สะพานเชื่อมซีกซ้ายขวา สู่วิชาบูรณาการ
สวัสดีครับทุกท่าน
สบายดีกันไหมครับ ผมอยากจะชวนทุกท่านไปเที่ยวกันด้วย Google Earth นะครับ ผมจะชวนมาเที่ยวมหาวิทยาลัยไฮเดลเบิร์กนะครับ ซึ่งมีอายุมานานแล้วครับ ตอนนี้มีอายุประมาณ 622 ปีครับ
มาดูภาพจากมุมสูงก่อนนะครับ
กัปตันจะร่อนบอลลูนลงไปให้ต่ำอีกหน่อยนะครับ จะได้เห็นตัวเมืองกันให้ชัดๆนะครับ
ตัว เมืองเองไม่ได้ใหญ่มากครับ เมืองไฮเดลเบิร์ก ก็เป็นเืมืองมหาวิทยาลัยครับ มีจำนวนนักศึกษาประมาณ 25% ของประชากรทั้งหมดในเมือง โดยประชากรมีประมาณ 130000 คน เราลงไปดูใกล้ๆ ยิ่งขึ้นนะครับ
ด้วย การเป็นมหาวิทยาลัยที่เก่าแก่ที่สุดของเยอรมนี การกำเนิดมหาวิทยาลัยในยุคนั้น ก็มีจำนวนคณะน้อยครับ หลักๆ ก็มีคณะปรัชญา ซึ่งรวมหลายๆ สาขาเข้าไว้ด้วยกัน ไ่ม่ว่าจะเป็นสายสังคมและวิทยาศาสตร์ครับ แต่เมื่อเทคโนโลยีสูงขึ้น สาขาแต่ละสาขามีการค้นคว้ากันมากขึ้น ทำให้แต่ละสาขานั้นโตขึ้นอย่างรวดเร็ว ก็จะมีการแบ่งคณะออกเพื่อให้จัดการบริหารง่ายขึ้น ตอนนั้น คณะคณิตศาสตร์ ก็อยู่ในคณะปรัชญาเช่นกันครับ
ณ ปัจจุบันนี้ เมืองไฮเดลเบิร์ก (ภาษาเยอรมัน อ่าน ไฮเดลแบร์ก) มีแม่น้ำเนคคาร์ แบ่งเมืองเป็นสองส่วน จากภาพจะเห็นฝั่งซ้ายและขวามือ ซึ่งฝั่งซ้ายมือที่เห็นนั้น จะเป็นโซนของสาขาทางด้านการแพทย์ และวิทยาศาสตร์บริสุทธิ์และวิทยาศาสตร์ประยุกต์ครับ ส่วนฝั่งทางขวามือจะเป็นโซนของมหาวิทยาลัยเก่าดั้งเดิม ซึ่งจะเป็นทางสายสังคมศาสตร์ ปรัชญา ภาษาและวรรณคดี ซึ่งตึกเรียนและห้องสมุด โรงอาหารก็จะปนรวมกับภาคเอกชน ผสมบูรณาการกันอย่างลงตัว
บริเวณชายริมเนินภูเขา ก็จะมีตึกบางคณะอยู่เหมือนกันครับ
จาก ภาพด้านบนนี้ ทำให้ผมมองภาพของการแบ่งโซน กันของสายทางวิทย์และสังคมศาสตร์กัน โดยเชื่อมกันด้วยสะพาน ทำให้ผมนึกถึงสมองของคนเราครับ มาดูกันครับว่าทำให้ผมนึกถึงในส่วนไหนครับ
(ภาพจากเมล์ ของเพื่อนเอก นะครับ ได้รับแล้วคิดว่ามีประโยชน์กับผู้่อ่านครับ)
โดย ที่ซีกซ้ายและขวาของสมองของคนเราก็ต้องมีสะพานเชื่อมกัน จะอยู่แต่ซีกใดซีกหนึ่งนั้นคงไม่น่าจะดีแน่ครับ แต่หากมีการบริหารให้สมองทั้งสองด้านนั้นทำงานสื่อสารกันได้ จะทำให้สมองเรามีศักยภาพเพิ่มมากขึ้น
ดังเหมือนมหาวิทยาลัยก็เช่น เดียวกัน ต้องมีการรวมทั้งในด้านทางวิทย์และศิลป์เข้าด้วยกัน บูรณาการสาขาต่างๆให้มีช่องทางการเชื่อมกัน ไม่มีรั้วกั้นระหว่างตัวมหาวิทยาลัยและตัวชุมชน เชื่อมโยงเข้ากันให้เกิดการเกื้อกูลพึ่งพาหาสู่กัน
