สิ่งดีที่ราชภัฏ : วันครุสักการะ
สัปดาห์ที่แล้ว หลังจากทราบว่า นักศึกษาเอกสังคมศึกษา กำลังดำเนินการเพื่อมอบของที่อยากมอบให้กับอาจารย์....ซึ่งท่านกำลังเกษียณสิ้นเดือนกันยายนนี้
ผมทราบอย่างนั้น จึงเรียกนักศึกษาเหล่านั้นมาคุยกัน โดยให้ความคิดไปว่า น่าจะมาทำรวมกันดีกว่าหรือไม่ เพราะอาจารย์ท่านจะได้เห็นพลังของเราซึ่งแม้จะมีอยู่เพียงน้อยนิดไม่ถึง ๓๐ ชีวิต
แต่ละคนเห็นความสำคัญ จึงตกลงร่วมกันเป็นเอกฉันท์ (ไม่มีการคัดค้านใดๆ...แน่นอนว่าผมต้องพูดถึงความเป็นครูที่ไม่ใช่ใครๆก็เป็นได้ แม้ผมเองก็ใช่จะเป็นครูได้ แต่เขาเหล่านั้นกำลังจะไปเป็นครูกัน) กำหนดให้วันนี้แหละเป็นวัน "ครุสักการะ" เด็กๆ แบ่งหน้าที่กัน โดยปี ๒ รับเรื่องจัดเตรียมพวงมาลัย เทียนแพ ส่วนปี ๓ จัดเตรียมเรื่อง อาหาร (แล้วแต่จะไปคิดกัน) (ส่วนปี ๓ ไม่สามารถเข้าประชุมได้ เพราะติดเรียน)
กำหนดการที่ตั้งไว้คือ
- เมื่อจัดเตรียมสถานที่เรียบร้อย
- ทุกคนนั่งราบ
- เชิญอาจารย์.....เข้าห้องประชุม (อาจารย์สอนอยู่ แต่ก็ไม่ปฏิเสธสำหรับเราซึ่งมีมากกว่า..กิจกรรมเสร็จท่านก็ไปสอนต่อ)
- นักศึกษาแต่ละปี แสดงสิ่งที่อยากแสดงให้อาจารย์ได้รับรู้
- เตรียมเครื่องสักการะคุณครู กล่าวคำขอขมา มอบเครื่องสักการะ
- อาจารย์...ให้โอวาท
- นักศึกษามอบสิ่งที่อยากมอบให้
- รับประทานอาหารร่วมกัน
ทุกอย่างเป็นไปอย่างเรียบร้อย....เสียดายนักไม่ได้บันทึกวีดีโอ
ไม่มีเสียงปรบมือ...แต่มีเสียงหัวเราะอย่างชื่นใจ...มีการร้องไห้...มีความรัก...มีความอบอุ่น....รุ่นพี่ที่ทำงานแล้วก็ยังอุตส่าห์มากัน...น้องๆ กล่าวขอโทษอาจารย์ที่เคยโดดเรียน...ทุกคนเขียนความประทับใจใส่กระดาษ..มอบให้อาจารย์...น้ำตาที่ย้อยลงอาบแก้มระหว่างสะอึกสะอื้นพูดไปพลาง ต้องหยุดไปพลาง...นี่กระมังความรักความอบอุ่น....ไม่ใช่ทุกคนจะทำให้มีได้...ถ้าอาจารย์คนนี้ไม่ใช่อาจารย์.....
สิ่งนี้ไม่ได้เกิดจากการบังคับให้ทำเหมือนงานไหว้ครู
ทุกคนกินข้าวร่วมกัน.....
ความเห็น (3)
วันเกษียณราชการงานคุณครู
อันตัวหนูเคยเข้าร่วมแล้วครึ่งหนึ่ง
ซึ่งครั้งนั้นเห็นพี่พี่คิดคำนึง
ไม่อยากให้มาถึงวันแบบนี้
หนูถูกเชิญให้ไปร่วมร้องเพลงแหล่
เพลงของไทยของแท้ในวิถี
อวยพรให้คุณครูเกษียณนี้
ให้อยู่ดีมีสุขทุกวันคืน
เห็นทั้งครูทั้งพี่หลั่งน้ำตา
มือก็กุมกำผ้าคนละผืน
เช็ดน้ำตาที่รินไหลในค่ำคืน
แห่งความเศร้าสะอื้นกันทุกคน
ศิษย์รักครูครูรักศิษย์จิตผูกพัน
ศิษย์สุขสันต์ครูยิ้มสัมฤทธิ์ผล
ศิษย์ทุกอยากครูช่วยเหลือไม่เคยบ่น
ศิษย์และครูอดทดมาด้วยกัน
* แวะมาแต่งกลอนให้เช่นเคยเจ้าค่ะ...ช่วงนี้อารมณ์กลอนกำลังขึ้น คิคิ...... หนูรักคุณครูทุกๆๆคนเจ้าค่ะ *
เป็นกำลังใจให้คุณครูเจ้าค่ะ ----------> น้องจิ ^_^
เป็นบรรยากาศที่เรียบง่าย และ งามครับ ตัดพิธีรีตองที่ฟุ่มเฟือยออกไปก็ดีครับ
ง่าย งาม
สวัสดีครับน้องจิราภรณ์
- ความเก่งนี้ ไม่เคยปราณีน้องจิเลยจริงๆ :-)
สวัสดีครับ อ.เอก
- เป็นสิ่งดีอีกสิ่งหนึ่งที่ผมรู้สึกดีครับ