ชวนสมองออกกำลัง
การที่เราสามารถทำอะไรได้หลายอย่าง เช่นหัวเราะ ร้องไห้ ร้องเพลง แยกแยะความรู้สึกได้ ที่สำคัญบางสิ่งที่อยากจำเรากลับลืมบางสิ่งที่อยากลืมเรากลับจำ สิ่งเหล่านี้ล้วนเกิดจากการทำงานของระบบประสาทและส่วนที่เกี่ยวข้องสัมพันธ์ก็คือสมอง เจ้าสิ่งนี้เป็นสิ่งมหัศจรรย์มากทั้งที่มันมีน้ำหนักนิดเดียว ความมหัศจรรย์ของมันถ้าเปรียบกับเครื่องคอมพิวเตอร์มันทำงานคล้ายคลึงกันและยิ่งทำมากกว่าคอมพิวเตอร์เสียอีกในบ้างเรื่อง เคยถามตัวเองไหมว่า เอ....ทำไมเราจำวันเกิดคนนี้ได้โดยไม่ต้องจดบันทึก เรามีวิธีการจดจำที่แตกต่างกัน เช่น ตอนที่สอนอยู่บนดอยสอนเด็กเล็กๆ เด็กๆมีชื่อที่ไม่ใช่ภาษาไทยแถมยังไม่พูดภาษาไทยอีก วิธีที่จะจำว่าใครชื่ออะไรก็คือใช้สีเขียนชื่อไว้ที่แขนของเด็ก เด็กๆมักจะไม่อาบน้ำอย่างหนึ่งเพราะอากาศหนาวมากและมีประเพณีที่ไม่อนุญาตให้อาบน้ำ กว่าสีที่แขนจะลบก็สามารถจำชื่อได้แล้ว ที่จำได้ก็จำจากลักษณะพิเศษของแต่ละคนถ้าจำไม่ได้ก็หยิบแขนเด็กขึ้นมาดู ว่าแต่ว่า.....น่าสงสารสมองจังเลยมันทำงานทุกวันไม่มีวันหยุดพักร้อน แถมเจ้าของสมองยังไม่ค่อยดูแลเท่าที่ควร วันนี้เราลองให้สมองได้ออกกำลังกันอย่างสนุกๆ...เริ่มด้วยการเล่นเป่ายิงฉุบกับตัวเราเอง ใช้มือซ้ายและมือขวาโดยมีเงื่อนไขว่า มือที่เราถนัดที่สุดจะต้องแพ้มือที่ไม่ถนัด เช่น เราถนัดมือขวาถ้ามือขวาออกเป็นฆ้อนมือซ้ายต้องออกกระดาษ พร้อมหรือยัง ถ้าพร้อมแล้ว ลุยได้เลย.... การทำเช่นนี้ทำให้สมองใหญ่ได้ทำงานทั้งสองซีก และจะเป็นการฝึกสมาธิทำให้สมองสดชื่นหลังจากได้ออกกำลัง ระหว่างที่กำลังเป่ายิงฉุบอยู่หันมองซ้ายมองขวาบ้างนะ มีคนแอบสงสัยอะไรเราหรือเปล่าจ๊ะ ...........
ความเห็น (1)
เคยใช้วิธีจำอะไรก็ตามดังนี้
เช่น เลขบัตรประชาชน จะนิ่งมองตัวเลขจนเมื่อหลับตาเราก็จะเห็นเลขชัดเจน และนั่นคือ ได้รับการบันทึก จะจำได้ไม่ลืมเลย