สำหรับสมองเราจะมีการบริหารจัดการอย่างไรให้ทำงานร่วมกันระหว่างทั้งสองซีกนั้น ก็อยู่ที่แนวทางการบูรณาการของแต่ละคนเช่นกันครับ
ท่านมีความเห็นเพิ่มเติมอย่างไร ฝากแสดงความเห็นต่อยอดกันได้ครับผม
กราบขอบพระคุณมากครับ
เม้ง
ปล. ขอบคุณภาพทั้งหมดจาก Google Earth และ ฟอร์เวิร์ดเมล์ ของเพื่อนเอกครับ
ความเห็น (12)
สวัสดีค่ะน้องเม้ง
- ครูอ้อยมาบอกว่า..เป็นพักๆนะคะ บางทีก็มีซีกทางซ้ายมาก บางวันก็อยากมีแต่ซีกขวาค่ะ ไม่เคยเท่ากันเลยสักวันค่ะ
วันนี้ ซีกทางขวาค่ะ
ขอบคุณค่ะ..จะทำอย่างไรให้เท่ากันคะ
สวัสดีครับพี่อ้อย
- สบายดีนะครับพี่อ้อย ขอบคุณมากๆ เลยครับ
- จริงๆ แล้วผมว่าดีมากๆ เลยครับ ที่มีการสลับข้างกันหนักซ้ายบ้าง ขวาบ้าง เฉลี่ยๆ กันไป คือหมายถึงว่าใช้ทั้งสองข้างอยู่ประจำ
- จริงๆ แล้วก็ไม่ต้องจำเป็นว่าจะต้องเท่ากัน แต่เพียงว่าให้มีการใช้ทั้งสองข้างนะครับ เพราะว่าจริงๆ แล้วงานใดๆ ก็ย่อมมีการบูรณาการสองซีกเข้าด้วยกันครับ
- การมีสะพานเชื่อมนั้นจึงเป็นแนวทางหนึ่งในการที่จะต่อวงจรให้เกิดการกลมกล่อมทางความคิดครับ
- วิทย์สอดไส้ศิลป์....x
- ศิลป์สอดไส้วิทย์....y
- x + y = บูรณาการ
- ขอบคุณมากครับผม
ครูอ้อยนี่โชคดีจริงที่มีน้องชายที่เก่งๆทั้งนั้นเลยค่ะ..ภูมิใจจริงชาตินี้
น้องเอก น้องแอ๊ด น้องเอก น้องเสก น้องมะเดี่ยว น้องหล่า น้องการีม น้องออต น้องเสือ น้องสิงห์ น้อง..วายเยอะแยะไปหมดเลยค่ะ
- ถ้าการใช้สมอง = การใช้ความคิด
- การรับข้อมูล (ซีกขวา) ต้องนำมาประมวลรวมกับ จินตนาการ (ซีกซ้าย) ก็จะได้สูตร x+y=บูรณาการ (อย่างที่ อ.เม้งว่าไว้)
- ปัญหาส่วนใหญ่ที่ปรากฎคือ...การด่วนสรุป..หรือการรีบร้อนตัดสินใจ...
- รับข้อมูลมาปุ๊บ....ถ่ายออกปั๊บ....ขาดการใตร่ตรองและใช้จินตนาการ (อาจารย์ใหญ่บางท่านบอกว่า...ให้แขวนความคิดก่อน ค่อยตัดสินใจ...ไม่ต้องรีบร้อน...คิดให้รอบแล้วค่อยพ่นออกมา)
- หมายถึงการเอาข้อมูลมาแขวนไว้ระหว่างหูซ้าย/ขวา
- หมายถึงการสร้างสะพานเชื่อมระหว่างสมองซีกซ้าย/ขวานั่นไง
- แล้วอะไรที่เป็นนิวรณ์มาสกัดกั้นไม่ให้มีการสร้างสะพาน...หรือมีสะพานแล้วมีเศษขยะอะไรที่มาสกัดกั้นไว้....แล้วจะกำจัดขยะนิวรณ์ที่ว่านี้อย่างไร.....แล้วๆๆๆๆๆ???
