วันนี้ผมได้ไปสอนภาษาอังกฤษชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 เวลา 10.00 น. ซึ่งห้องเรียนชั้นป.4/1 อยู่อีกตึกหนึ่งซึ่งเป็นปูน สนามวันนี้แฉะมาก ฝนก็ตกมาทั้งคืน ในชั่วโมงวันนี้ฝนก็ยังตกปรอย ๆ อากาศครึ้มฝน
พอตอนกำลังจะเข้าห้องเรียน มีนักเรียนวิ่งออกมาจากห้อง (ห้องอยู่ชั้นล่างสุด) แล้วตะโกนกันว่างู ซึ่งผมก็ดันไปเห็นพอดี ก็เรียกเด็กออกมาให้หมด มีเด็กผู้ชาย 4 -5 คนใช้ไม้ตีงูอย่างรวดเร็ว เป็นงูไซคอแดง มันโดนตีหลังเข้าอย่างจัง มันผงกหัวขึ้นแล้วก็พยายามพุ่งตัวหนี แต่ไม่ทันเสียแล้ว เด็กคนหนึ่งตีที่หัวมันอย่างแรง จนมันตายสนิท ผมจึงบอกให้เด็กเอางูไปทิ้งถังขยะ พร้อมถอนหายใจ หนึ่งคือสงสารงูตัวนั้นเหลือเกิน เพราะมันไม่รู้อิโหน่อิเหน่ สองคือกลัวงูจะไปกัดเด็ก เพราะมันเลื้อยเข้าหาโตะที่นักเรียนกำลังนั่งอยู่พอดี เด็ก ๆ ผู้หญิงตกใจผวาไปตาม ๆ กัน ส่วนผู้ชายไปมุงดูงูที่ตายแล้ว ลักษณะงูเหมือนงูแสงอาทิตย์ ซึ่งเป็นงูไม่มีพิษ แต่เด็ก ๆ บอกว่าถ้าถูกมันกัดก็มีพิษก็ไม่รุนแรง บางคนก็แพ้ แต่ผมเองก็ไม่มีความรู้เรื่องงูเท่าไหร่
เท่านั้นยังไม่พอ มีเด็กคนหนึ่งบอกกับเพื่อนว่า วันนี้วันศีล (วันพระ) ซึ่งถือว่าเป็นวันศีลใหญ่มาก ผมได้ยินก็อึ้งไปพอสมควรนะครับ
ตกลงชั่วโมงนี้ผมจึงสอนคำว่า snake ให้นักเรียน โดยนักเรียนทุกคนได้รู้ของจริง ซึ่งผมเชื่อว่าเด็กห้องป.4 ทุกคน จะจำคำว่า snake ไปนานแสนนานล่ะ เพราะทุกคนเจอของจริง และงูตัวนั้นได้สังเวยชีวิตให้กับการศึกษาในครั้งนี้
ที่มาบันทึกวันนี้ก็รู้สึกรันทด และคิดอะไรหลาย ๆ อย่างนะ ว่า ทำไมงูตัวนั้นต้องเลื้อยเข้ามาที่โต๊ะนักเรียน แล้วทำไมต้องเป็นเวลาสอนของผมด้วย ถ้าหากเด็กไม่เห็นงู มันจะกัดเด็กไหม ทำไมงูต้องออกมาวันนี้ด้วย มันเป็นกรรมของใครกันแน่ คนหรือสัตว์ ฯลฯ ผมเองปกติก็ไม่ได้หวั่นไหว Sensitive อะไรมาก ก็รู้สึกหดหู่ใจ อาจจะเป็นเพราะว่านี่เป็นวันพระ หรือ เห็นภาพที่งูถูกฆ่าตายโดยเด็ก ๆ ที่บริสุทธิ์ หรือว่างูบริสุทธิ์ก็ไม่รู้นะครับ .....
ถ้าใครแวะผ่านมาอ่านบล๊อกของผมวันนี้ก็ช่วยแสดงความคิดอะไรซักอย่างให้ผมด้วยนะครับ...
สิ่งที่ได้นักเรียนได้เรียนรู้ภาษาอังกฤษ โดยการใช้สื่อของจริง (งูเป็น ๆ และตายไปแล้วด้วย) ถ้าหากมันเกิดประโยชน์แก่เด็กในอนาคตข้างหน้า (ภาษาอังกฤษ) ขอยกความดีและบุญกุศลให้งูตัวนั้นด้วยเถิด
ขอให้งูจงไปสู่สุคติ อย่ามีเวรซึ่งกันและกันเลย
ไม่มีความเห็น