15-8-50
วันนี้ดิฉันลาพักร้อนเพื่อไปร่วมทำบุญวันเกิดหลวงพ่อจรัญแห่งวัดอัมพวัน จังหวัดสิงห์บุรีค่ะ
ดิฉันออกเดินทางแต่เช้า ไปทานอาหารตามทาง
ไปถึงวัดประมาณแปดโมงกว่า ดิฉันเห็นคนมาร่วมงานมากที่สุดที่เคยมาร่วมงานค่ะ
คงเป็นเพราะว่าท่านเป็นเจ้าคณะจังหวัดทำให้ทั้งพระและโยมมาร่วมงานมากเป็นพิเศษ
มีทั้งคนออกร้านอาหารและคนร่วมทำบุญ
ดิฉัน เจอหลวงพ่อขณะที่ท่านเดินมาพร้อมอดีตปลัด นายแพทย์ วิชัย เทียนถาวร เพื่อมาที่ศาลาใหญ่
ดิฉันเดินตามไม่ทัน จึงเดินกินอาหารที่คนมาออกร้าน
ปกติอาหารที่นี่ดิฉันจะชอบ ข้าวเหนียส้มตำมากที่สุดค่ะ
ดิฉันชอบเพราะมีลูกศิษย์ท่านตำอร่อยมากๆๆๆ
กล้วยแขกทอดก็อร่อยค่ะ
ปกติดิฉันจะงดกล้วยแขกทอดทั้งๆที่ชอบมาก แต่ครั้งนี้อยากทานทำให้อดใจไม่ไหว (แอบคิดว่าทำบุญ บุญคงช่วยไม่ให้เป็นโรคหัวใจ แต่จริงๆช่วยไม่ได้เพราะเป็นกรรมที่เราทำไม่ดีค่ะ )
ดิฉันเจอลูกน้องที่สถาบัน คือ คุณรสสุคนธ์จากผู้ป่วยนอก เพราะนัดกันไว้ค่ะ
ปีนี้ดิฉันตั้งใจทำบุญแต่ดิฉันจะไม่ได้ถวายหลวงพ่อเพราะคนเยอะมาก
ดิฉันหาทางขึ้นศาลาไม่ได้เพราะแถวยาวมาก
เดินๆไป พบคนรู้จักทั้งๆที่จำไม่ได้ว่าใคร
ดิฉันรีบสวัสดีไว้ก่อนและ ยิ้มทักทาย
คุยกันไปทราบว่าเราพบกันที่ศิริราชในวันที่หลวงพ่อไปตรวจสุขภาพ ดิฉันบอกว่ายังไม่ได้ทำบุญกับท่านทำให้ท่านผู้นี้พาดิฉันขึ้นทางลัดค่ะ
บุญทำให้ทำเจอและถวายซองด้วยมือกับหลวงพ่อค่ะ
ดิฉันชอบอธิฐานให้บุญที่เราเคยทำช่วยเวลาทุกข์ค่ะ
แต่ไม่ได้ขอมากเกินกว่าเหตุนะคะ
เวลาดิฉัน อธิฐานให้บุญกุศลช่วย มักจะได้ผลเพราะดิฉันไม่ได้ขอเกินไปหรือค้ากำไรเกินควรค่ะ
เมื่อขึ้นไปที่ศาลาก็เจอปลัดวิชัยนั่งข้างๆหลวงพ่อพร้อมๆกับคุณรสสุคนธ์ลูกน้องดิฉันเอง แต่ไม่เจอคุณและ ซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่จากห้องเอกเรย์ คุณนุชเจ้าหน้าที่จากธุรการ ที่ขอมาปฏิบัติธรรมตลอดสัปดาห์ค่ะ
สิบกว่าปีที่หลวงพ่อจรัญ ช่วยดิฉันให้คลายทุกข์ โดยดิฉัยจดคำสอนของท่านลงในหนังสือเล่มเล็กๆไว้เปิดอ่านและเตือนใจเวลาทุกข์ใจ
ปีนี้ท่านแจกหนังสือกฎแห่งกรรมเล่มที่21ซึ่งดิฉันอ่านหมดทุกเล่มค่ะ
พระอาจารย์ปราโมทย์ให้สอนให้ดูจิต แต่หลวงพ่อสอนให้ฝึกปฏิบัติเพื่อมีสติโดยนั่งสมาธิและเดินจงกรม
ดิฉันไม่เคยมาฝึกเพราไม่ถนัดในการดูท้องยุบพอง
ดิฉันก็เลือกทำตามแต่ที่ชอบค่ะ
เฉพาะคำสอนของท่านแต่ละประโยค ดิฉันรู้สึกว่าให้ความรู้สึกที่ดี มีสติ และดำรงค์ชีวิตอย่างเป็นคนที่มีปัญญามากขึ้น
คำสอนถูกกลั่นออกมาทำให้เข้าใจระดับชาวบ้านจริงๆค่ะ
สิ่งที่สำคัญท่านไม่เคยเรี่ยไร บอกบุญ มีแต่ให้ไปทานอาหารฟรีและสอนให้สวดมนตร์ไว้พระ อนิสงค์ของการสวด ทำไมต้องสวด สวดแล้วได้อะไร สิ่งที่ได้จริงๆคือมีสติและทำอย่างไรจะมีสติค่ะ
ท่านพูดบ่อยๆว่า สวดมนตร์เป็นยาทา วิปัสสนาเป็นยากิน
ปีนี้ท่านปลัดนายแพทย์วิชัยเขียนลงในกฎแห่งกรรมเล่มใหม่
ประสบการณ์ของปลัดทำให้พิสูจน์คำกล่าวหาได้ในอดีตได้
ดิฉันอ่านหนังสือทั้งหลวงปู่ทางอิสาน ท่านพุทธทาส หลวงพ่อปราโมทย์
แต่ละท่านดีๆทั้งนั้นแต่ไม่ได้นำมาเล่าเพราะบางท่านก็เน้นสวรรค์นรก บางท่านก็บอกว่าไม่มีมีแต่ปัจจุบัน บางท่านสอนให้ดูแต่จิตแต่ไม่พูดถึงชีวิตฆราวาศมากนัก
ดิฉันไม่เอ่ยถึงเพราะไม่อยากให้คนทะเลาะกันค่ะ
มีโอกาสจะนำคำสอนที่ประทับใจและที่จดไว้มาเล่าให้คนสนใจอ่านเผื่อจะคลายทุกข์ได้บ้างเหมือนที่ดิฉันเคยคลายทุกข์จากคำสอนของท่านค่ะ
ยินดีด้วยค่ะ
ขอบคุณ คุณแบมที่มาทักทายค่ะ