ขอบคุณค่ะ อ.เม้ง
สวัสดีค่ะคุณเม้ง
เคยคุยกับชาวเยอรมัน ด้วยความสนุกสนาน ยิ้มแย้มแจ่มใส คุยจนเข้าใจกันดี มีคนบอกว่าเก่งมากๆ คุยกับฝรั่งรู้เรื่อง ดูจะสนุกมาก เห็นยิ้มน้อย ยิ้มใหญ่ สบายมากอยู่แล้ว ก็เยอรมัน เขาฝึกพูดไทย ก็เลยสอนเขาด้วยภาษาไทยล้วนๆ จะไม่ให้แลดูเก่งได้อย่างไร อย่างนี้ถือว่าใช้สมองซีกไหนคะ
สวัสดีครับพี่อ้อย
- ขอบคุณมากครับ เป็นที่โชคดีของผมเช่นกันครับ ได้รู้จัก พี่ชาย พี่สาว เพื่อนหญิงเพื่อนชาย น้องชายน้องสาว เต็มไปหมดเลยครับ
- ขอบคุณพี่สาวมากครับ
สวัสดีครับคุณครูกั๊ต
- ดีใจจังครับ ที่ได้อาหารสมองเพิ่มเติมครับผม...ชอบจังเลยครับผม เรื่องการ ด่วนสรุป
- แขวนความคิดเอาไว้ ผมว่าเผงเลยครับ โดนลม โดนสายตา โดนทบทวน จะความคิดเป็นแก่นที่เหลือและนำไปใช้ได้
- สำหรับคำถามผมชอบมากเลยครับ
แล้วอะไรที่เป็นนิวรณ์มาสกัดกั้นไม่ให้มีการสร้างสะพาน...หรือมีสะพานแล้วมีเศษขยะอะไรที่มาสกัดกั้น ไว้....แล้วจะกำจัดขยะนิวรณ์ที่ว่านี้อย่างไร.....แล้วๆๆๆๆๆ???
- สิ่งที่มาสกัดกั้นไม่ให้สร้างสะพานนั้น ใหญ่ๆ หลักๆ เลยอยู่ที่ตัวเราเป็นส่วนใหญ่ครับ บางทีเราสร้างกำแพงกั้นแทนจะสร้างสะพานเชื่อมครับ เช่นพอทราบว่าการคำนวณอยู่ในทางซ้ายแต่เราเป็นคนศิลป์ ก็เลยไม่สนใจ ในทำนองกลับกันก็เช่นกันครับ
- หากเราดับนิวรณ์ที่เกิดจากตัวเองได้แล้วนั้น ทุกอย่างจะโปร่งครับ สะพานเชื่อมจะโล่ง ข้อมูลถูกส่งไปประมวลผลได้ทั้งสองฝั่งครับ
- หากเราไม่บล็อกความคิดเราก็จะใช้สิ่งที่เรามีอยู่ได้อย่างสมดุลเอง
- จริงๆ แล้วไ่่ม่ต้องคิดก็ได้ว่าใช้สมองส่วนไหนเพียงแต่ไม่หนีที่จะคิด และจินตนาการ พร้อมด้วยความฝันที่กลั่นให้เป็นจินตนาการได้ด้วยครับ
- ขอบคุณมากๆ เลยนะครับ
สวัสดครับพี่
- สบายดีไหมครับ
- ดีใจจังครับ ที่ได้มีโอกาสแลกเปลี่ยนกับคนต่างที่ต่างถิ่นต่างรากเหง้านะครับ ผมก็ชอบมากๆ นะครับ ในการพูดคุยกับคนต่างที่ ถิ่น ราก วัฒนธรรม และอื่นๆ
- สิ่งที่เล่ามาคือใช้สมองทั้งสองซีกครับผม....
