สิ่งที่คุณเห็น...อาจจะไม่ใช่สิ่งที่คุณคิด....บางคนเชื่อมั่นในสองตาที่เห็นว่าเป็นของจริงแล้วประมวลกับความคิดประสบการณ์ ตัดสินใจในสิ่งที่พบเห็นทันที....ถ้าลองประวิงเวลาไว้....แล้วเปิดใจ..เพื่อพบสิ่งใหม่ๆ ที่คุณอาจจะคิดไม่ถึง...ตัดสินใจในสิ่งที่พบช้าลง อาจเห็นมุมมองที่ต่างออกไปจากเดิมและอาจเป็นแรงผลักดันให้มีความคิดสร้างสรรค์ในสิ่งที่ตนไม่เคยคิดมาก่อนก็ได้
“ ครั้งแรกที่เห็น...อาจคิดว่าเป็นไปไม่ได้ ” Blue ocean หรือน่านน้ำสีคราม สอนให้เรามองเห็นแผ่นดินที่ไม่มีอยู่ในแผนที่ การมองเห็นในสิ่งที่คนอื่นมองไม่เห็น ถือว่าเป็นโอกาสทองในการประสบความสำเร็จก่อนคนอื่น สิ่งต่างๆที่เกิดขึ้นล้วนเกิดมาจากความคิดที่อยู่บนจินตนาการทั้งนั้น จนคิดว่ามันเป็นแค่ภาพในจินตนาการ เหมือนเครื่องบิน ทำด้วยเหล็กทั้งนั้นใครจะคิดว่ามันจะลอยได้บนอากาศ แต่มันก็เริ่มจากความจินตนาการของพี่น้องตระกูลไรด์ ที่อยากไปไหนมาไหนได้เร็วเหมือนนก ทำให้รู้สึกอิสระ ในยุคของเขาใครๆก็คงจะหัวเราะในความคิดนี้ว่าเพ้อฝันเป็นไปไม่ได้ ถ้าเขาอายุยืนมาถึงเดี๋ยวนี้ก็จะเห็นว่าทุกอย่างมีโอกาสเป็นไปได้ทั้งนั้น ซึ่งสิ่งนั้นกลายมาเป็นพาหนะธรรมดาในยุคนี้
การมีคนที่มีความคิดเห็นต่างจากคนอื่นในหน่วยงานก็เป็นสิ่งที่ดีเหมือนกัน การที่มีความคิดเห็นเหมือนกันหรือสอดคล้องกันไปซะหมดจะไม่ทำให้เกิดสิ่งใหม่ๆออกมา การแตกต่างทางความคิดสะกิดมุมมองให้เห็นในมุมที่เราคาดไม่ถึง ทำให้การแลกเปลี่ยนเรียนรู้บนมุมมองนี้สำคัญมาก ซึ่งส่วนมากคนมักมองข้าม กลายเป็นความขัดแย้งทางความคิดในทางลบซะมาก เป็นช่องว่าง ( Gap) ที่น่าเสียดายมาก แต่ในมุมมองของ KM จะเห็นว่าเป็นการขัดแย้งทางความคิดเชิงบวก เล็งเห็นประโยชน์บนการขัดแย้งที่ลงตัวในความคิดสร้างสรรค์
ในห้องเรียน ป.โท มีเพื่อนที่เป็นเด็กพิเศษ ( พิการทางหู และพูดไม่ได้ ใช้ภาษามือในการสื่อสารหรือใช้วิธีเขียน) แต่มีความคิดเป็นเลิศและสร้างสรรค์ ทำให้เพื่อนๆทึ่งในความคิดของเขาเสมอ เราไม่เคยพลาดโอกาสในการที่จะให้เขาแสดงความคิดเห็นร่วมด้วยทุกครั้ง สิ่งเหล่านี้เราได้มองเข้าไปในใจของเพื่อนเห็นถึงความคิดที่พิเศษ
รูปร่างภายนอก...อาจเป็นกลลวงทางความคิดก็ได้...คนรูปหล่อไม่ใช่จะเป็นคนที่ดี ที่เก่งเหมือนที่เห็นภายนอกเสมอไป คนขี้เหล่..หน้าตาไม่ดี อาจจะเป็นคนที่เลิศในทางความสามารถด้านใดด้านหนึ่งก็ได้ ดังนั้นไม่ควรดูถูกคนอื่นโดยมองเฉพาะรูปลักษณ์ที่สวยงามภายนอก ควรจะมองลึกไปถึงการกระทำที่มองให้เห็นถึงตัวตนที่แท้จริงของเขา เหมือนลุงเสรี..นักบุญแห่งราชบุรี..คนบ้าสองสลึง ที่ทำให้คนรักและเชื่อใจในการให้ข้าวของไปทำบุญร่วมมากมายโดยมั่นใจว่าของทุกอย่างนั้นจะถึงวัดและได้บุญทุกครั้ง การกระทำบ่งบอกถึงจิตใจที่ดีงามของลุงเสรีซึ่งตรงข้ามจากคนบ้าในสายตาคนอื่นที่ไม่รู้จัก.
แล้วคุณล่ะ..!..เคยไหม? ที่ตกลงไปในหลุมดำหรือช่องว่างทางความคิดหรือกลลวงทางตาและความคิดที่หลอกให้เราติดภาพลักษณ์ภายนอก ทำให้พลาดโอกาสที่จะได้เรียนรู้ในสิ่งที่มหัศจรรย์ ที่เราคาดไม่ถึง.
ไม่มีความเห็น