หัวอกแม่

หัวอกแม่..ที่รักลูก คือหนึ่งในการประกันคุณภาพในโรงเรียน

       ในชีวิตของครูทุกคน ดิฉันเชื่อว่า ครูทุกท่านจะมีความรู้สึกเหมือนๆกัน คือ มีความรักต่อลูกศิษย์ และลูกศิษย์ทุกคนก็ คือลูก ซึ่งเป็นทั้งลูก เป็นทั้งศิษย์ จึงมีความสำคัญต่อการที่จะให้ทั้งความรู้และให้ทั้งจิตวิญญาณ    และชีวิตเด็กๆส่วนใหญ่จะใช้เวลาอยู่ที่โรงเรียนค่อนข้างมาก  มีครูมากมายที่ทุ่มเท ทั้งชีวิต จิตใจให้กับการเลี้ยงดู ปลูกฝังให้เขาเติบใหญ่ด้วยความเป็นคนดีและคนเก่ง และมีความสุข  โดยเฉพาะครูผู้หญิง  ดิฉันคิดว่าร้อยละร้อยจะรู้สึกว่า ตัวเองคือ แม่  และลูกศิษย์ คือลูกตนเอง

 แต่ บางครั้งลูกศิษย์ก็ลืมนึกถึง หัวอก ของผู้เป็นแม่   โดยเฉพาะอย่างยิ่งสภาพสังคมปัจจุบัน ทำให้ความรู้สึกของแม่ -ลูกคู่นี้ ห่างเหินกัน ไม่สามารถที่จะว่ากล่าวตักเตือนสักเท่าไร  จึงทำให้คิดว่าทำอย่างไร จะใช้วิธีการใด จึงจะมีบรรยากาศของความเป็นแม่ ลูก ในโรงเรียน (ทำนองเดียวกันกับ ครูผู้ชาย ที่มีความรู้สึก เป็นพ่อ เป็นลูก...อย่าน้อยใจนะคะ)

 มีครูผู้หญิงหลายคนได้เล่าถึงวิธีการสร้างบรรยากาศที่ดีของความเป็นแม่ลูก ได้แก่ เช้าขึ้นมาที่พบหน้ากัน ก็ทักทายถามไถ่ เขาว่าทานข้าวแล้วหรือยัง เมื่อคืนนี้เขาทำอะไรบ้าง ให้เขาเล่าให้ฟัง , ถ้าเป็นเด็กเล็กๆก็ตรวจตราดูการแต่งตัวของเขา ,ลูบศรีษะเบาๆ ,หรือถ้าเป็นผู้ใหญ่ก็ถามถึงทางบ้านว่า คุณพ่อคุณแม่สบายดีมั้ย ,มีปัญหาอะไรมั้ย ,เรียนหนักมั้ย คำถามเหล่านี้จะทำให้เด็กรู้สึกว่า เราห่วงใย ,หรือเวลาพักกลางวัน ดูเด็กเขาทานข้าวกัน, ก่อนเด็กกลับบ้านก็ควรสอบถามเรื่องการบ้านเขา ,แสวงหาความรู้ใหม่ๆมาให้เขา ,พาเขาไปศึกษาดูงาน หรือไม่ก็เอาใจใส่ต่อการอ่าน และการเขียนของเขา หรือจัดบริเวณห้องต่างๆ ให้เขา, พาเขาไปแข่งขันกิจกรรมต่างๆบ้าง, จัดหาอุปกรณ์ต่างๆให้เขาได้เรียนรู้

ดิฉันก็ลองนำมาใช้ดู  ก็ได้ผล เขาจะรีบวิ่งมาหาเรา เมื่อเราก้าวย่างเข้าไปในโรงเรียน และเขากล้าที่จะมาพูดคุยด้วย  และเขาจะแสดงสิ่งที่เขาทำได้ให้เราดู

       แต่ยังมีบางอย่างที่เราไม่สามารถช่วยได้ เช่นความเป็นอยู่ของเขาที่บ้าน เพราะชนบท ยังมีความยากจน พ่อแม่ต้องทำมาหากินเลี้ยงชีพ เด็กจึงยังต้องการความช่วยเหลือ อีกหลายด้าน ดิฉันคิดว่าไม่เฉพาะที่สังคมของดิฉันเท่านั้น แต่มีทั่วทุกแห่งในชนบทของไทย  จึงกลายเป็นสิ่งที่เราหนักใจ

    ดิฉันเล่าให้ผู้ใหญ่บางท่านฟัง ถึงความรู้สึกเช่นนี้ของครู ที่มีต่อลูก(ศิษย์) ท่านเลยบอกว่า หัวอกแม่ ...ที่รักลูก เช่นนี้ คือ หนึ่งในการประกันคุณภาพการศึกษา หากครูทุกคนใช้ความรักที่มีอยู่ต่อลูก(ศิษย์) แค่นี้ก็ประกันคุณภาพการศึกษาได้แล้ว    พ่อแม่(ตัวจริง)ที่บ้าน คงสุขสบายใจและอุ่นใจว่า เราจะดูแลแทนเขาได้ มันมีค่ามากมายกว่าทรัพย์สิน เงินทองใดๆ

แล้วท่านล่ะ ..ท่านมีวิธีการใดบ้างที่แสดงถึง หัวอกของท่าน ที่รักลูก(ศิษย์)

[น.เมืองสรวง]

อ่านแล้วกินใจ แทงใจดำครับอาจารย์...ขอเพียงเป็นคนดีของสังคม ไม่ให้สังคมเดือดร้อนเพราะเราเป็นผู้กระทำ....นั่นคือการมีจิตสำนึกที่ดีต่อสังคมครับ....ยินดี ลปรร.ครับอาจารย์ จากคนเมืองน้ำดำครับ

[อ.แก้วเวียง]

ขอบคุณมากที่ร่วมแลกเปลี่ยนความคิดเห็น  ข้อเสนอแนะของท่าน คือหนทางที่ดีของเราที่จะนำไปสู่เด็ก   ขอให้พวกเราได้กระตุ้นสังคมช่วยกัน ให้จิตวิญญาณที่ดีแก่เด็ก

[มาลา นานาสาระ]

เยี่ยมเลยค่ะอาจารย์ เพราะการจะเป็นครูที่ดีได้ ต้องเป็นได้ทั้งพ่อ แม่ พี่สาว พี่ชายและเป็นศิราณีให้แก่เด็กได้ด้วย