จนปัจจุบันนี้ ครูก็มีความเชื่อว่า ถ้าเราตั้งใจทำความดี โดยไม่หวังผลตอบแทน ผลความดีก็จะมาตอบสนองเราเองภายหลัง
มีอยู่วันหนึ่ง ในปี พ.ศ. 2537 ตอนนั้นเป็นเวลาประมาณ สี่โมงเย็น ครูกับเพื่อนครู กำลังเดินกลับบ้าน ครูต้องไปขึ้นรถที่ตลาดมีนบุรี ระหว่างทางนั้นครูได้เห็นเด็กกลุ่มหนึ่ง กำลังเดินเล่นกันอยู่ตามประสาเด็กประถม วิ่งกันไป ล้มกันไป หัวเราะกันไป จนมีเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง วิ่งพลาดตกลงไปในคลองแสนแสบ ครูหันไปเห็นพอดี และเด็กก็ทำท่าจะว่ายน้ำไม่เป็น ครูก็ร้องหาคนช่วย แต่ไม่มีใครลงไปช่วยเลย ครูก็เลยตัดสินใจลงไปช่วยทันที และครูก็สามารถช่วยชีวิตเด็กผู้หญิงคนนั้นได้ จนกระทั้งคุณครูโรงเรียนมีนบุรีได้พาตัวไป และครูกับเพื่อนครูก็เดินกลับบ้านไปด้วยความภาคภูมิใจที่ได้ช่วยชีวิตเด็กคนนั้นได้ และในวันต่อมา คุณครูโรงเรียนมีนบุรีได้พานักเรียนคนที่ครูช่วยไว้ มาขอบคุณ และมอบช่อดอกไม้ให้ครูที่โรงเรียนสตรีเศรษฐบุตรบำเพ็ญ ครูได้พูดคุย กับเด็กคนนั้น เขาชื่อ ด.ญ.จุฬาลักษณ์ หลุนรักษา เป็นนักเรียนชั้น ป.2 เขาขอบพระคุณครูที่ช่วยเขาไว้ ครูบอกว่าเป็นหน้าที่ของครูที่ต้องดูแลนักเรียนทุกคน พอเวลาผ่านไปประมาณ 3 เดือน ทางโรงเรียนสตรีเศรษฐบุตรบำเพ็ญ ได้ส่งครูเข้ารับรางวัลกิจกรรมยุวกาชาด เหรียญกาชาดสรรเสริญพระราชทานจากสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาสยามบรมราชกุมารีครูรู้สึกเป็นเกียรติมากที่ได้รับเหรียญเชิดชูเกียรติจากพระองค์ท่าน จนปัจจุบันนี้ ครูก็มีความเชื่อว่า ถ้าเราตั้งใจทำความดี โดยไม่หวังผลตอบแทน ผลความดีก็จะมาตอบสนองเราเองภายหลัง
คุณครูกุลจิรา นามสกุล เหมือนสุทธิวงศ์ กลุ่มสาระการเรียนรู้ สังคมศึกษา ศาสนา และวัฒนธรรม