- ระบบคิดและถ่ายทอดออกมานั้นผมเชื่อว่ามีการใช้ทั้งสองซีกครับ นอกจากนั้นจะมีระบบ รับข้อมูลแบบฉับพลันเข้าไปเพื่อโยงใยเอาใจเขามาใส่ใจเราอีกครับ จะมีระบบคิดไปรองรับ ประมวลผลก่อนจะพูดและกระทำต่อไปครับ
- มีหลายๆ อย่างครับ บางทีเราศึกษาเอาจากตัวเองได้นะครับ เป็นการมองว่าตัวเองกำลังทำอะไรแล้วใช้กระบวนการอย่างไร
- ขอบคุณมากๆ ครับ
สวัสดีค่ะคุณเม้ง
ช่างคิดดีนะคะ..และภาพหนึ่งภาพก็แทนคำได้มากมายเช่นเดียวกัน
สมอง 2 ซีกตลอดจนหน้าที่ของมันทำให้เรามีความเข้าใจที่ชัดเจนขึ้นว่าสมองซีกใดมีลักษณะแบบไหน..แต่อย่างที่คุณเม้งว่านั่นแหละค่ะในการทำกิจกรรมใดๆก็ตามย่อมต้องใช้สมอง 2 ซีกประสานกัน มากบ้างน้อยบ้างก็แล้วแต่ เพราะสมองของเราทำงานสลับกัันไปมาตลอดเวลาผ่านสะพานเชื่อมแบบที่คุณเม้งทำให้เห็นนี่แหละค่ะ อุปมาก็คงเหมือนรถ คน สัตว์ที่เดินขวักไขว่สัญจรผ่านเส้นทางต่างๆเพื่อไปมาหาสู่กันระหว่างสองฟากของมหาวิทยาลัยนี่แหละค่ะ
และในขณะที่สมองซีกขวาทำงานก็ใช่ว่าสมองซีกซ้ายจะหยุด เพิกเฉย ( เหมือนเจ้าของสมองแบบเบิร์ดที่มักจะอู้งานเป็นพักๆแล้วแต่จะหาโอกาสได้ ^ ^ ) ..เพราะเค้าก็จะทำงานไปด้วยแล้วแต่ว่า " เนื้องาน " เป็นอย่างไร..เมื่อมี " เนื้องาน " สมองส่วนที่เกี่ยวข้องกันก็จะทำงานอย่างแข็งขัน.. การทำงานของสมองทั้ง 2 ซีกจึงเป็นการทำงานแบบบูรณาการโดยไม่มานั่งแบ่งแยกว่านี่งานของฉัน นั่นงานของเธอ ( แบบเจ้าของสมองเลยซักนิดนึง )
เมื่อคุยกับนักคณิต ฯ ก็ขอยกตัวอย่างนี้ละกันค่ะ..การเรียนคณิต ฯ ยุคโบราณนั้นจะเน้นแต่กระบวนโจทย์ปัญหาที่มีทางเดียว แต่ในปัจจุบันได้มีการเน้นกลยุทธ์ทางความคิดแบบการแก้ปัญหาเชิงซ้อนและสร้างสรรค์ ซึ่งเป็นการสนับสนุนให้สมองทั้ง 2 ข้างใช้งานร่วมกันในเชิงวิชาการ ...มิใช่ " เอียงซ้าย " อย่างแต่ก่อน แต่ก็อีกนั่นแหละค่ะเรายังมีคุณครูู่อยูุ่่อีกหลายๆท่านที่ยังติด ชินกับวิธีคิดแบบดั้งเดิมอยู่ อิ อิ อิ...
เป็นเพราะการทำงานร่วมกันของสมอง 2 ซีกนี่แหละค่ะ ทำให้คนเราแตกต่างกันมากมายทั้งบุคลิกภาพ ความคิด นิสัย ความถนัด สุดแต่ว่าสมองส่วนไหนมีศักยภาพหรือถูก " ฝึกปรือ " มามากกว่ากัน...
การฝึกให้เด็กๆใช้สมองทั้ง 2 ซีกจึงเป็นความสำคัญยิ่งสำหรับผู้ปกครองทุกๆคน เพราะอะไรก็ตามที่มีพื้นฐานดี ย่อมง่ายต่อการต่อยอดและส่งเสริมอย่างเต็มศักยภาพที่เค้ามี เพราะเราพบกันแล้วว่าอัจฉริยะบุคคลทั้งหลายที่ประสบความสำเร็จโด่งดัง มักเป็นบุคคลที่ใช้สมองทั้ง 2 ซีกประสานกันอย่างเป็นขั้นตอน..และโครงข่ายโยงใยในสมองก็สามารถพัฒนาเต็มที่ได้ถึง อายุ 25 ปี ! ( จากเดิมเชื่อกันว่าจะแตกราก สาขาของเดนไดรท์ แอกซอนได้ถึงแค่อายุ 16 ปี ...ได้กำไรมาตั้งเยอะแน่ะค่ะ )
ขอบคุณมากค่ะสำหรับบันทึกที่แสดงให้เห็นว่าการทำงานของสมอง 2 ซีกแบบบูรณาการนั้นเป็นเช่นไร ^ ^
