หลังจากผ่านวิกฤติทางความคิดและความพร้อมสำหรับการเรียนรู้มาแล้วในวันที่ 26 กรกฎาคม ที่ผ่านมา
แล้วแนวคิดในการทำวิทยานิพนธ์ในหัวข้อ "การจัดการความรู้ในการแก้วิฤติการขาดแคลนอาหารเลี้ยงโคในช่วงวิกฤติของเกษตรกรในจังหวัดบุรีรัมย์" ก็สอบผ่านหัวข้อไปได้ด้วยดี
เมื่อสอบผ่านหัวข้อแล้ว ต่อไปก็ต้องลุยกับเรื่องโค ๆ อย่างเต็มตัวด้วยการลงมือเลี้ยงโคจริงๆ ภายใต้โจทย์สำหรับตัวเองที่พ่อครูบาบอกว่า ถ้าคนจนอย่างเราๆ ที่ไม่ค่อยพร้อมสักเท่าไหร่จะเลี้ยงวัวจะต้องทำอย่างไร
เพราะการเรียนรู้จากคนอื่นคงสู้รู้จากการทำจริงของเราไม่ได้
สัปดาห์ที่ผ่านมาทุ่มเวลาไปกับการเตรียมตัวสอบ สัปดาห์นี้จะเตรียมตัวสำหรับจุดเริ่มต้นของการเลี้ยง นั่นคือ จะต้องเตรียมวางแผนการเลี้ยง โดยเฉพาะสถานที่ที่จะเลี้ยงที่พ่อครูบาอุตสาห์เสียสละให้ใช้สถานที่ในสวนป่าหนึ่งแปลงให้เป็นสถานที่เลี้ยงทดลอง
เมื่อได้สถานที่แล้ว วันที่1-5 สิงหาคม จะต้องสร้างคอกให้เรียบร้อย ภายใต้ข้อจำกัดและความจำเป็นในเรื่องน้ำ ไฟ และแปลงหญ้าเป็นองค์ประกอบสำคัญ
แล้วจะรายงานความคืบหน้าเป็นระยะๆ ต่อไปคะ
ความไม่พร้อมคือโอกาสแห่งการเรียนรู้
ถ้าพร้อมแล้วจะ
ขึ้นอยู่ว่าเราจะใช้วิกฤติให้เป็นโอกาสได้หรือไม่
ถ้าได้ก็จะเป็นปัญญาชน แบบ "เลิศปัญญา"
ถ้าไม่ได้ก็ต้องเปลี่ยนนามสกุลเป็น "ด้อยปัญญา" ครับ
อาจารย์แสวงที่เคารพ
ขอบคุณค่ะ อาจารย์ กำลังเรียนรู้จริงจากของจริงอยู่ค่ะ ด้วยเหตุความไม่พร้อมทำให้ต้องเตรียมตัวให้พร้อมเต็มที่เพื่อกันพลาดค่ะ ตั้งแต่คิดจะเลี้ยงก็ต้องคิดหลายตลบจะเริ่มที่ไหนอะไรก่อน
คิดว่าโจทย์ที่ครูบาบอกว่า ถ้าคนจนจะเลี้ยงวัว จะต้องเจออะไร และทำอย่างไรจึงจะรอด เป็นโจทย์ที่ต้องคำตอบด้วยตัวเองค่ะ
ด้วยความเคารพ