การรวมกลุ่มกันทำความดีหรือขับเคลื่อนระบบใหญ่ ๆ ของสังคม เป็นเรื่องที่มีประโยชน์มาก เพราะถ้าทำคนเดียวหรือหน่วยงานเดียวพลังไม่เพียงพอ
ช่วงที่ผมเป็นคณบดีหรือเกี่ยวข้องกับการบริหารคณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ คือราว ๆ พ.ศ.2523 - 2532 ได้เกิดการรวมตัวของคณะแพทยศาสตร์ที่ตั้งอยู่ในส่วนภูมิภาค (ขณะนั้นมี 3 แห่งคือ เชียงใหม่ ขอนแก่น สงขลา) เป็นที่ประชุมคณะแพทยศาสตร์ส่วนภูมิภาค แลกเปลี่ยนเรียนรู้แนวคิดและแนวปฏิบัติเพื่อการพัฒนาระบบบริหารจัดการ การเรียนการสอน การวิจัยและบริการ เกิดการขับเคลื่อนการพัฒนาเป็นที่กล่าวขานกันมาจนปัจจุบัน
ในขณะเดียวกันก็มีกลไกประสานงานความร่วมมือระหว่างกระทรวงสาธารณสุขกับคณะแพทยศาสตร์ด้วย เรื่องของความร่วมมือและ
การรวมกลุ่มนี้ค่อย ๆ พัฒนาจนเกิดเป็น "กลุ่มสถาบันแพทยศาสตร์แห่งประเทศไทย" (กสพท.) ในปี พ.ศ.2532 อ่านเรื่องราวของกลุ่มฯ ได้ที่ www.cotmes.org/about0.html
วิจารณ์ พานิช
25 ก.ย.50
ไม่มีความเห็น