หลังวันแม่เป็นวันเริ่มต้นการเรียนเทอมใหม่ของลูก เด็กๆก็กระตือรือร้น
เป็นอย่างมากในการเริ่มต้นการเรียน ชุดใหม่......รองเท้าใหม่.......ความ
อยากจะพบเพื่อน ครูหลังจากที่ปิดเทอมมา และก็จะเป็นการเริ่มความ
วุ่นวายของพ่อแม่ ที่ต้องเตรียมอาหารเที่ยงใส่ปิ่นโตเตรียมไว้ให้โดย
ปกติแล้วก็ต้องเร่งให้ตื่นนอน เร่งให้อาบน้ำ กินข้าว แต่ไม่ค่อยมีปัญหา
มากนักเพราะว่าโรงเรียนอยู่ใกล้บ้านมาก แต่ก็มีปัญหาอื่นตามมาใน
เรื่องการไม่ค่อยได้เตรียมความพร้อมในการจัดของ จัดกระเป๋าให้เรียบ
ร้อยตั้งแต่ก่อนนอน ทำให้บางครั้งลืมของที่ต้องเอาไปโรงเรียนบ้างแต่
ก็ไม่หนักเท่ากับการลืมช้อนบ้าง ลืมเอาปิ่นโตกลับมาจากโรงเรียนบ้าง
ทำให้ปิ่นโตหายไปก็หลายใบแต่คงเป็นเรื่องปกติของเด็กๆที่มักจะจด
จ่อกับความสนุกมากกว่า........
ครั้งนี้ก็เช่นเดียวกันเริ่มต้นวันแรกก็ลืมเอาปิ่นโตกลับมา ก็บอกว่าน้อง
แคมป์พรุงนี้อย่าลืมเอากลับมานะครับ.......ก็ตอบรับอย่างดี พอวันที่ 2
ลืมเอาปิ่นโตไปโรงเรียนต้องเอาไปฝากครูไว้ให้วันที่ 3 ก็เรียบร้อยผ่าน
ไปได้ด้วยดี วันที่ 4 เหมือนเดิมลืมเอาปิ่นโตกลับมาอีก วันที่ 5 ก็ลืม
เอากลับมาอีกจึงบอกว่าพรุ่งนี้แคมป์อย่าลืมเอาอันเก่ากลับมาด้วยนะ
เดี๋ยวจะไม่มีใส่แล้วนะ รุ่งขึ้นคุณแม่ก็เตรียมให้เรียบร้อยพร้อมกับโน้ต
เล็กๆติดไว้ที่กระเป๋าแล้วบอกว่าแคมป์นี่นะติดป้ายไว้ลูกจะได้ไม่ลืมก็
ได้ผลนะวันนี้ไม่ลืมเอากลับมาแต่ปิ่นโตอันเก่ายังไม่ได้มา....แต่วันนี้
กลับมาเท้าเปล่า.....บอกว่ารองเท้าน้องแคมป์เพื่อนเอาไปเพราะว่า
เหลือรองเท้าคู่เก่าอยู่......แต่แคมป์ไม่ได้เอามาเพราะว่าไม่ใช่ของ
แคมป์ และได้บอกคุณครูแล้ว....จึงบอกว่า โอเค ถ้าเพื่อนเอาไปและ
เอาคืนมาได้ก็ไม่มีปัญหาแต่ถ้าไม่เอามาคืนไม่ได้นะเพราะว่าถือว่า
ขโมยเราต้องไม่เอาของคนอื่นนะ.......พรุ่งนี้ลูกอย่าลืมไปถามป้าเล็ก
เรื่องปิ่นโตนะครับได้ผลครับ...ลืมเอาปิ่นโตกลับมาอีกได้มาแต่ถุง
พลาสติก....เอ้า!....น้องแคมป์ลืมอีกหรือลูก เปล่านะคุณพ่อตอน
เที่ยงน้องแคมป์ยังจูงมันอยู่เลย ไม่รู้หายไปตอนไหน......เอ!..พี่
ค่ายอย่างนี้เราจะทำอย่างไรดี จะช่วยน้องแคมป์อย่างไรดี คุณพ่อก็
ให้แคมป์กินอาหารกับโรงเรียนก็ได้(ให้โรงเรียนจัดให้) .....
แคมป์ครับแล้วอย่างนี้จะแก้ไขอย่างไรดีละลูก..........
.never mind it. just get a new oneว่าแล้วก็ยิ้มๆกระโดดขึ้น
เตียงนอน...
มาขำ ขำ กับน้องแคมป์...