ี
สวัสดีครับคุณเิบิร์ด
- ขอบคุณมากครับคุณเบิร์ด ใช่ครับ ผมชอบภาพกว่าตัวหนังสือครับ เพราะอ่านภาพเราจะได้รับรู้การจินตนาการของคนวาดที่ได้รับข้อมูลจากสิ่งอื่นๆ มาอีกทีหนึ่ง แต่ในทางกลับกัน ตัวอักษรเป็นการเปิดมุมมองของการจินตนาการครบเลยครับ เพราะเราต้องจินตนาการเองทั้งหมด
- สำหรับสมองนั้น เห็นด้วยเลยครับ ว่าเราจะแยกกันทำงานคงเป็นไม่ได้ เพียงแต่เราต้องร่วมกันคิดและมีความหลากหลายในมุมมอง เช่นผมเป็นนักคณิตศาสตร์ ผมก็ควรจะมองจากมุมมองของฝั่งซ้ายบ้าง ขวาบ้าง ว่าเห็นอะไรแตกต่างอย่างไรบ้าง จินตนาการว่าเรานั่งอยู่บนยอดเินินใดเนินหนึ่งของเนื้อสมองอาจจะเห็นอะไรแตกต่างกันครับ
- สำหรับเรื่องการบูรณาการคณิตฯ นั้น จริงๆ แล้วกว่าจะได้มาเป็นสมการนั้นผ่านกระบวนการหลายๆ อย่าง จากธรรมชาติแปลงเป็นตัวอักษรและกว่าจะได้เป็นสมการ เมื่อได้สมการแล้วแปลงหาคำตอบ แก้ปัญหาได้คำตอบแล้วแปลคำตอบให้เป็นความหมายทางภาษาแปลความอีกทีหนึ่งจนได้คำตอบสำหรับหลายๆ อย่างต่อไปครับ กระบวนการแปลงและคิดตรงนี้ ก็จำเป็นต้องขับรถข้ามสะพานกันบ่อยๆ ครับ ขนย้ายข้อมูลแนวคิดกันไปคุยกันครับ
- มีอะไรที่เราควรจะศึกษาลึกๆ อีกเยอะครับ เพื่อจะบริหารให้สมอง ที่มีน้ำมีเนื้อสมอง มีสารเคมีในสมองทำงานและหลั่งสารตามที่ควรเป็น
- ขอบคุณมากๆ นะครับผม ที่มาช่วยต่อเติมการบูรณาการสมองร่วมกันครับ....
- ขอบคุณมากครับผม
- ตามมาเก็บข้อมูลคะ
- ในฐานะคนที่เคยลงไปเดินบนสะพานนี้..อิอิ
- ต้องขอย้ำว่า...ทั้งสองฝั่งสะพานสวยงามมาก
- ฝั่งหนึ่งมีตึกรามบ้านช่องเก่าแก่..ที่ทรงคุณค่า
- อีกฝั่งก็มีทั้งต้นไม้...และบ้านเรือนงดงาม
- อยากเรียกว่าสะพานเชื่อมใจคะ
- และเชื่อมสมองทั้งสองซีกไงคะ
- แม้จะขวาจัดอย่างไรก็ต้องมีเอียงซ้าย
- หรือซ้ายจัดอย่างไรก็ต้องมีขวาซ่อนอยู่
- ในบางครั้งมนุษย์ตัดสินสิ่งใดจากใจสั่งมาคะ
- หลายครั้งคะที่มนุษย์ทำลงไปโดยไม่ยึดกฏระเบียบใดๆ...กลไกในสมองมนุษย์ซับซ้อนมากนะคะ...ยากจะตัดสินได้
- แล้วทำไมทุกคนถึงไม่คิดเช่นเดียวกันละคะ
สวัสดีครับคุณนารี
- ขอบคุณมากครับผม ที่มาร่วมถ่ายทอดประสบการณ์ร่วมนะครับ
- เด็ดมากที่ สะพานเชื่อใจ ครับผม
- ท้ายที่สุดแล้วคือใจเดียวกัน สมองเดียวกัน คนเดียวกัน สิ่งเดียวกัน เชื่อมโยงกัน อย่างหาข้อวิเวกไม่ได้ใช่ไหมครับ
- แล้วทำไมทุกคนถึงไม่คิดเช่นเดียวกันละคะ
- หากสิ่งนั้นคือความขัดแย้ง ผมเชื่อว่า ความขัดแย้งก็เป็นหนทางแห่งการพัฒนาครับ
- มองกันจากมุมมองต่างๆ กันจะทำให้เราได้ภาพที่คมชัดมากยิ่งขึ้นครับ
- เพราะคนเรามองได้แค่ 180 องศาเท่านั้น เราต้องใช้กระจก กระจกที่ใสพอที่จะส่องให้เราเป็นตัวเรามากยิ่งขึ้น
- ขอบคุณมากๆครับ ที่ทำให้ผมคิดต่อได้เพิ่มไปอีกนะครับ