนี้ฉันอยากจะทำอะไรดี กับชีวิตของฉันที่ช่างเป็นอิสระเหลือเกิน ก่อนอื่นฉันโทรไปหาหมอนวดเจ้าประจำที่นวดดีมาก แต่จองคิวยากมากๆ ทำให้ฉันไม่ได้นวดตัวมาหลายอาทิตย์แล้ว โชคดีมากที่เขาว่างช่วง 10.00 - 12.00 ฉันจำเป็นต้องรีบลุกจากเตียงและไปอาบน้ำเพื่อจะได้ไปตามที่นัดไว้ ขณะที่กำลังแต่งตัวอยู่หน้ากระจก ฉันได้ยินเสียง ตะกุก ตะกัก อยู่นอกหน้าต่าง ฉันชะโงกหน้าไปดู ตกใจ! เห็นตัวอะไรไม่รู้ หน้าแหลมๆ ขนชี้สีน้ำตาล เหมือนหนูมาก กำลังไต่สายล่อฟ้าหรือสายโทรศัพท์ฉันไม่แน่ใจ ที่อยู่ข้างห้องของฉัน ฉันคิดในใจว่าหนูที่นี่คงดุแฮะ กล้าปีนมาถึงชั้น 3 เลย ขณะกำลังงง ก็ต้องงงอีกครั้งเมื่อเจ้าตัวน้อยไต่ขึ้นมาสูงเรื่อยๆ จนฉันสามารถเห็นมันหมดทั้งตัว ความสงสัยก็คลายลงหลังจากฉันได้เห็นหางของมัน หางซึ่งยาวเป็นพวงสวยงามมาก มันคือ '' กระรอกน้อย'' นั่นเอง ฉันไม่ค่อยแปลกใจสักเท่าไหร่ที่เจอมัน เพราะห้องของฉันอยู่ริมตึก ซึ่งมีต้นหูกวางใหญ่อยู่ข้างห้อง ปกติฉันจะเห็นกระรอกบ้าง นกนานาชนิดบ้าง เกาะและหยอกล้อเล่นกันบนต้นหูกวางข้างห้องเป็นประจำ แต่วันนี้ไยเจ้ามาหาฉันถึงห้องเชียวหรือ ? เจ้ากระรอกยังคงบ้าพลังโดยปีนขึ้นไปสูงกว่าห้องของฉัน แต่ไม่นานนัก มันก็ไต่ลงมาตามทางเดิม ฉันพูดในใจว่า''เจ้าอย่าเพิ่งไปนะ มาแวะคุยกันก่อน '' ฉันเอานิ้วชี้ไปวางที่กระจกหน้าต่าง เพราะหน้าต่างที่ห้องปิดอยู่ เหลือเชื่อ มันหยุดตามคำเชื้อเชิญของฉัน แล้วเอาจมูกแหลมๆ ของมันมาแตะตรงนิ้วชี้แต่เสียดายที่มีกระจกเป็นอุปสรรคระหว่างเรา มันน่ารักมาก เสียดายที่ฉันหากล้องมาถ่ายไม่ทัน เพราะตั้งแต่เกิดมาไม่เคยสัมผัสกระรอกใกล้ๆ แบบนี้เลย ก่อนจากไปฉันรู้สึกได้ว่ามันยิ้มให้ฉันด้วย เพราะเราได้สบตากัน สายตาของมันส่อแววเป็นมิตรกับฉันมาก ฉันยังจำแววตาของมัน และความรู้สึกที่มีความสุขที่ได้พบกันมาจนถึงบัดนี้ แค่นี้ฉันก็มีความสุขแล้ว ฉันรู้สึกว่าความสุขไม่จำเป็นต้องซื้อหา มาด้วยเงินทองมากมายและยากเย็น แต่ความสุขมันอยู่ที่ใจของเราที่เราจะสามารถมองสิ่งรอบๆ ตัวเราด้วยทัศนคติที่ดีในด้านบวกนั่นเอง
ความเห็น (5)
ความสุขแรกของเช้านี้คือการได้อ่านบันทึกของเบบี้เลยนะจ๊ะ อ่านไปแล้วก็ยิ้มไป พลอยมีความสุขไปด้วยคนจ๊ะ
underthesun
อ่านแล้ว...อ่านคนเขียนด้วย...สุขจริงนะ...อิจฉาจัง
อย่าอิจฉาเลยนะคะ...คุณปริมปราง :-)
คนเรามีทั้งสุขและทุกข์คละเคล้ากันไปค่ะ ขึ้นอยู่กับตัวเราว่าเราเลือกที่จะอยู่ข้างทุกข์หรือสุขค่ะ :-)