กระบวนการจัดการความรู้ ทำให้เกิดประสบการณ์ มุมมองใหม่ๆ เกิดการเรียนรู้ทุกวินาที เชื่อโยงสิ่งที่คิดสู่ภารกิจและชีวิต
13-14 กันยายน 50 ผมได้มีโอกาสร่วมกระบวนการพัฒนาองค์กรด้านการจัดการความรู้เพื่อพัฒนาบุคลากรแกนนำของ สพท.ลำพูน 2 โดยมีจุดมุ่งหมายนำมวลประสบการณ์ มาแลกเปลี่ยนเรียนรู้ผ่านกระบวนการเรื่องเล่าเร้าพลัง เพื่อสกัดเป็นองค์ความรู้ในการพัฒนางานในองค์กร
การประชุม ได้จัดที่ดอยอินทนนท์ ซึ่งเมื่อเราได้เริ่มเข้าเขตดอย เหมือนกับว่าก้าวสู่ห้องแอร์ จัดที่นั่น พักที่นั่น ห้องประชุมเปิดโล่ง อากาศเย็นเพราะลมและละอองฝนที่โปรยปรายตลอดวัน
วันที่สองตอนบ่าย ๆ เมื่อสิ้นสุดการประชุม นั่นเองทำให้ผมมีโอกาสได้ก้าวสู่จุดสูงสุด.....คือเราได้ขึ้นไปยืนอยู่ ณ จุดที่สูงที่สุดในประเทศไทย
โอกาสนั้น ไม่มีใครที่ยืนอยู่สูงกว่าเรา แต่ก็รู้สึกหนาว เพราะทั้งฝนทั้งลม แต่ที่มีคำกล่าวว่า ยิ่งสูงยิ่งหนาว นั้นน่าจะจริงในคำเปรียบเทียบเพราะว่าสูงนั้นหนาวแน่แน่ ...แต่ในชีวิตจริง เมื่อถึงจุดสูงสุดของชีวิต โดยการประสบความสำเร็จในหน้าที่ และการดำรงชีวิต ทำให้หนาว หรือหวั่นไหวใจจริงๆ หรือ ...กลัวว่าใครไม่กล้ามายืนเทียบเคียง หรือกลัวว่าใครจะมายืนเหยีบบ่าเรา ให้สูงกว่าเรา ....หรือเพราะใจเราที่มีกิเลศ ไม่อยากให้ใครมาเทียบเทียม....นั่นคือความทุกข์ที่เราคิดสร้างมันขึ้นมาเอง
ทำไมไม่คิดว่า เมื่อยืนอยู่จุดสูงสุด ทำไมไม่ภูมิใจ ทำไม ไม่ดึงคนที่อยู่ต่ำกว่าเรา มายืนเคียงข้างร่วมกับเรา เพราะพื้นที่ยืนก็มีอยู่ตั้งเยอะ และ เมื่อมีคนมาเป็นชุมชนของเราจะทำให้เราไม่โดดเดี่ยว มีเพื่อนร่วมคิด ร่วมทำ และร่วมเป็นพลังใจ ยืนอยู่อย่าสูงกว่าเขา ไม่ทำตัวเป็นคนเหนือคน แต่ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ทุกคน แต่เราก็ควรก้มมองคอยประคองเขา นั่นคิดว่า คงจะไม่ทำให้คำเปรียบเปรยที่ว่ายิ่งสูงยิ่งหนาวเป็นจริง......
KM ช่วยท่านได้จริงๆนะจะบอกให้....
สวัสดีค่ะ
การช่วยดึงคนที่ต่ำกว่า ให้มายืนเคียงข้างเรา เป็นสิ่งที่ทำแล้ว จะสุขสุดๆ
บุญ คือความสุขที่ได้รับ
ความสุขใจคืออิ่มบุญ สุขใจ สบายกาย ไม่แก่ง่าย และ สุขใจจริงๆ
ขอบคุณครับผม
ก่อนหน้านี้ไม่มีความรู้เรื่อง KM เลยค่ะ เสียดายตอนไปสอบแม่ฮ่องสอนตอบไม่ได้เลย เดาอย่างเดียว ถ้าเป็นตอนนี้ไปสอบคงทำได้ น่าเสียดายจริง ๆ ค่ะ