อ่านแล้วBlink ;) ภาระศักดิ์สิทธ์


วันหนึ่งสัตว์ในป่าได้รวมตัวกัน และตัดสินใจว่าจะตั้งโรงเรียน กระต่าย นก กระรอก ปลา และปลาไหล ได้รับเลือกให้เป็นกรรมการพัฒนาหลักสูตร นกบอกว่าเรื่องการบินต้องอยู่ในหลักสูตร ปลาบอกว่าการว่ายน้ำก็ต้องอยู่ในหลักสูตร ส่วนกระรอกนั้นบอกว่าการปีนขึ้นต้นไม้ก็เป็นสิ่งจำเป็นและเห็นว่าน่าจะต้องรวมไว้ในหลักสูตรด้วย ในที่สุดสัตว์ทั้งหมายที่ได้รับมอบหมายให้ร่างหลักสูตรก็ได้นำวิชาต่างเหล่านั้นมารวมกัน พวกมันได้ป่าวประกาศหลักสูตรนี้ไปยังสัตว์ทั้งหลายและบอกด้วยว่าต้องเรียนทุกวิชาตามที่กำหนด

 

กระต่ายซึ่งเคยได้เกรดเอจาการวิ่ง มีปัญหามากในเรื่องการปีนต้นไม้ มันปีนขึ้นไปแล้วก็ตกลงมาครั้งแล้วครั้งเล่า ในที่สุดสมองของมันก็ถูกกระทบกระเทือนอย่างแรง ทำให้มันไม่สามารถวิ่งได้ดีอีกต่อไป จากที่เคยได้เกรดเอในการวิ่งมันกลับได้เกรดซี และแน่นอนมันสอบตกในวิชาขึ้นต้นไม้

 

นกที่เคยเก่งมากในเรื่องการบินแต่เมื่อมันเรียนวิชาขุดโพรง มันทำได้ไม่ดีนัก จะงอยปากของมันแตกและปีกของมันหัก ไม่ช้าไม่นานมันก็ได้เกรดซีในวิชาการบิน สอบตกในวิชาขุดโพรง และมีปัญหากับการปีนต้นไม้

 

ในที่สุดสัตว์ที่สามารถเรียนผ่านหลักสูตรนี้ไปได้กลับเป็นเจ้าปลาไหล ที่ทำทุกอย่างผ่านไปได้แบบครึ่งๆกลางๆ แต่มันก็ทำให้ผู้ร่างหลักสูตรมีความสุข เพราะเห็นว่าสัตว์เหล่านั้นได้เรียนรู้ในทุกๆวิชาที่พวกเขาพัฒนามันขึ้นมา

พวกเขาเรียกการศึกษาแบบนี้ด้วยความภาคภูมิใจว่า เป็นการศึกษาแบบ ครอบจักรวาล

 

จาก ปัญญาญาณ โดย Osho แปลและเรียบเรียงโดย ดร.ประพนธ์ ผาสุกยืด

 

อ่านแล้วสะเทือนใจมาก เป็นนิทานสั้นๆที่สะท้อนระบบการศึกษาของโลกใบนี้ สิ่งที่เรียนรู้วิชาภาคบังคับมีกี่มากน้อยที่เรานำมันมาใช้ในชีวิตของเราขณะนี้

การศึกษากลับทำให้เราลืมรากเหง้า มันทำให้เราแปลกแยก คนมีการศึกษา(คำนี้ฟังดูดี แยกชัดว่าใครมีและไม่มี แต่ทำให้คนที่คิดว่าไม่มีการศึกษาดูแคลนตนเอง ทั้งๆที่การเรียนรู้มีในทุกที่ ทุกขณะ)กลับไปพัฒนาท้องถิ่นตนเองสักกี่มากน้อย 

นักเรียนถูกสอนแบบค่าเฉลี่ย ดึงคนเก่งให้เก่งน้อยลง ทำให้เด็กที่เรียนไม่ดีเสียความภาคภูมิใจในตน(เด็กไม่เก่งอาจกลายเป็นเด็กเก่งในทันทีถ้าวัดผลแบบที่แตกต่างกันออกไป)เสมือนหนึ่งเด็กทุกคนเหมือนกัน ทั้งๆที่ไม่มีใครสักคนเดียวที่เหมือนกัน 

เราจะทำให้เด็กแต่ละคนภาคภูมิใจในตนได้อย่างไร จะทำให้เด็กๆแสดงศักยภาพของตนอย่างเต็มที่ได้อย่างไร

ภาระของครูนั้นใหญ่หลวงนัก เป็นภาระศักดิ์สิทธ์  ที่อาจเปลี่ยนแปลงคน เปลี่ยนแปลงสังคม เปลี่ยนแปลงประเทศหรือเปลี่ยนแปลงโลก  
คำสำคัญ (Tags): #การศึกษา#edkm
หมายเลขบันทึก: 116151เขียนเมื่อ 1 สิงหาคม 2007 18:32 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 19:43 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)

โอ้โห!!

คิดออกเลย มีลูกจะไม่ให้ไปโรงเรียนทั่วไปละ

ขอส่งแบบ บูรณาการ ดีกว่านะ..

แต่ยังคิดไม่ออกเลย ว่าจะหาพ่อของลูกได้ยังไง??

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท