สุกัลยา50

เรื่องง่ายๆ ที่แสนยาก

อาคารประชาสัมพันธ์  กองผลิตสื่อประชาสัมพันธ์  กลุ่มงานผลิตสื่อสิ่งพิมพ์

แผนกสิ่งพิมพ์สำเร็จ

ช่วงเช้า

     ในวันนี้เราก็ได้เข้ามาอยู่ในโรงพิมพ์อีกครั้งจากเมื่อวานที่เข้ามาอยู่แค่ครึ่งวันแต่วันนี้เราอยู่ทั้งวันค่ะ วันนี้งานที่เกี่ยวกับเครื่องจักรไม่มีมีแต่งานที่เกี่ยวข้องกับสองมือของเรา งานที่ได้ทำวันนี้ เป็นงานที่ดูเหมือนง่าย แต่ขอบอกไม่ง่ายอย่างที่คิด การเรียงหน้ากระดาษเพื่อเย็บเล่มในเครื่อง เรียงกระดาษ พี่นวยจึงให้เราหัดจ๊อกกระดาษ ( การจ๊อกกระดาษคือ การที่เราทำให้กระดาษแตกออกจากกัน เพื่อใส่ในเครื่องพับหรือเครื่องเรียงจะได้ไม่ติดกัน) งานที่ทำฟังดูเหมือนง่าย แต่คนที่ไม่เคยทำมาก่อนอย่างเรานั้นคือเรื่องที่ยากพอสมควร

ขั้นตอนการจ๊อกกระดาษ

     เราหยิบกระดาษมาประมาณครึ่งรีม ใช้มือทั้งสองข้างจับกระดาษให้แน่น ใช้นิ้วหัวแม่มือกดข้างหน้าและอีก4นิ้วยกขึ้นมาจากพื้น งอเข้าหากันแล้วดึงให้ตึง ต่อมาถึงขั้นตอนการโยนกระดาษยากมากๆ เราต้องใช้มือประคองกระดาษแล้วทิ้งกระดาษลงบนโต๊ะให้กระจายแล้วรวบขึ้นมาทำอย่างนี้จนกระดาษแตกตัวออกจากกัน เราฝึกอยู่ครึ่งวันยังไม่ผ่านเลยค่ะ ต้องพยายามกันต่อไป

ช่วงบ่าย

     บ่ายนี้งานที่เราได้รับมอบหมายทำ คือ มัดรวมเอกสารที่ผ่านเครื่องพับออกมา ทำต่อจากเมื่อวานแล้วจากเครื่อง โดยแผ่นพับที่ออกมาจะออกมาทีละ100 แผ่น เราทำที่ละ100แผ่น มันจะไหลเรียงเป็นตับออกมา จากนั้นเราก็หยิบแผ่นพับขึ้นมาเราจัดเรียงให้ตรงกันเท่ากันตามขนาดของมัน แล้วเราก็มัดรวมกัน เสร็จแล้วก็นำใส่กล่อง 1 กล่อง จะมีแผ่นพับ2สีค่ะสีละ2,000แผ่น   โดยการทำงานของเรานั้นเราทำหน้าที่รับแผ่นพับที่ออกมาจากเครื่องที่พับเสร็จแล้ว แล้วเราก็ใช้ยางมัดส่งต่อให้วัลลภา แต่วันนี้เราทำคล่องขึ้นมากกว่าเมื่อวานทำทันเครื่องจักรที่ทำงานอย่างรวดเร็วค่ะ

ความรู้ที่ได้รับในวันนี้

     -เราได้เรียนรู้การจ๊อกกระดาษและเรียนรู้คำว่า จ๊อก แปลว่าการทำให้กระดาษแตกตัว

     -เราได้เรียนรู้ว่าบางสิ่งที่เรามองดูว่าเป็นเรื่องง่ายๆที่สามารถทำได้โดยไม่ต้องหัด แต่เมื่อเราได้สัมผัสจริงๆแล้วเราก็รู้ได้ทันทีว่าเราคิดผิด เพราะฉะนั้นต่อไปเราต้องไม่มองข้ามเรื่องเล็กๆน้อยๆอย่างนี้ ตัวอย่างงานจ๊อกกระดาษที่เรามองว่าเหมือนง่าย แต่ในความจริงไม่ง่ายอย่างที่คิด